"Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo." Łk 12.32

Ci, którzy wierzą Bogu, otwiera się dla nich wieczne życie, wieczny czas. Synowie Boży powstali z niezniszczalnego nasienia, są wieczną istotą i wieczną naturą, wieczną doskonałością; trwają w wiecznym czasie. Stoimy na fundamencie wiary, ponieważ całkowicie jesteśmy nowym człowiekiem, innym człowiekiem. Kościół grzeszników mówi, że to ten sam człowiek, tylko że oczyszczony, ale nie ma już tego samego człowieka, jest inny człowiek, zrodzony - nie z ginącego nasienia, ale z niezniszczalnego, dzięki Słowu Boga, które jest żywe i trwa(1P 1.23). Wiara jest naszym przewodnikiem, wiara jest naszą tajemnicą, przez wiarę jesteśmy Synami Bożymi, a właściwie to Chrystus Pan sam jest naszą mocą, bo On jest naszym życiem, życiem Miłości - a to jest nieustanna miłość i wdzięczność Bogu, przez którą jesteśmy zanurzeni w tajemnicy szklistego morza, i na szklistym morzu istniejemy, nieustannie zgłębiając tajemnice, a jednocześnie będąc tą siłą prawdy dla ciała jako głos trzewi, bo ciała też staną się człowiekiem. 1 J 4:15-16: "Jeśli kto wyznaje, że Jezus jest Synem Bożym, to Bóg trwa w nim, a on w Bogu. Myśmy poznali i uwierzyli miłości, jaką Bóg ma ku nam. Bóg jest miłością: kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim."
Flp 2:14-15: "Czyńcie wszystko bez szemrań i powątpiewań, abyście się stali bez zarzutu i bez winy jako nienaganne dzieci Boże pośród narodu zepsutego i przewrotnego. Między nimi jawicie się jako źródła światła w świecie."
Odczuwamy wewnętrznie radość tego dzieła, którego dostępujemy, ponieważ jesteśmy na szklistym morzu, a które się przed nami otwiera, bo przyszedł czas wyzwolenia tej natury wewnętrznej, która jest ukryta w tajemnicy. I mówią wnętrzności - trzeba ci znów prorokować - o tych, którzy zostali wyzwoleni, a zostali zwiedzeni; byli prorocy, którzy mówili do ciała, do głowy, do serca - ty musisz mówić do trzewi, w trzewiach objawiła ci się prawda, i do trzewi musisz mówić, bo przyszedł czas dla ratunku trzewi(Ap 10.11). Synowie Boży to są ci, którzy przynoszą właśnie tajemnice chwały Bożej w trzewiach, czyli w tej przestrzeni natury emocjonalnej, którą dzisiejszy świat nazywa podświadomością, a i nazywa jeszcze inaczej - drugim mózgiem.
1J 3:8-9: "Kto grzeszy, jest dzieckiem diabła, ponieważ diabeł trwa w grzechu od początku. Syn Boży objawił się po to, aby zniszczyć dzieła diabła. Każdy, kto narodził się z Boga, nie grzeszy, gdyż trwa w nim nasienie Boże; taki nie może grzeszyć, bo się narodził z Boga."
Synowie Boży przez pełne osadzenie, przez pełne umocnienie, przez świadomość bezgrzeszności, a jednocześnie świadomość okropnej grzeszności ciała, stoją w potężnej sile umocnienia - obleczcie pełną zbroję Bożą. Teraz trzeba głosić prawdę w głębinach; tam gdzie Synowie Boży idą, tam objawić mają chwałę. Przyszedł czas na przywrócenie chwały, w tajemnicy tam w głębinach, gdzie człowiek światłości czeka na objawienie światłości, bo nastał już koniec ciemności, i teraz Jutrzenka już zwiastuje panowanie światłości. 2 P 1:19: "Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach."
1J 2:27: "Co do was, to namaszczenie, które otrzymaliście od Niego, trwa w was i nie potrzebujecie pouczenia od nikogo, ponieważ Jego namaszczenie poucza was o wszystkim. Ono jest prawdziwe i nie jest kłamstwem. Toteż trwajcie w nim tak, jak was nauczył."
Na szklistym morzu stoją Synowie Boży, których Bóg przecież wszystkich nabył. To są wszyscy, którzy zostali nabyci przez Chrystusa ze wszystkich plemion, języków, i narodów i ludów. Bóg Ojciec przywrócił nam przez Jezusa Chrystusa Boską naturę, abyśmy my, gdy trwamy w Chrystusie Panu, mogli całkowicie w tej Boskiej naturze trwać, a jednocześnie wypełniać dzieło. Bóg nie przysyła Synów Bożych po to, żeby sobie byli, Synowie Boży nie postępują według własnych żądz, oni postępują wedle nakazu Bożego, ponieważ uwierzyli Bogu i żyją wedle wiary, mają nad głową Chrystusa, On w nich rządzi, działa, myśli kocha i pragnie.
1P 1:12: "Im też zostało objawione, że nie im samym, ale raczej wam miały służyć sprawy obwieszczone wam przez tych, którzy wam głosili Ewangelię mocą zesłanego z nieba Ducha Świętego. Wejrzeć w te sprawy pragną aniołowie."
Rozpoczyna się dla nas otwarcie fundamentu, jesteśmy na fundamencie niezniszczalnego życia, a właściwie szklistego morza ..., gdzie w sposób cudowny przemienia się woda w wino, i my w sposób cudowny z grzeszników stajemy się Synami Bożymi. Kościół grzeszników jest pozbawiony tego. Obietnice w kościele grzeszników nie mają podstaw, ponieważ obietnicą Zbawienia są Synowie Boży, ale Synowie Boży w kościele grzeszników nie mogą powstać, bo właśnie zostali tam uwięzieni i szukają jakiegoś innego zbawienia dla siebie, nie bycia Synami Bożymi. Fałszywy prorok, który ma rogi baranka, a mówi jak smok, stworzył drugi kanon, w którym nakazuje im szukać grzechu, wyrzekać się Chrystusa i podlegać grzechowi - to jest nabór wszystkich grzeszników z całego świata odkupionego.
Ap 14:9-10: "A inny anioł, trzeci, przyszedł w ślad za nimi, mówiąc donośnym głosem: «Jeśli kto wielbi Bestię, i obraz jej, i bierze sobie jej znamię na czoło lub rękę, ten również będzie pić wino zapalczywości Boga przygotowane, nierozcieńczone, w kielichu Jego gniewu; i będzie katowany ogniem i siarką wobec świętych aniołów i wobec Baranka."
1P 1:14-16: "[Bądźcie] jak posłuszne dzieci. Nie stosujcie się do waszych dawniejszych żądz, gdy byliście nieświadomi, ale w całym postępowaniu stańcie się wy również świętymi na wzór Świętego, który was powołał, gdyż jest napisane: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty."
Każdy człowiek, który przychodzi na Ziemię, przychodzi do świata świętego Chrystusowego. On uwolnił nas od grzechu, abyśmy byli świętymi i doskonałymi. Jesteśmy Synami Bożymi i jesteśmy w tym świecie świętymi. Synowie Boży są świadomi grzechu w ciele, ale uświęcają się i umacniają w łasce świętości, gdzie Chrystus w nich z całą potęgą przebywając, przenika to ciało światłością i wyrzuca z tego ciała panujący grzech, który panował z powodu braku światłości; ale kiedy teraz panuje światłość, ciało także dostępuje światłości, ponieważ jest do światłości przeznaczone. To, że jesteśmy Synami Bożymi, to jest nasza postawa, nie pozwalająca na władzę ciała, ale ciało ma w sobie przymioty owoców Ducha Świętego: opanowanie, łagodność, wierność Bogu, dobroć, uprzejmość, cierpliwość, pokój, radość i miłość Boga. Należymy do Boga, bo nas nabył.
Mt 25:1-4: "Wtedy podobne będzie królestwo niebieskie do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego. Pięć z nich było nierozsądnych, a pięć roztropnych. Nierozsądne wzięły lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy. Roztropne zaś razem z lampami zabrały również oliwę w naczyniach."
Wszystko, nawet najmniejsze to co czynisz, nawet najmniejsze rzeczy, które ci Bóg daje, przynoszą ci korzyść, wznoszą cię ku Bogu Ojcu, natomiast wszystkie dzieła jakie byś sobie wymyślił nawet największe nie przynoszą ci żadnego zysku, ale nawet najmniejsze polecenie, które ci Bóg daje, a ty je wypełniasz z radością, przynosi ci większe zyski i radość niż nie wiadomo jakie wielkie twoje myśli będące w szeolu, który donikąd nie prowadzi. Nie ma nic w szeolu co by mogło przynosić zysk człowiekowi w jedności z Bogiem.
Mt 7:24-25: "Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony."
Niezniszczalność to jest powstanie z żywego Słowa, które jest żywe i trwa. Synowie Boży oczyszczają się z ludzkiego gadania - co by było gdyby było i o różnych historiach - oczyszczają się z ludzkiego gadania, a pozostają przy Słowie Bożym, i to Słowo Boże jest dla nich istotne, ludzkie gadanie na nic się nie przyda. 1 J 3:10-11: "Dzięki temu można rozpoznać dzieci Boga i dzieci diabła: każdy, kto postępuje niesprawiedliwie, nie jest z Boga, jak i ten, kto nie miłuje swego brata. Taka bowiem jest wola Boża, którą objawiono nam od początku, abyśmy się wzajemnie miłowali."
Mt 7:26-27: "Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały potoki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki."
W tej chwili jesteśmy w takim okresie na świecie, który się dzieje, że od 2 czerwca do 2 października był czas przemiany wymiaru, był to czas przechodzenia do innego wymiaru, to był czas ciemności. Ludzie tego nie rejestrowali, ponieważ uważają, że cieleśnie muszą to dostrzegać, a to się dzieje w ich duchowej naturze. Ale od 2 października do 2 marca, następuje sytuacja końcowej już transformacji 5-cio miesięcznego okresu, kiedy są usuwane dwie części człowieka. Człowiek gdy się rodzi, jest duchową istotą, która przychodzi do natury cielesnej, gdzie ta natura duchowa od razu poddana jest przez moc Bożą i połączona jest z jęczącym stworzeniem, bo taki jest sens narodzin człowieka - człowiek się rodzi, aby wydobyć jęczące stworzenie z udręczenia. Ale tworzy się habitat, czyli dwie części człowieka - jest to ego i jest to szatan, gdzie człowiek w tym ego, w tej tożsamości swojej buduje sobie życie całkowicie odrębne, inne, a kompletnie nie realizuje tego Pańskiego; tamto życie prawdziwe leży odłogiem, nikt jego nie rusza - podoba to się dzisiejszemu kościołowi grzeszników i demonom. Ale w tej chwili Bóg usuwa te dwie części człowieka, czyli usuwa habitat stworzony sztucznie, aby teraz przebywała świadomość w miejscu dzieła i poszukiwała nie wedle jakiś tam wytworzonych sztucznie prawideł swojego zbawienia, a szukała zbawienia wedle prawdy Bożej, wedle prawa Bożego. Te dwie części człowieka należą do poprzedniego wymiaru, a tamta przestrzeń przestaje istnieć, i te dwie części człowieka się rozpadają, natomiast świadomość istnieje w dalszym ciągu. Przestaje istnieć habitat, czyli złudzenie życia, a życie prawdziwe jest już tylko w naturze jęczącego stworzenia, bo tam ono zostało przez Boga teraz umieszczone, skierowane, i wszyscy czy chcą czy nie chcą, tam idą - do głębin swoich. Rz 8:19-21: "Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych." Od 2 marca będzie się rozpoczynał proces doświadczania wewnętrznego przebudzenia człowieka, i będzie trwał do 2 września, ale to przebudzenie wcale może nie być przyjemne dla człowieka, bo będzie budził się w swojej ciemności i w swoim trudzie, i będzie odczuwał to cierpienie, które tam jest. Ale nie musi, ponieważ ma wiarę. Jeśli jego wiara będzie wiarą w Boga, to będzie olbrzymem, będzie potęgą w tamtym miejscu, czyli Synem Bożym, który panuje nad tamtym światem, aby wydobyć tą, która jest tą właśnie piękną córką ziemską, która jest tak naprawdę stworzona jako człowiek światłości na Ziemi.
Ps 45:2-4: "Z mego serca tryska piękne słowo: utwór mój głoszę dla króla; mój język jest jak rylec biegłego pisarza. Tyś najpiękniejszy z synów ludzkich, wdzięk rozlał się na twoich wargach: przeto pobłogosławił tobie Bóg na wieki. Bohaterze, przypasz do biodra swój miecz, swą chlubę i ozdobę!"
Nasza postawa doskonała staje się coraz bardziej świadoma i ugruntowana, w której to postawie zaczynamy sobie uświadamiać, że nie mamy w czym się ograniczać jeśli chodzi o przyjmowanie Łaski Bożej. Synowie Boży są to ci, którzy są całkowicie świadomi, pewni, przekonani całkowicie o dziele Boga w nas bez granic - nie stawiają oporu Bogu, nie ograniczają Jego dzieła, nie stawiają zapór Jego Miłości, Jego Odkupieniu, przyjmują to Odkupienie całkowicie.
Mi 2:12-13: "Zaprawdę zgromadzę ciebie całego, Jakubie! Zbiorę w jedno Resztę Izraela, umieszczę go razem jak owce w ogrodzeniu, jak trzodę w środku pastwiska, i będzie gwarno z powodu mnóstwa ludzi. Wystąpi przewodnik przed nimi, przebiją i przejdą bramę, i wyjdą przez nią; ich król pójdzie przed nimi, Pan na ich czele."
Ziemia jest miejscem, które ma w sobie potencjał światłości. Otrzymał człowiek język duszy, aby komunikował się z naturą swoją i ażeby doświadczył tajemnicy, że jest stworzony po to, aby ratować jęczące stworzenie. Bo wiedzą inne istoty o tym, że człowiek ma w sobie potencjał, i jedynym ratunkiem dla nich jest obudzenie potencjału człowieka, aby człowiek przebudził się wewnętrznie, bo właśnie wewnętrzne życie człowieka, którego im brakuje, jest tak naprawdę ich życiem, ponieważ oni doszli do kresu formy fizycznej, do kresu możliwości formy fizycznej, i jedyną ich możliwością jest zginąć. Ale człowiek jest w formie fizycznej i ma w sobie życie też duchowe, i to duchowe życie musi w nim zostać przebudzone. Gdy jest przebudzone, człowiek staje się istotą doskonałą i staje się lekarstwem dla tych, którzy przybyli do lekarza, który jeszcze nie wie, że jest lekarzem, i nie potrafi jeszcze leczyć, bo nie wie, że może to robić; przyszli obudzić lekarza ze snu.
Iz 42:6-7: "Ja, Pan, powołałem Cię słusznie, ująłem Cię za rękę i ukształtowałem, ustanowiłem Cię przymierzem dla ludzi, światłością dla narodów, abyś otworzył oczy niewidomym, ażebyś z zamknięcia wypuścił jeńców, z więzienia tych, co mieszkają w ciemności."
Są ludzie, którzy myślą, że Ziemia jest jakąś planetą więzienną, planetą zesłań i że ludzie przychodzą tutaj, aby cierpieć w tym ciele. Ale nie zdają sobie sprawy, że sami sprawiają sobie ten stan, jeśli nie rozumieją prawdy. Jeśli natomiast rozumieją kim są, że są Synami Bożymi, to są na tym świecie, aby wydobyć z udręczenia jęczące stworzenie, które jest poddane w znikomość, czyli jest we więzieniu rzeczywiście, wynikło to z nieposłuszeństwa, ale nie jest to związane z zesłaniem tutaj człowieka, aby był udręczony, bo jest na planecie zesłania, tylko jest posłany dla ratowania jęczącego stworzenia, które tak naprawdę jest człowiekiem światłości, które jest w tej chwili w ciemności; musi przyjść do niego światłość, aby objawiła się światłość.
Iz 42:8-9: "Ja, któremu na imię jest Jahwe, chwały mojej nie odstąpię innemu ani czci mojej bożkom. Pierwsze wydarzenia oto już nadeszły, nowe zaś Ja zapowiadam, zanim się rozwiną, wam je ogłaszam."
Otwiera się w nas całkowicie nowa przestrzeń naszego istnienia - nie możemy szukać żadnego grzechu, ponieważ jest to po prostu tylko postawa ludzi, którzy żyją w kościele grzeszników, ponieważ kościół grzeszników wymaga grzechu i wymaga grzeszników; i nie jest to kościół Chrystusowy, tylko kościół ziemski, złożony z jęczącego stworzenia, czyli z samej cielesnej natury. I powinno być nieustannie w tym kościele, objawione oczekiwanie synostwa Bożego, a tego się tam po prostu nie czyni, nie robi, ponieważ kościół grzeszników został stworzony jako bunt przeciwko Odkupieniu, jest to stworzenie z ludzi, którzy wchodzą do kościoła grzeszników, stworzenie oporu i buntu przeciwko dzisiejszej prawdziwej mocy Chrystusa. Ap 3:20: "Oto stoję u drzwi i kołaczę: jeśli kto posłyszy mój głos i drzwi otworzy, wejdę do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze Mną."
Iz 43:19: "Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu."

Link do nagrania wykładu - 17.02.2023r.
Link do wideo na YouTube - 17.02.2023r.
· Irek dnia February 18 2023 Drukuj
Wygenerowano w sekund: 0.05
2,316,330 unikalne wizyty