Nawigacja
· Strona Główna
· Artykuły
· Pobieranie
· Kursy i wykłady
· Wykłady PDF
· Psalmy
· Linki
· Artykuły
· Pobieranie
Informacje
· Terapie indywidualne· Kursy i wykłady
· Wykłady PDF
· Psalmy
· Linki
"Po to właśnie się trudzę walcząc Jego mocą, która potężnie działa we mnie." Kol 1.29
Bóg ujawnił nam niezmiernie głęboko i niezmiernie jasno dokąd zmierzamy, i daje nam udział w tej radości. Chrystus Pan ukazuje nam to już od 8 lat, rozpoczęło to się 13 września 2015r w Kazimierzu nad Wisłą, w Kazimierzu Dolnym, tam ta tajemnica się objawiła, tam się objawiło Osiem Dni Jerozolimy, a 20 listopada 2015 roku ujawniła się tajemnica tego, że jesteśmy wolni od grzechu. Szliśmy tą drogą niewinności, wolności, bezgrzeszności, tylko i wyłącznie na zasadzie wiary, nie mając innych wytycznych, tylko że taka jest wola Boga, abyśmy tak postępowali i tak wierzyli. Teraz wiemy dokąd zmierzamy, wiemy kim jest Bóg, wiemy co nam uczynił, wierzymy Jemu z całej siły, i jesteśmy świadomi całego dzieła Pańskiego, w którym się zanurzamy. Jesteśmy tym nowym stworzeniem, które zostało uczynione, aby przejąć władzę nad Prawem. I nastąpiła sytuacja, że powróciło do nas Prawo Starożytne, Prawo Święte, czyli nakaz Boży, sens życia. Wchodzimy w coraz głębszy stan tajemnicy człowieka, czyli coraz głębiej zaczynamy poznawać, że jesteśmy w naturze pięknej córki ziemskiej, bóstwa na sposób ciała, w żonie Boga, którą Bóg Ojciec stworzył, aby była pierwocinami Boskiej tajemnicy w stworzeniu, aby stała się wzorcem, zaczynem pierwiastka duchowego w materii. Ona tą materię prowadzi do Boga, mówi: moją winnicą jest dać siebie materii, czyli obudzić Boską tajemnicę w materii, bo ona też jest przeznaczona do chwały niebieskiej. To jest naszym życiem. I zaczynamy odczuwać Boską tajemnicę Synostwa Bożego - tu w ciele, i jesteśmy świadomi tej potęgi, i radości i prawdy obecności Boga - tutaj w tym ciele. Zanim to się stało, musieliśmy to dzieło wykonywać będąc z daleka od Pana, tylko przez zaufanie, będąc daleko posłani, będąc głęboko Jemu ufnymi, wykonywać tą pracę w głębinach, mając tylko wsparcie przez wiarę. A gdy Bóg przyszedł, wiara zaowocowała obecnością Boga, i w tym momencie Niebo pochyliło się i staliśmy się umocnieni w tajemnicy Nieba, gdzie świadomość Synów Bożych stała się doświadczana fizycznie, a materia przekształca się w doskonałą Boską tajemnicę, idąc do Boga. Ga 2:16: "A jednak przeświadczeni, że człowiek osiąga usprawiedliwienie nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, lecz jedynie przez wiarę w Jezusa Chrystusa, my właśnie uwierzyliśmy w Chrystusa Jezusa, by osiągnąć usprawiedliwienie z wiary w Chrystusa, a nie przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków, jako że przez wypełnianie Prawa za pomocą uczynków nikt nie osiągnie usprawiedliwienia."
Iz 29:10: "Bo Pan spuścił na was sen twardy, zawiązał wasze oczy ‹wieszczków> i zakrył wasze głowy ‹jasnowidzów>."
Ludzie sami nie mają pojęcia kim są i tego nie szukają, a dzisiejszy kościół wszystko robi, aby ludzie nigdy tego nie poznali. I człowiek udręczony zamiast szukać pomocy u Boga, szuka jej u psychiatry. Dzisiejsze wytyczne kościoła grzeszników, nijak się mają do Ewangelii i Listów, nijak się mają do prawdy, i nijak się mają do dzieła Bożego. Widzimy, że dzisiejszy kościół jest najgorszym i najbardziej wyrachowanym wrogiem Boga, jakikolwiek kiedykolwiek istniał, najbardziej złowieszczym, agresywnym, wściekłym, i przebiegłym wrogiem Boga, który pod pozorem dobra, nieustannie ludzi odwodzi od prawdy, każąc im nieustannie się dręczyć, męczyć, i badać udręczenie Chrystusa przez drogi krzyżowe, a nie pozostawać w Zmartwychwstałym, tajemnicy która ich dotyczy. Bo Zmartwychwstanie jest mocą pokonującą ducha mocarstwa powietrza, a kościół grzeszników chce, aby dotyczyło człowieka cierpienie i udręczenie, a nie Zbawienie. Dlatego nie ukazuje Chrystusa Zmartwychwstałego, który powstał z martwych, jako Tego który jest jedynie Prawdziwy, i który przyszedł przejąć władzę nad Ziemią zdeprawowaną przez upadek Adama i Ewy. Bóg ukazał nam 2 kanon synodu w Kartaginie z 418r, i my mamy świadomość tego, że 1 maja 418r dzisiejszy kościół grzeszników powstał, jako parafowany w ówczesnym czasie na stolicy apostolskiej, przez papieża Zozyma, który nie był chrześcijaninem tylko Żydem. I to do dzisiaj istnieje, powtarzane na innych synodach, a jednocześnie ukazywane jako właściwa postawa człowieka, który nie uznaje wolności danej przez Jezusa Chrystusa, i nie uznaje niewinności, i nie uznaje bezgrzeszności, ale uznaje nieustannie, że Adam, który został przez Jezusa Chrystusa usunięty, w dalszym ciągu jest panem. Czyli dzisiejszy kościół jest świadomym buntownikiem, który zwodzi do buntu wszystkich innych; to są synowie buntu, którzy wyrzekli się Jezusa Chrystusa, i nakazali czcić ponownie Adama, nakazali grzech pierworodny uznawać, wyrzec się wolności, porzucić dar Boży, porzucić łaskę, przyjąć Adama, który się skumał z szatanem, szukać grzechu jakoby dla wolności, ale dla karmienia bestii i szatana, i nie wypełnić dzieła Pańskiego zadanego na początku; ponieważ Odkupienie Chrystusa jest po to, aby przywrócić Dzieło Starożytne do wypełnienia, do wykonania. Duch Boży ujawnił nam, że dzisiejszy kościół jest niedobry; zanim wiedzieliśmy o tym. I odchodzili jeden po drugim, i została tylko garstka, która jednak uświadomiła sobie, że jest jednak jakaś podwalina tego wszystkiego. Chrystus ukazał nam wydarzenie w Kartaginie, i o tym że grzechu pierworodnego nie ma, że On złożył ofiarę ze swojego życia i jesteśmy wolnymi, całkowicie wolnymi. On nabył ten świat, do Niego należy i Boskim Prawem nad nim panuje, aby wszystko co istnieje, istniało w prawdzie. Jud 1:4: "Wkradli się bowiem pomiędzy was jacyś ludzie, którzy dawno już są zapisani na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę Boga naszego zamieniają na rozpustę, a nawet wypierają się jedynego Władcy i Pana naszego Jezusa Chrystusa."
Iz 29:11: "Każde objawienie jest dla was jakby słowami zapieczętowanej księgi. Daje się ją temu, który umie czytać, mówiąc: «Czytaj ją, prosimy». On zaś odpowiada: «Nie mogę, bo ona jest zapieczętowana»."
Musimy cały czas zanurzać się w poznawaniu prawdziwego wewnętrznego Boskiego człowieka. A nie jest to możliwe bez mocy Chrystusa, który go stworzył, objawił i wydobył. Jezus Chrystus wykonuje dzieło Ojca, a to jest stan teraźniejszy, stan rzeczywisty, stan dotykalny, stan obcowania faktycznego, teraźniejszego, to jest stan prawdziwej miłości z Bogiem: Ja Syn Boży, jestem nieustannie w jedności z Ojcem Moim, przez post i modlitwę, nigdy ten świat Mnie nie interesował jeśli chodzi o jego sprawy, zawsze modliłem się do Boga Ojca, aby dał temu światu Swoje sprawy, i zawsze post Mój był taki, że spożywałem pokarm Mojego Ojca - Ja mam pokarm, o którym wy nie wiecie; nie samym chlebem człowiek żyje, ale każdym Słowem, które od Boga pochodzi - to jest ten post - pokarm żywy. Jezus Chrystus przedstawił nam post i modlitwę jako potężną siłę przeciwko szatanowi w głębinach, bo tam nie wystarczą same dobre intencje i chęci, tam musi być rzeczywisty post i modlitwa - one tam w głębinach sieją postrach, i potęgą mocy Bożej odbudowują prastare zwaliska i zabudowują wyłomy, aby potęga Boża i tam istniała. Post i modlitwa jest to tak głębokie oddanie się, tak głęboka wiara i zaufanie Chrystusowi, że uwolnił nas od grzechów i jesteśmy świętymi, że postępujemy wedle tej potęgi, a to jest Jego moc w nas, my zaczynamy z niej korzystać i ona w nas działa i jest naszą siłą. Nie jest to wiedza, jest to prawdziwa obecność Boga, która działa w nas, jesteśmy wypełnieni chwałą Bożą, i czujemy w sobie potęgę świętości i potęgę niewinności, a żaden zły duch nie może nas atakować, bo my mamy nad nim władzę, ponieważ trwamy w poście i modlitwie, a Chrystus jest z nami. Ha 2:3-4: "Jest to widzenie na czas oznaczony, lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi: a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj, bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie. Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności»."
Iz 29:12: "Albo dają księgę takiemu, który nie umie czytać, mówiąc: «Czytajże to», a on odpowiada: «Nie umiem czytać»."
Cała natura złego postępowania, złych myśli człowieka, i różnych jego problemów w głowie, to są problemy z natury podświadomej, to są problemy pięknej córki ziemskiej, która boryka się z winnicami upadłych aniołów i ona te winnice pilnuje: kazali mi opiekować się swoimi winnicami, bo wiedzieli, że moc we mnie jest, i ja to mogę uczynić, wykorzystują moją moc po to, aby utrzymywać swoją nieudaczność, niecność, i ciemność; a ja własnej winnicy upilnować nie mogę. Człowiek jest niewolnikiem emocji, niewolnikiem pięknej córki ziemskiej, i niewolnikiem jej udręczenia. Ona nam nie będzie pomagać, do momentu, aż my staniemy się pełni, silni i mocni, a wtedy ona stanie za nami. My jako Synowie Boży, jesteśmy posłani przez Boga, żeby pilnować winnic pięknej córki ziemskiej, a jej winnicą jest Prawo Święte, i jej winnicą jest wznosić materię. Ona ma moc, ale ta moc przeszła do upadłych aniołów, tak jak przeszła moc Boża do Adama, który panował nad ludźmi - do czasu aż Chrystus Pan Adama usunął, przez posłuszeństwo Ojcu całkowicie pokonał nieposłuszeństwo Adama. To samo jest z Synami Bożymi - gdy Synowie Boży nie przyjdą, to w dalszym ciągu siła natury podświadomej jest naturą demoniczną, która będzie wykorzystywała świadomość człowieka ku temu, aby czynił rzeczy możliwe niemożliwymi, i żeby gdzieś w głowie człowieka to wyglądało na rzeczywiście niemożliwe. Ten irracjonalny opór nie jest naturą człowieka. Gdy się przyjrzymy oporowi, który stawia umysł ludzki, co do wybaczenia, co do daru, co do naturalnego stanu duchowego, to jest to opór tej natury wewnętrznej pięknej córki ziemskiej, czyli tej bóstwa na sposób ciała, które zostało sprzeniewierzone, gdzie pilnuje winnic nikczemnych, upadłych, nie mogąc tych winnic porzucić, dlatego ponieważ oni są zwycięzcami - do czasu aż przyjdą pełnoprawni Synowie Boży. My mamy świadomość tego, że jesteśmy bezgrzesznymi, i trwając w tym stanie jesteśmy przez Chrystusa Pana umacniani, i daje On nam swoją świętość, ale mimo wszystko wewnątrz staczamy głęboką bitwę z naturą swojej wewnętrznej ciemności, która została dana nam jako praca, nie jako przywara, jako trud, jako ciemność, jako coś co ma nas niszczyć, ale to co my mamy doprowadzić do chwały. Kiedy Synowie Boży przychodzą, są zwycięzcami, i piękna córka ziemska jest z nimi jednością, a winnica, którą ona ma pod opieką, staje się ich winnicą, i oni tą winnicą się opiekują. Syn Boży jest panującym władcą, znosi całkowicie władzę upadłych aniołów, a Prawo Starożytne, Prawo Święte, które zostaje przywrócone do dzieła, zaczyna działać, i ono ma ten proces w sobie, że wszelka materia, która jest wroga Bogu, teraz staje się pod władzą Boga, i przyjmuje nową władzę i nową siłę wzrostu; staje się duchową objawioną tajemnicą, jawną dla człowieka. Rz Ef 5:8-10: "Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości! Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda. Badajcie, co jest miłe Panu."
Iz 29:13: "Wyrzekł Pan: Ponieważ ten lud zbliża się do Mnie tylko w słowach, i sławi Mnie tylko wargami, podczas gdy serce jego jest z dala ode Mnie; ponieważ cześć jego jest dla Mnie tylko wyuczonym przez ludzi zwyczajem"
Ludzie modlą się w duchu mocarstwa powietrza, modlą się modlitwą Ojcze Nasz, w której jest „nie wódz na pokuszenie”; a to jemu nie przeszkadza w ogóle, że ludzie się modlą modlitwą Ojcze Nasz, jeśli nie prowadzi ich to ku doskonałości Bożej, bo to doskonałość Boża niszczy ducha mocarstwa powietrza, a nie człowiek rozmodlony, który się źle modli. Chrystus ukazał nam post od tego świata, post od grzechu, post od tych modlitw zapalczywych, które nie przynoszą niczego dobrego. Prawdziwa modlitwa musi być tak niezmiernie głęboka, tak głęboko zanurzona w Bogu, tak głęboko zanurzona w ufności, aby nie była taką modlitwą: modlicie się, a nie otrzymujecie, bo źle się modlicie starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz - ale musi ostatecznie być postem od żądz, od żądz nienawiści, agresji, wściekłości, próżności i pustki. Bo modlitwa prawdziwa jednoczy nas z Bogiem, jednoczy nas z Chrystusem, jednoczy nas z Duchem Świętym, prawdziwa modlitwa duszę naszą i ducha całego naszego, kieruje ku doskonałości Bożej, aby mieć udział w Nim samym, a On jest jedynym prawdziwym pokarmem naszej duchowej natury. Stajemy się całkowicie zjednoczeni z Duchem Chrystusa, z Jego łaską i z Jego darem, zanurzamy się w naturze świętej tajemnicy, naszego istnienia w Chrystusie Panu, z którym jesteśmy ukryci w Bogu. I wtedy nastąpi prawdziwe odejście od potrzeb tego świata, nie będziecie już pożądać żadnych rzeczy, które są dla ciała, bo Bóg wie jakie są potrzeby tego ciała, i da wam wszystko, co jest potrzebne. Przykazanie miłości mówi: gdy będziesz kochał Boga z całej siły, to nie będzie w tobie zazdrości, agresji, nienawiści, zgorzkniałości i wszelkiej złości, która mogłaby cię zabijać, niszczyć, i niszczyć innych ludzi. I dlatego miłujesz siebie, bo nie masz nic z tych rzeczy, tylko z samego Boga, a On cię nieustannie leczy i kocha. I jesteś Boską istotą, Boską doskonałością, Boską prawdą, i będąc w relacji z bliźnim, kochasz go, nie dlatego, że chcesz, tylko dlatego, że jesteś miłością, nie myślisz o tym: muszę go kochać; tylko kochasz go, bo nie masz nic innego w sobie, tylko prawdziwą miłość. Gdy rozumiemy post i modlitwę jako wyrażenie Prawa Miłości, to prawdziwa modlitwa jest postem od spraw tego świata, a prawdziwy post, czyli porzucenie spraw tego świata z powodu miłości do Boga, jest modlitwą. Rz 5:5: "A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany."
Iz 29:14: "dlatego właśnie Ja ponowię niezwykłe działanie cudów i dziwów z tym ludem: zginie mądrość jego myślicieli, a rozum jego mędrców zaniknie."
Rzeczy niemożliwe, które w naszej głowie się pojawiają, one dla człowieka są proste, dlatego że Bóg nie żąda od człowieka czegoś, co jest dla człowieka niemożliwe; żąda od człowieka wszystkich tych rzeczy, które są dla człowieka możliwe, i daje nam siłę, aby one w nas się wypełniały. A jeśli człowiek sprzeciwia się Boskiemu nakazowi, uznając to za niemożliwe, to jest to dzieło szatana, który w człowieku wykorzystuje naturę ludzką, wykorzystuje jego umysł, jego rozum, jego sumienie, aby sprzeciwić się nakazowi Bożemu, i w ten sposób walczy. Ale jest przecież post i modlitwa. Św. Paweł im bardziej się umniejsza, tym bardziej mieszka w nim moc Chrystusa, która wypełnia jego słabość, wypełnia jego nicość, Chrystus go wypełnia; nie czyni nic z powodu swojej siły, ale postu - uniżam się, wyrzekam się siły, wyrzekam się mocy, wyrzekam się wszystkich spraw tego świata, a Bóg mnie napełnia mocą, czyli gdy poszczę, modlitwa staje się u mnie strzelista, gdy poszczę od tego świata, od władzy, mocy, potęgi i siły, tym silniej Bóg umacnia mnie swoją mocą, tym silniej modlitwa we mnie się umacnia, a im bardziej się modlę, tym bardziej post staje się silny, mocny i aktywny, tym bardziej jestem w poście od tego świata. Musimy pamiętać, że prawdziwy post i modlitwa jednoczy nas z Synem Bożym, jednoczy nas z Chrystusem, Bogiem Ojcem i Duchem Świętym. Kiedy prosimy przez prawdziwy post i modlitwę, wtedy ustępują u nas wszystkie stany wynikające z władzy ciała, i z władzy też upadłych aniołów, i wszystkich sił ducha mocarstwa powietrza, a pojawia się potężna moc Słowa Żywego, ona sięga poza wszelki cielesny stan człowieka, jest to stan sięgający do samego Nieba, i on dotyka nas z Nieba, jesteśmy częścią Nieba, jesteśmy naturą Nieba. I mówi św. Paweł: gdy żyję w Bogu, to nie znaczy, że opuściłem Ziemię, żyję na tej Ziemi, ale po to, aby chwała Boża się rozszerzyła. 2 Kor 12:10: "Dlatego mam upodobanie w moich słabościach, w obelgach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa. Albowiem ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny."
Iz 29:15: "Biada tym, którzy się kryją przed Panem, aby zataić swe zamysły, których czyny osnute są cieniem i którzy mówią: «Kto nas zobaczy i kto nas pozna?»"
Duch mocarstwa powietrza wszystko robi, aby człowieka uczynić dobrym, ale nigdy Boskim, może być najlepszy, ale nie Boski, bo nawet najlepszego można opętać, zmiażdżyć, zniszczyć, ale Boskiego - nie jest to możliwe. On zwiódł Lucyfera i zwiódł upadłych aniołów, którzy nie są jako poszkodowani, tylko ulegli pysze, a dzisiaj stali się zawistni dla świata i dla wszelkiej prawdy, dlatego ponieważ żyją duchem mocarstwa powietrza, który jest zawistny. Duch mocarstwa powietrza jest to sposób postępowania tego świata, dlatego ten świat w swoich wzlotach i upadkach, w swojej doskonałości i lichości, jest zawsze pod wpływem ducha mocarstwa powietrza, i niemożliwym jest, aby go pokonać, w dalszym ciągu stosując się do jego zasad - a jego zasady to są zasady umysłu, zasady rozumienia, zasady logiki i pojmowania. Musimy wyjść poza zasady tego świata, sięgając do nowego poziomu duchowego, poza władzę ducha mocarstwa powietrza, świadomie kierować się ku światłości Bożej, ku Chrystusowi Panu, i tutaj nie siła, ale prawdziwa świadomość i posłuszeństwo. Bo Bóg przychodzi i doświadcza, światłością swoją rozświetla głębiny, a tam w głębinach - duch lubieżności, duch nienawiści, duch agresji, duch własnych spraw i celów. I tutaj przychodzi nam z pomocą ogromnie mocno - post i modlitwa. Prawdziwy post musi być od ducha mocarstwa powietrza, od spraw tego świata, od pewnych powymyślanych nakazów i zakazów, jakoby one były potrzebne człowiekowi do zbawienia; a jednocześnie zanurzeniem się w tym, co najbardziej chcemy, co nam najbardziej przybliża prawdę, co nas najbardziej stwarza, co nas najbardziej unosi, co daje nam życie, co jednoczy nas z Bogiem - post do tego nas prowadzi, i jest tak naprawdę jednoczeniem się z prawdą Bożą. Bóg wzywa każdego człowieka do właściwej postawy: pokaż Mi, czy wykonujesz Moje Prawo Święte, Ja nakazałem tobie uratować piękną córkę ziemską, uratować ją żonę Boga, wydobyć ją z udręczenia, bóstwo na sposób ciała, aby materia także oglądała chwałę Bożą; wszystko uczyniłem, żeby to się stało, i przychodzę, abyś zdał mi sprawę z tego. To piętnowanie nie jest po to, aby ludzi niszczyć, jest po to, aby pokazać prawdę o człowieku - jeśli jest on w światłości, światłość się w nim jeszcze mocniej umocni, ale jeśli jest w ciemności, to ta ciemność stanie się jawna i zacznie go dręczyć; a po to go dręczy, aby mógł wołać do Boga: Panie ratuj! A Bóg przyjdzie i uleczy. Post i modlitwa musi być stanem nieustannym naszym, wiecznie trwającym, nie może być jednorazowym stanem potrzebnym wtedy, kiedy chcemy jakieś sprawy załatwić, bo to jest niemożliwe, ponieważ gdy ktoś pozna raz stan bezgrzeszności, czyli niewinności, pozna stan świętości i pozna Chrystusa Pana, to nigdy się od tego nie odwróci. A jeśli się odwróci, jest powiedziane, że taki człowiek nie ma powrotu. 2 Kor 5:9-10: "Dlatego też staramy się Jemu podobać czy to gdy z Nim, czy gdy z daleka od Niego jesteśmy. Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre."
Iz 30:1: "Biada synom zbuntowanym! - wyrocznia Pana. Wykonują zamiary, ale nie moje, i wiążą się układami, lecz nie z mego natchnienia, tak że dodają grzech do grzechu."
Powodem tego, że dzisiejszy świat jest w grzechu, jest wynaturzenie grzechu cielesnego i przypisywanie tego grzechu duszy, którą Chrystus odkupił, jako fakt, że Chrystus niczego nie zrobił i że ufać Jemu nie można. To jest jedyny powód właściwie, który został nadęty tak ogromnie, i dlatego grzech w ciele stał się tak rozdmuchany, żeby stał się powodem nie uwierzenia Bogu w to, że jesteśmy niewinni i bezgrzeszni, niewinni i świeci. Ale my uwierzyliśmy. Bo dlaczego mielibyśmy nie uwierzyć? Dlatego że w ciele człowiek widzi grzechy? Post jest stanem tym, że ciało nasze nie otrzymuje tego, co ono by chciało, ale otrzymuje to, co jest jemu potrzebne do wzrostu duchowego - i człowiek światłości, gdy jest wypełniony światłością, wypełnia dzieło Pańskie. Bo kiedy nie jest wypełniony światłością, nie wypełnia swojego dzieła. Ale kiedy jest wypełniony światłością, czyli Synostwem Bożym, wypełnia swoje dzieło. I tylko czekać, aż będzie coraz więcej tych, którzy będą się pytali: a jak, a gdzie, a pokaż, a powiedz, bo tam gdzie my jesteśmy, rozumiemy, że tam nic nie ma, tam jest ciemność. Ludzie nie znają prawdy swojego istnienia, ponieważ myślą że wszystko się kręci wokół uczynków. Ale gdy uświadamiają sobie, że jest to wszystko związane z wykonaniem dzieła Bożego, wtedy mówią: ojejku, uczynki zatrzymują mnie całkowicie, powodują stagnację, a ja nie mogę wykonać dzieła Pańskiego. Bo te uczynki, one usidlają ludzi, one ograniczają, one nie pozwalają człowiekowi zanurzać się w Pańskie dzieło, dlatego że uczynki stały się głównym sensem i celem człowieka. A gdzie jest wypełnianie dzieła Pańskiego? I wtedy, kiedy wypełniają dzieło Pańskie, czyli ratowanie pięknej córki ziemskiej, porzucają uczynki i stosują post, nie jako uczynek tylko jako porzucenie zasad tego świata na rzecz zasad Nieba, czyli post który staje się pełnoprawną modlitwą, a pełna modlitwa jednoczy nas z Chrystusem, oddziela nas od spraw tego świata jako potrzeby li tylko ciała; i nie żyjemy już potrzebami tego świata dla ciała, ale potrzebami Nieba dla ciała. Czyli ciału ukazujemy nową naturę istnienia. Ta nowa natura istnienia w tym ciele, która jest, to nie jest dla ciała śmiertelna, ale jest dla ciała nową naturą, umiera natomiast stara zasada, a nie ciało właściwie poznane. Iz 54:13-14: "Wszyscy twoi synowie będą uczniami Pana, wielka będzie szczęśliwość twych dzieci. Będziesz mocno osadzona na sprawiedliwości. Daleka bądź od trwogi, bo nie masz się czego obawiać, i od przestrachu, bo nie ma on przystępu do ciebie."
Iz 29:18: "W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widzieć."
Chrystus Pan przyszedł na Ziemię, aby przejąć władzę nad Ziemią, i to się też dzieje w głębinach. W głębinach post i modlitwa powoduje niemożliwym, aby duchy świata podziemnego, demony wpływały na nas, jest to dla nich niemożliwe, ponieważ jesteśmy w mocy Boga poza światem ciemności, jesteśmy w centralnej części pięknej córki ziemskiej, gdzie Bóg nieustannie jest żywy i prawdziwy, a demony nie mają dostępu. Potrzebny jest człowiek, aby mógł aktywizować tą część wewnętrzną, bo to on jest połączony z tą częścią. Dla człowieka łatwo jest sięgnąć do Niebios, dla szatana jest to niemożliwe, i dlatego szatan wszystko robi, aby człowiek myślał jak szatan i żeby pewne rzeczy dla człowieka były niemożliwe - żeby tak myślał; ale one są możliwe. I dlatego to człowiek podejmuje ostateczną decyzję o swoim wzroście czy upadku. Rdz 49:10: "Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska spośród kolan jego, aż przyjdzie ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów!"Iz 49:10: "Nie będą już łaknąć ni pragnąć, i nie porazi ich wiatr upalny ni słońce, bo ich poprowadzi Ten, co się lituje nad nimi, i zaprowadzi ich do tryskających zdrojów."
Link do nagrania wykładu - 07.10.2023r.
Link do wideo na YouTube - 07.10.2023r.
Iz 29:10: "Bo Pan spuścił na was sen twardy, zawiązał wasze oczy ‹wieszczków> i zakrył wasze głowy ‹jasnowidzów>."
Ludzie sami nie mają pojęcia kim są i tego nie szukają, a dzisiejszy kościół wszystko robi, aby ludzie nigdy tego nie poznali. I człowiek udręczony zamiast szukać pomocy u Boga, szuka jej u psychiatry. Dzisiejsze wytyczne kościoła grzeszników, nijak się mają do Ewangelii i Listów, nijak się mają do prawdy, i nijak się mają do dzieła Bożego. Widzimy, że dzisiejszy kościół jest najgorszym i najbardziej wyrachowanym wrogiem Boga, jakikolwiek kiedykolwiek istniał, najbardziej złowieszczym, agresywnym, wściekłym, i przebiegłym wrogiem Boga, który pod pozorem dobra, nieustannie ludzi odwodzi od prawdy, każąc im nieustannie się dręczyć, męczyć, i badać udręczenie Chrystusa przez drogi krzyżowe, a nie pozostawać w Zmartwychwstałym, tajemnicy która ich dotyczy. Bo Zmartwychwstanie jest mocą pokonującą ducha mocarstwa powietrza, a kościół grzeszników chce, aby dotyczyło człowieka cierpienie i udręczenie, a nie Zbawienie. Dlatego nie ukazuje Chrystusa Zmartwychwstałego, który powstał z martwych, jako Tego który jest jedynie Prawdziwy, i który przyszedł przejąć władzę nad Ziemią zdeprawowaną przez upadek Adama i Ewy. Bóg ukazał nam 2 kanon synodu w Kartaginie z 418r, i my mamy świadomość tego, że 1 maja 418r dzisiejszy kościół grzeszników powstał, jako parafowany w ówczesnym czasie na stolicy apostolskiej, przez papieża Zozyma, który nie był chrześcijaninem tylko Żydem. I to do dzisiaj istnieje, powtarzane na innych synodach, a jednocześnie ukazywane jako właściwa postawa człowieka, który nie uznaje wolności danej przez Jezusa Chrystusa, i nie uznaje niewinności, i nie uznaje bezgrzeszności, ale uznaje nieustannie, że Adam, który został przez Jezusa Chrystusa usunięty, w dalszym ciągu jest panem. Czyli dzisiejszy kościół jest świadomym buntownikiem, który zwodzi do buntu wszystkich innych; to są synowie buntu, którzy wyrzekli się Jezusa Chrystusa, i nakazali czcić ponownie Adama, nakazali grzech pierworodny uznawać, wyrzec się wolności, porzucić dar Boży, porzucić łaskę, przyjąć Adama, który się skumał z szatanem, szukać grzechu jakoby dla wolności, ale dla karmienia bestii i szatana, i nie wypełnić dzieła Pańskiego zadanego na początku; ponieważ Odkupienie Chrystusa jest po to, aby przywrócić Dzieło Starożytne do wypełnienia, do wykonania. Duch Boży ujawnił nam, że dzisiejszy kościół jest niedobry; zanim wiedzieliśmy o tym. I odchodzili jeden po drugim, i została tylko garstka, która jednak uświadomiła sobie, że jest jednak jakaś podwalina tego wszystkiego. Chrystus ukazał nam wydarzenie w Kartaginie, i o tym że grzechu pierworodnego nie ma, że On złożył ofiarę ze swojego życia i jesteśmy wolnymi, całkowicie wolnymi. On nabył ten świat, do Niego należy i Boskim Prawem nad nim panuje, aby wszystko co istnieje, istniało w prawdzie. Jud 1:4: "Wkradli się bowiem pomiędzy was jacyś ludzie, którzy dawno już są zapisani na to potępienie, bezbożni, którzy łaskę Boga naszego zamieniają na rozpustę, a nawet wypierają się jedynego Władcy i Pana naszego Jezusa Chrystusa."
Iz 29:11: "Każde objawienie jest dla was jakby słowami zapieczętowanej księgi. Daje się ją temu, który umie czytać, mówiąc: «Czytaj ją, prosimy». On zaś odpowiada: «Nie mogę, bo ona jest zapieczętowana»."
Musimy cały czas zanurzać się w poznawaniu prawdziwego wewnętrznego Boskiego człowieka. A nie jest to możliwe bez mocy Chrystusa, który go stworzył, objawił i wydobył. Jezus Chrystus wykonuje dzieło Ojca, a to jest stan teraźniejszy, stan rzeczywisty, stan dotykalny, stan obcowania faktycznego, teraźniejszego, to jest stan prawdziwej miłości z Bogiem: Ja Syn Boży, jestem nieustannie w jedności z Ojcem Moim, przez post i modlitwę, nigdy ten świat Mnie nie interesował jeśli chodzi o jego sprawy, zawsze modliłem się do Boga Ojca, aby dał temu światu Swoje sprawy, i zawsze post Mój był taki, że spożywałem pokarm Mojego Ojca - Ja mam pokarm, o którym wy nie wiecie; nie samym chlebem człowiek żyje, ale każdym Słowem, które od Boga pochodzi - to jest ten post - pokarm żywy. Jezus Chrystus przedstawił nam post i modlitwę jako potężną siłę przeciwko szatanowi w głębinach, bo tam nie wystarczą same dobre intencje i chęci, tam musi być rzeczywisty post i modlitwa - one tam w głębinach sieją postrach, i potęgą mocy Bożej odbudowują prastare zwaliska i zabudowują wyłomy, aby potęga Boża i tam istniała. Post i modlitwa jest to tak głębokie oddanie się, tak głęboka wiara i zaufanie Chrystusowi, że uwolnił nas od grzechów i jesteśmy świętymi, że postępujemy wedle tej potęgi, a to jest Jego moc w nas, my zaczynamy z niej korzystać i ona w nas działa i jest naszą siłą. Nie jest to wiedza, jest to prawdziwa obecność Boga, która działa w nas, jesteśmy wypełnieni chwałą Bożą, i czujemy w sobie potęgę świętości i potęgę niewinności, a żaden zły duch nie może nas atakować, bo my mamy nad nim władzę, ponieważ trwamy w poście i modlitwie, a Chrystus jest z nami. Ha 2:3-4: "Jest to widzenie na czas oznaczony, lecz wypełnienie jego niechybnie nastąpi: a jeśli się opóźnia, ty go oczekuj, bo w krótkim czasie przyjdzie niezawodnie. Oto zginie ten, co jest ducha nieprawego, a sprawiedliwy żyć będzie dzięki swej wierności»."
Iz 29:12: "Albo dają księgę takiemu, który nie umie czytać, mówiąc: «Czytajże to», a on odpowiada: «Nie umiem czytać»."
Cała natura złego postępowania, złych myśli człowieka, i różnych jego problemów w głowie, to są problemy z natury podświadomej, to są problemy pięknej córki ziemskiej, która boryka się z winnicami upadłych aniołów i ona te winnice pilnuje: kazali mi opiekować się swoimi winnicami, bo wiedzieli, że moc we mnie jest, i ja to mogę uczynić, wykorzystują moją moc po to, aby utrzymywać swoją nieudaczność, niecność, i ciemność; a ja własnej winnicy upilnować nie mogę. Człowiek jest niewolnikiem emocji, niewolnikiem pięknej córki ziemskiej, i niewolnikiem jej udręczenia. Ona nam nie będzie pomagać, do momentu, aż my staniemy się pełni, silni i mocni, a wtedy ona stanie za nami. My jako Synowie Boży, jesteśmy posłani przez Boga, żeby pilnować winnic pięknej córki ziemskiej, a jej winnicą jest Prawo Święte, i jej winnicą jest wznosić materię. Ona ma moc, ale ta moc przeszła do upadłych aniołów, tak jak przeszła moc Boża do Adama, który panował nad ludźmi - do czasu aż Chrystus Pan Adama usunął, przez posłuszeństwo Ojcu całkowicie pokonał nieposłuszeństwo Adama. To samo jest z Synami Bożymi - gdy Synowie Boży nie przyjdą, to w dalszym ciągu siła natury podświadomej jest naturą demoniczną, która będzie wykorzystywała świadomość człowieka ku temu, aby czynił rzeczy możliwe niemożliwymi, i żeby gdzieś w głowie człowieka to wyglądało na rzeczywiście niemożliwe. Ten irracjonalny opór nie jest naturą człowieka. Gdy się przyjrzymy oporowi, który stawia umysł ludzki, co do wybaczenia, co do daru, co do naturalnego stanu duchowego, to jest to opór tej natury wewnętrznej pięknej córki ziemskiej, czyli tej bóstwa na sposób ciała, które zostało sprzeniewierzone, gdzie pilnuje winnic nikczemnych, upadłych, nie mogąc tych winnic porzucić, dlatego ponieważ oni są zwycięzcami - do czasu aż przyjdą pełnoprawni Synowie Boży. My mamy świadomość tego, że jesteśmy bezgrzesznymi, i trwając w tym stanie jesteśmy przez Chrystusa Pana umacniani, i daje On nam swoją świętość, ale mimo wszystko wewnątrz staczamy głęboką bitwę z naturą swojej wewnętrznej ciemności, która została dana nam jako praca, nie jako przywara, jako trud, jako ciemność, jako coś co ma nas niszczyć, ale to co my mamy doprowadzić do chwały. Kiedy Synowie Boży przychodzą, są zwycięzcami, i piękna córka ziemska jest z nimi jednością, a winnica, którą ona ma pod opieką, staje się ich winnicą, i oni tą winnicą się opiekują. Syn Boży jest panującym władcą, znosi całkowicie władzę upadłych aniołów, a Prawo Starożytne, Prawo Święte, które zostaje przywrócone do dzieła, zaczyna działać, i ono ma ten proces w sobie, że wszelka materia, która jest wroga Bogu, teraz staje się pod władzą Boga, i przyjmuje nową władzę i nową siłę wzrostu; staje się duchową objawioną tajemnicą, jawną dla człowieka. Rz Ef 5:8-10: "Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości! Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda. Badajcie, co jest miłe Panu."
Iz 29:13: "Wyrzekł Pan: Ponieważ ten lud zbliża się do Mnie tylko w słowach, i sławi Mnie tylko wargami, podczas gdy serce jego jest z dala ode Mnie; ponieważ cześć jego jest dla Mnie tylko wyuczonym przez ludzi zwyczajem"
Ludzie modlą się w duchu mocarstwa powietrza, modlą się modlitwą Ojcze Nasz, w której jest „nie wódz na pokuszenie”; a to jemu nie przeszkadza w ogóle, że ludzie się modlą modlitwą Ojcze Nasz, jeśli nie prowadzi ich to ku doskonałości Bożej, bo to doskonałość Boża niszczy ducha mocarstwa powietrza, a nie człowiek rozmodlony, który się źle modli. Chrystus ukazał nam post od tego świata, post od grzechu, post od tych modlitw zapalczywych, które nie przynoszą niczego dobrego. Prawdziwa modlitwa musi być tak niezmiernie głęboka, tak głęboko zanurzona w Bogu, tak głęboko zanurzona w ufności, aby nie była taką modlitwą: modlicie się, a nie otrzymujecie, bo źle się modlicie starając się jedynie o zaspokojenie swych żądz - ale musi ostatecznie być postem od żądz, od żądz nienawiści, agresji, wściekłości, próżności i pustki. Bo modlitwa prawdziwa jednoczy nas z Bogiem, jednoczy nas z Chrystusem, jednoczy nas z Duchem Świętym, prawdziwa modlitwa duszę naszą i ducha całego naszego, kieruje ku doskonałości Bożej, aby mieć udział w Nim samym, a On jest jedynym prawdziwym pokarmem naszej duchowej natury. Stajemy się całkowicie zjednoczeni z Duchem Chrystusa, z Jego łaską i z Jego darem, zanurzamy się w naturze świętej tajemnicy, naszego istnienia w Chrystusie Panu, z którym jesteśmy ukryci w Bogu. I wtedy nastąpi prawdziwe odejście od potrzeb tego świata, nie będziecie już pożądać żadnych rzeczy, które są dla ciała, bo Bóg wie jakie są potrzeby tego ciała, i da wam wszystko, co jest potrzebne. Przykazanie miłości mówi: gdy będziesz kochał Boga z całej siły, to nie będzie w tobie zazdrości, agresji, nienawiści, zgorzkniałości i wszelkiej złości, która mogłaby cię zabijać, niszczyć, i niszczyć innych ludzi. I dlatego miłujesz siebie, bo nie masz nic z tych rzeczy, tylko z samego Boga, a On cię nieustannie leczy i kocha. I jesteś Boską istotą, Boską doskonałością, Boską prawdą, i będąc w relacji z bliźnim, kochasz go, nie dlatego, że chcesz, tylko dlatego, że jesteś miłością, nie myślisz o tym: muszę go kochać; tylko kochasz go, bo nie masz nic innego w sobie, tylko prawdziwą miłość. Gdy rozumiemy post i modlitwę jako wyrażenie Prawa Miłości, to prawdziwa modlitwa jest postem od spraw tego świata, a prawdziwy post, czyli porzucenie spraw tego świata z powodu miłości do Boga, jest modlitwą. Rz 5:5: "A nadzieja zawieść nie może, ponieważ miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany."
Iz 29:14: "dlatego właśnie Ja ponowię niezwykłe działanie cudów i dziwów z tym ludem: zginie mądrość jego myślicieli, a rozum jego mędrców zaniknie."
Rzeczy niemożliwe, które w naszej głowie się pojawiają, one dla człowieka są proste, dlatego że Bóg nie żąda od człowieka czegoś, co jest dla człowieka niemożliwe; żąda od człowieka wszystkich tych rzeczy, które są dla człowieka możliwe, i daje nam siłę, aby one w nas się wypełniały. A jeśli człowiek sprzeciwia się Boskiemu nakazowi, uznając to za niemożliwe, to jest to dzieło szatana, który w człowieku wykorzystuje naturę ludzką, wykorzystuje jego umysł, jego rozum, jego sumienie, aby sprzeciwić się nakazowi Bożemu, i w ten sposób walczy. Ale jest przecież post i modlitwa. Św. Paweł im bardziej się umniejsza, tym bardziej mieszka w nim moc Chrystusa, która wypełnia jego słabość, wypełnia jego nicość, Chrystus go wypełnia; nie czyni nic z powodu swojej siły, ale postu - uniżam się, wyrzekam się siły, wyrzekam się mocy, wyrzekam się wszystkich spraw tego świata, a Bóg mnie napełnia mocą, czyli gdy poszczę, modlitwa staje się u mnie strzelista, gdy poszczę od tego świata, od władzy, mocy, potęgi i siły, tym silniej Bóg umacnia mnie swoją mocą, tym silniej modlitwa we mnie się umacnia, a im bardziej się modlę, tym bardziej post staje się silny, mocny i aktywny, tym bardziej jestem w poście od tego świata. Musimy pamiętać, że prawdziwy post i modlitwa jednoczy nas z Synem Bożym, jednoczy nas z Chrystusem, Bogiem Ojcem i Duchem Świętym. Kiedy prosimy przez prawdziwy post i modlitwę, wtedy ustępują u nas wszystkie stany wynikające z władzy ciała, i z władzy też upadłych aniołów, i wszystkich sił ducha mocarstwa powietrza, a pojawia się potężna moc Słowa Żywego, ona sięga poza wszelki cielesny stan człowieka, jest to stan sięgający do samego Nieba, i on dotyka nas z Nieba, jesteśmy częścią Nieba, jesteśmy naturą Nieba. I mówi św. Paweł: gdy żyję w Bogu, to nie znaczy, że opuściłem Ziemię, żyję na tej Ziemi, ale po to, aby chwała Boża się rozszerzyła. 2 Kor 12:10: "Dlatego mam upodobanie w moich słabościach, w obelgach, w niedostatkach, w prześladowaniach, w uciskach z powodu Chrystusa. Albowiem ilekroć niedomagam, tylekroć jestem mocny."
Iz 29:15: "Biada tym, którzy się kryją przed Panem, aby zataić swe zamysły, których czyny osnute są cieniem i którzy mówią: «Kto nas zobaczy i kto nas pozna?»"
Duch mocarstwa powietrza wszystko robi, aby człowieka uczynić dobrym, ale nigdy Boskim, może być najlepszy, ale nie Boski, bo nawet najlepszego można opętać, zmiażdżyć, zniszczyć, ale Boskiego - nie jest to możliwe. On zwiódł Lucyfera i zwiódł upadłych aniołów, którzy nie są jako poszkodowani, tylko ulegli pysze, a dzisiaj stali się zawistni dla świata i dla wszelkiej prawdy, dlatego ponieważ żyją duchem mocarstwa powietrza, który jest zawistny. Duch mocarstwa powietrza jest to sposób postępowania tego świata, dlatego ten świat w swoich wzlotach i upadkach, w swojej doskonałości i lichości, jest zawsze pod wpływem ducha mocarstwa powietrza, i niemożliwym jest, aby go pokonać, w dalszym ciągu stosując się do jego zasad - a jego zasady to są zasady umysłu, zasady rozumienia, zasady logiki i pojmowania. Musimy wyjść poza zasady tego świata, sięgając do nowego poziomu duchowego, poza władzę ducha mocarstwa powietrza, świadomie kierować się ku światłości Bożej, ku Chrystusowi Panu, i tutaj nie siła, ale prawdziwa świadomość i posłuszeństwo. Bo Bóg przychodzi i doświadcza, światłością swoją rozświetla głębiny, a tam w głębinach - duch lubieżności, duch nienawiści, duch agresji, duch własnych spraw i celów. I tutaj przychodzi nam z pomocą ogromnie mocno - post i modlitwa. Prawdziwy post musi być od ducha mocarstwa powietrza, od spraw tego świata, od pewnych powymyślanych nakazów i zakazów, jakoby one były potrzebne człowiekowi do zbawienia; a jednocześnie zanurzeniem się w tym, co najbardziej chcemy, co nam najbardziej przybliża prawdę, co nas najbardziej stwarza, co nas najbardziej unosi, co daje nam życie, co jednoczy nas z Bogiem - post do tego nas prowadzi, i jest tak naprawdę jednoczeniem się z prawdą Bożą. Bóg wzywa każdego człowieka do właściwej postawy: pokaż Mi, czy wykonujesz Moje Prawo Święte, Ja nakazałem tobie uratować piękną córkę ziemską, uratować ją żonę Boga, wydobyć ją z udręczenia, bóstwo na sposób ciała, aby materia także oglądała chwałę Bożą; wszystko uczyniłem, żeby to się stało, i przychodzę, abyś zdał mi sprawę z tego. To piętnowanie nie jest po to, aby ludzi niszczyć, jest po to, aby pokazać prawdę o człowieku - jeśli jest on w światłości, światłość się w nim jeszcze mocniej umocni, ale jeśli jest w ciemności, to ta ciemność stanie się jawna i zacznie go dręczyć; a po to go dręczy, aby mógł wołać do Boga: Panie ratuj! A Bóg przyjdzie i uleczy. Post i modlitwa musi być stanem nieustannym naszym, wiecznie trwającym, nie może być jednorazowym stanem potrzebnym wtedy, kiedy chcemy jakieś sprawy załatwić, bo to jest niemożliwe, ponieważ gdy ktoś pozna raz stan bezgrzeszności, czyli niewinności, pozna stan świętości i pozna Chrystusa Pana, to nigdy się od tego nie odwróci. A jeśli się odwróci, jest powiedziane, że taki człowiek nie ma powrotu. 2 Kor 5:9-10: "Dlatego też staramy się Jemu podobać czy to gdy z Nim, czy gdy z daleka od Niego jesteśmy. Wszyscy bowiem musimy stanąć przed trybunałem Chrystusa, aby każdy otrzymał zapłatę za uczynki dokonane w ciele, złe lub dobre."
Iz 30:1: "Biada synom zbuntowanym! - wyrocznia Pana. Wykonują zamiary, ale nie moje, i wiążą się układami, lecz nie z mego natchnienia, tak że dodają grzech do grzechu."
Powodem tego, że dzisiejszy świat jest w grzechu, jest wynaturzenie grzechu cielesnego i przypisywanie tego grzechu duszy, którą Chrystus odkupił, jako fakt, że Chrystus niczego nie zrobił i że ufać Jemu nie można. To jest jedyny powód właściwie, który został nadęty tak ogromnie, i dlatego grzech w ciele stał się tak rozdmuchany, żeby stał się powodem nie uwierzenia Bogu w to, że jesteśmy niewinni i bezgrzeszni, niewinni i świeci. Ale my uwierzyliśmy. Bo dlaczego mielibyśmy nie uwierzyć? Dlatego że w ciele człowiek widzi grzechy? Post jest stanem tym, że ciało nasze nie otrzymuje tego, co ono by chciało, ale otrzymuje to, co jest jemu potrzebne do wzrostu duchowego - i człowiek światłości, gdy jest wypełniony światłością, wypełnia dzieło Pańskie. Bo kiedy nie jest wypełniony światłością, nie wypełnia swojego dzieła. Ale kiedy jest wypełniony światłością, czyli Synostwem Bożym, wypełnia swoje dzieło. I tylko czekać, aż będzie coraz więcej tych, którzy będą się pytali: a jak, a gdzie, a pokaż, a powiedz, bo tam gdzie my jesteśmy, rozumiemy, że tam nic nie ma, tam jest ciemność. Ludzie nie znają prawdy swojego istnienia, ponieważ myślą że wszystko się kręci wokół uczynków. Ale gdy uświadamiają sobie, że jest to wszystko związane z wykonaniem dzieła Bożego, wtedy mówią: ojejku, uczynki zatrzymują mnie całkowicie, powodują stagnację, a ja nie mogę wykonać dzieła Pańskiego. Bo te uczynki, one usidlają ludzi, one ograniczają, one nie pozwalają człowiekowi zanurzać się w Pańskie dzieło, dlatego że uczynki stały się głównym sensem i celem człowieka. A gdzie jest wypełnianie dzieła Pańskiego? I wtedy, kiedy wypełniają dzieło Pańskie, czyli ratowanie pięknej córki ziemskiej, porzucają uczynki i stosują post, nie jako uczynek tylko jako porzucenie zasad tego świata na rzecz zasad Nieba, czyli post który staje się pełnoprawną modlitwą, a pełna modlitwa jednoczy nas z Chrystusem, oddziela nas od spraw tego świata jako potrzeby li tylko ciała; i nie żyjemy już potrzebami tego świata dla ciała, ale potrzebami Nieba dla ciała. Czyli ciału ukazujemy nową naturę istnienia. Ta nowa natura istnienia w tym ciele, która jest, to nie jest dla ciała śmiertelna, ale jest dla ciała nową naturą, umiera natomiast stara zasada, a nie ciało właściwie poznane. Iz 54:13-14: "Wszyscy twoi synowie będą uczniami Pana, wielka będzie szczęśliwość twych dzieci. Będziesz mocno osadzona na sprawiedliwości. Daleka bądź od trwogi, bo nie masz się czego obawiać, i od przestrachu, bo nie ma on przystępu do ciebie."
Iz 29:18: "W ów dzień głusi usłyszą słowa księgi, a oczy niewidomych, wolne od mroku i od ciemności, będą widzieć."
Chrystus Pan przyszedł na Ziemię, aby przejąć władzę nad Ziemią, i to się też dzieje w głębinach. W głębinach post i modlitwa powoduje niemożliwym, aby duchy świata podziemnego, demony wpływały na nas, jest to dla nich niemożliwe, ponieważ jesteśmy w mocy Boga poza światem ciemności, jesteśmy w centralnej części pięknej córki ziemskiej, gdzie Bóg nieustannie jest żywy i prawdziwy, a demony nie mają dostępu. Potrzebny jest człowiek, aby mógł aktywizować tą część wewnętrzną, bo to on jest połączony z tą częścią. Dla człowieka łatwo jest sięgnąć do Niebios, dla szatana jest to niemożliwe, i dlatego szatan wszystko robi, aby człowiek myślał jak szatan i żeby pewne rzeczy dla człowieka były niemożliwe - żeby tak myślał; ale one są możliwe. I dlatego to człowiek podejmuje ostateczną decyzję o swoim wzroście czy upadku. Rdz 49:10: "Nie zostanie odjęte berło od Judy ani laska pasterska spośród kolan jego, aż przyjdzie ten, do którego ono należy, i zdobędzie posłuch u narodów!"Iz 49:10: "Nie będą już łaknąć ni pragnąć, i nie porazi ich wiatr upalny ni słońce, bo ich poprowadzi Ten, co się lituje nad nimi, i zaprowadzi ich do tryskających zdrojów."
Link do nagrania wykładu - 07.10.2023r.
Link do wideo na YouTube - 07.10.2023r.
