We wszechświecie działają dwie siły. Jedną siłą jest siła grawitacyjna, która jest siłą działającą na wszystko, co materialne. Także w pojęciu wszystkich wymiarów, które składają się z materii, ale o mniejszej gęstości, tym samym zależnym od czasu, czyli przeszłości, przyszłości i teraźniejszości. Drugą siłą, a właściwie PIERWSZĄ, ponieważ z niej pochodzi wszelkie istnienie, jest JEDNORODNE POLE PEŁNI(J.P.P.), KTÓRE ISTNIEJE WIECZNIE NIEZALEŻNIE OD GRAWITACJI i CZASU.

W fizyce kwantowej istnieje pojęcie mówiące, że gdy cząsteczki z jakiegoś powodu są poza działaniem grawitacji to znajdują się w chaosie, ponieważ fizyka, nie przewiduje istnienia JEDNORODNEGO POLA PEŁNI, w którym nie istnieje czas ani przestrzeń. W obecnym czasie próbuje zastosować teorię, odrzuconą na początku przez Einsteina, o statycznym wszechświecie.

Nie ma tym samym materii, w pojęciu fizycznym, mimo, że ta przestrzeń (J.P.P.) cały czas poszerza się z powodu, przemiany materii zewnętrznej, dualnej, na wewnętrzną, przez transformację w czarnych dziurach i dlatego wszechświat się rozszerza i przyspiesza. Czarne dziury, są branami[1], czyli granicami między jednym stanem, zewnętrznym, a drugim, wewnętrznym. Tych bran są miliony, a właściwie tyle ile jest galaktyk, i wszystkie są na powierzchni wewnętrznego ŚWIATA, jak na błonie bańki mydlanej, na której widać grę rozczepionego, dualnego światła.

Materia nie może znaleźć się wewnątrz, zachowując stan zewnętrzny, gdzie istnieje dualność i gdzie grawitacja jest główną siłą stanu istnienia materii. Skupianie w nich nie jest na zasadzie grawitacji, ale PEŁNI, wewnętrznej siły. Przyciąga ona i unifikuje wszystkie cząsteczki, które wedle prawa fizycznego, są w "chaosie", czyli ze stanu połówkowego spinu dążą do spinu całkowitego. Zwiększa się w nich siła unifikacji z wewnętrznym POLEM PEŁNI, gdy są w polu działania czarnej dziury.

Czarna dziura, tak naprawdę nie jest czarna, ale nie posiada pola elektromagnetycznego, czyli dualnego stanu światła będącego podstawą dostrzegania i istnienia świata fizycznego. W tym czasie cząsteczki, wyrywają się spod działania grawitacji, ponieważ cała siła kieruje się do wnętrza każdej cząsteczki(Pełni). Tym samym tracą pole elektromagnetyczne, na które oddziaływują grawitony. Wtedy łączą się fermiony, które mają spin połówkowy, tworząc kondensaty fermionowe. Pary o pełnym spinie, stają się tym samym bozonami.

Przyciągane są one przez, superatom (czarną dziurę) tworząc kondensaty bozonowe, które ulegają dalszej przemianie, unifikacji. Skupiane są mocą PEŁNI, aż całkowicie tracą powłokę, i MOC PEŁNI ZJEDNOCZONA ZE ŚWIADOMOŚCIĄ, TCHNIENIEM BOSKIM, zostanie uwolniona, w strumieniu DOSKONAŁEJ ENERGII zachowując pełnię poznania i świadomość o wszystkim!, w jedności ze WSZYSTKIM, BOGIEM, będącym poza czasem, nawet nieskończonym, a tworzącym wszystko, tworząc w jedności z Bogiem, wszystko.

KAŻDA CZĄSTECZKA, CZY TO MIKROSKOPOWA, CZY MAKROSTOPOWA JEST POŁĄCZONA STRUMIENIAMI ENERGII Z JEDNORODNYM POLEM PEŁNI. W Ewangelii jest napisane: "człowiek jest pełnią i cierpi z braku Pełni", tzn. jest pod wpływem pola grawitacji, a tym samym czasu, a nie JEDNORODNEGO POLA PEŁNI. Wybór należy do niego.

Ireneusz Wojciechowski, 19-12-2004

[1] - Termin "brana" oznacza granicę między jednym wymiarem(przestrzenią), a drugim, gdzie bez porzucenia formy obowiązującej w danym wymiarze, nie można przejść na wyższy poziom egzystencji, istnienia.