W ostatnim tygodniu dość często”chodził za mną”,cytat z „Dziadów” Adama Mickiewicza,”a imię jego czterdzieści i cztery”
Zastanawiałem się, a właściwie wewnętrznie moje myśli i uwaga została skierowana na królów polskich, aż do rozbioru. Wpisałem w wyszukiwarkę pytanie: 44 król polski, i znalazłem. Oto taki tekst jest wypisany na tablicy Kolumny Zygmunta III Wazy.”Zygmunt III z mocy wolnej elekcji król Polski, z tytułu dziedziczenia, następstwa i prawa – król Szwecji, w umiłowaniu pokoju i w sławie pierwszy pomiędzy królami, w wojnie i zwycięstwach nie ustępujący nikomu, wziął do niewoli wodzów moskiewskich, stolicę i ziemie [moskiewskie] zdobył, wojska rozgromił, odzyskał Smoleńsk, złamał pod Chocimiem potęgę Turcji, panował przez czterdzieści cztery lata, w szeregu czterdziesty czwarty król, dorównał w chwale wszystkim i przyjął ją [chwałę] całą”.Jak wiemy Pomnik kolumnę postawił swojemu ojcu syn Władysław IV Waza w 1644 roku, umieszczając Taki tekst na drugiej tablicy:”Nie rośnie sława Zygmunta dzięki kolumnie ani głazom ciosanym: sam on dla siebie był górą: nie bierze on blasku od złota ani mocy od spiżu: blask jego był jaśniejszy od złota a mocniejszy od spiżu”, co ukazuje bohaterstwo i potęgę krwi tego rodu. Ostatnim królem Waza był Jan Kazimierz II Waza, który oddał Polskę w Ręce Św. Marii Matki Bożej w 1656 roku. Wiemy że królów Polski Waza było trzech, i są to trzy korony tego samego rodu – trzy korony. Myślę że Adam Mickiewicz mówił o potomku tej lini – rodu, linii Jagiellonów po kądzieli. Gdy przyjrzymy się cytatowi z „Dziadów”, zobaczymy uderzające podobieństwa losów rodu bohaterskiej krwi i wieszczenia A. Mickiewicza:
„Patrz! – ha! – to dziecię uszło – rośnie – to obrońca!
Wskrzesiciel narodu,
Z matki obcej; krew jego dawne bohatery,
A imię jego będzie czterdzieści i cztery.
(…)
To namiestnik wolności na ziemi widomy!
On to na sławie zbuduje ogromy
Swego kościoła!
Nad ludy i nad króle podniesiony;
Na trzech stoi koronach, a sam bez korony;
A życie jego – trud trudów,
A tytuł jego – lud ludów;
Z matki obcej, krew jego dawne bohatery,
A imię jego czterdzieści i cztery. ”
W Herbie Wazów jest snopek, odwieczny symbol ciękiej pracy ludu.
Myślę że zbliża się czas wydarzeń, o których pisał Adam Mickiewicz.