Sumienie nasze należy do nas
i do nas należy, aby dbać o sumienie.
Jest ono naszym wewnętrznym przewodnikiem i jest także sędzią naszych czynów. Jakże ważne jest więc, aby nasze sumienia były prawe, aby ich osądy oparte były na prawdzie, aby dobro nazywały dobrem, a zło – złem. Aby – wedle słów Apostoła – umiały „rozpoznać, jaka jest wola Boża: co jest dobre, co Bogu przyjemne i co doskonałe” (Rz 12,2).
Św. Jan Paweł II, fragmenty Homilii w Skoczowie 22 maja 1995 r.
Święty Paweł powiedział takie słowa:
nikt nie będzie mnie oceniał,
ja sam siebie nie oceniam,
Bóg będzie mnie oceniał.
Moja ocena mojego sumienia może być niewłaściwa,
ocena sumienia innych ludzi może być niewłaściwa.
Ale jeśli ja postępuję wedle Praw:
wedle Dziesięciorga Przykazań,
wedle Praw Miłości,
wedle owoców Ducha Świętego,
wedle natury dziecięctwa,
przymiotów dziecięctwa
– to moje sumienie się właściwie kształtuje.
Dlaczego ludzie uważają, że sumienie ich należy do Kościoła?
SUMIENIE
Nasze spotkania coraz bardziej zagłębiają się w prawdziwą, niekłamaną, czyli także w głębi naszej natury podświadomej głęboko odczuwalną obecność Chrystusa.
Ale obecność Chrystusa w jaki sposób?
Ludzie wiedzą, że Chrystus istnieje tu, istnieje tu, istnieje tam i jest jeszcze tam, jest w Kościele. Ale czy w ich sercach jest?
Tam gdzie powinien być na pewno, czy jest?
I tutaj mówią: tak, tak oczywiście że jest, no pewnie że jest. Bym nie chodził do Kościoła, gdybym nie miał Chrystusa w sercu.
To dlaczego idąc do Kościoła nieustannie uczestniczysz lub podpisujesz się dwoma rękami pod tym, że nie Jezus Chrystus odkupił ten świat i nie jest władcą tego świata, tylko w dalszym ciągu diabeł, i że ksiądz odpuszcza grzech pierworodny?
Ksiądz nie odpuszcza grzechu pierworodnego.
A dlaczego nie odpuszcza grzechu pierworodnego?
Ksiądz tego zrobić nie może, a nie tylko, że nie może, ale zaświadcza o tym, że nie może. W jaki sposób?
Jeśli twoje sumienie się z tym nie zgadza, to nie może tego zrobić.
– Jeśli twoje sumienie nie zgadza się, że ma grzech pierworodny to ja nie mogę tego grzechu usunąć, bo do usunięcia tego grzechu jest potrzebne twoje sumienie. I ja ci tego nie robię, bo nie mogę tego zrobić, bo nie mam takiej możliwości i władzy.
O tym jest napisane w Kanonie 2, że nie jest możliwe, żeby ksiądz to zrobił, bo jest napisane w taki sposób: Jeśli w sumieniu swoim człowiek zachowuje świadomość obecności Chrystusa na całej Ziemi, że On odkupił Ziemię, że On jest Prawdą, to nie może ksiądz usunąć grzechu pierworodnego, bo nigdy go nie mógł usunąć. Zaświadcza to o tym, że grzech pierworodny jest grzechem dziedziczonym. Zaświadcza o tym, że nie możne go usunąć i nigdy nie mógł. Grzech pierworodny, przez poczytanie sobie grzechu, staje się grzechem pokoleniowym i tylko zależy to od sumienia człowieka, a nie od księdza. Kościół nie może usunąć grzechu pierworodnego, dlatego mówi, że grzech pierworodny jest grzechem pokoleniowym, dziedziczonym. Bo przekazywany jest nie przez to, że jest nie odkupiony człowiek, tylko przez to, że człowiek nie wierzy w odkupienie i wybiera Adama.
A wybiera Adama dlatego, bo mu nakazano. Ale nakazano mu pod karą śmierci, wykluczenia. Wykluczenie w owym czasie to jest to samo, co kara śmierci. Nakazano mu właśnie to uczynić.
Ksiądz nie może usunąć grzechu pierworodnego, bo jest to niemożliwe. A zaświadcza o tym w Kanonie 2 – Jeśli człowiek w swoim sumieniu nie zgadza się z tym, to chrzest jest nieważny, nie ma go.
Natomiast odkupienie Jezusa Chrystusa nie wynika z naszej apelacji do Boga, nikt na Ziemi nie apelował o to. Nie wysyłał listów do Boga, nie wołał, żeby grzech pierworodny z nich został usunięty, bo nie był zdolny tego uczynić, bo nie miał w sobie świadomości Prawdy tylko świadomość grzechu z powodu praojca.
Kim jest praojciec Adam?
Adam i Ewa zostali posłani przez Boga do człowieka na ziemi, do stworzenia, aby przyniósł obraz Boga, który w sercu Adama jest, przed grzechem.
Więc Adama obraz Boga, czyli jest obrazem dla nas. My nie możemy z Bogiem bezpośrednio się jednoczyć, jak tylko przez tego, któremu zostaliśmy poddani. Jeśli poddani zostaliśmy Adamowi, to nie możemy powiedzieć: ach, grzech pierworodny Adama, sam pójdę do Boga. Nie jest to możliwe.
Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.
Pobierz plik