TAJEMNICA DZIEDZICTWA
Dzisiejszy wykład możemy określić, nazwać jako myśl przewodnią – tajemnicę dziedzictwa, o której mówi św. Paweł w Liście do Rzymian rozdział 8, o tajemnicy dziedzictwa:
17 Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga.
I tutaj proszę zauważyć, dziećmi, to nie znaczy dziećmi z przedszkola. Dzieci bardzo wyraźnie są określone przez syna marnotrawnego.
A jednocześnie Jezus Chrystus mówi w taki sposób też do uczniów: jeśli się nie staniecie jak dzieci nie wejdziecie do królestwa Bożego. Czyli można powiedzieć: nie staniecie się dziedzicami.
Św. Paweł mówi: gdy jesteśmy dziećmi to i także dziedzicami.
Jezus Chrystus w Ewangelii wg św. Łukasza rozdział 15 – o synu marnotrawnym, mówi bardzo ważne rzeczy. Dzisiaj chciałbym przedstawić jakie mówi rzeczy, jakie sprawy porusza.
Oczywiście ta Ewangelia jest Ewangelią, którą każdy może przeczytać i każdy wie jakie sprawy porusza. Ale te sprawy, które się czyta, to są sprawy całkowicie inne niż te, które są zawarte w duchu.
Tak jak człowiek jest istotą, która żyje jednocześnie w dwóch naturach – naturze ziemskiej i naturze duchowej.
I to że mówi swoimi ustami pewne rzeczy, to nie znaczy że tak też w duchu jego ta prawda istnieje. Czyli jeśli jest nieświadomy ducha, w duchu występuje cały czas w nim przemoc, agresja, sprzeciwianie się Bogu.
A w jego słowach występuje, że on jest dobry, doskonały, niczego nie czyni.
A później dziwi się, że nie jego słowa, które wypowiada, prowadzą go, tylko prowadzi go jego duch, który jest nieożywiony, ponieważ nie przyjmuje ducha ożywiającego.
List św. Pawła do Koryntian rozdział 15:
45 Tak też jest napisane: Stał się pierwszy człowiek, Adam, duszą żyjącą, a ostatni Adam duchem ożywiającym.
Bóg stworzył Adama, pierwszą duszę, człowieka duszę. A Adam nowy jest duchem ożywiającym. Czyli nowy Adam, mówimy tutaj drugi Adam – nowy Adam duchem ożywiającym.
Czyli Chrystus, który przyszedł ożywić to, co umarło.
Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.
Pobierz plik