„Przychodzi ranek, a także noc.” Iz.21.12
W nowym stanie istnienia może tylko istnieć czysta natura świadomości przyobleczona w Chrystusa. Chrystus jest światłością, jest miłością, jest życiem, jest miłosierdziem, jest prawdą, więc te stany muszą z człowieka wypływać. Światłość jest prawdziwa, radosna, umocniona, jaśniejąca blaskiem, niczego się nie obawia, ale idzie tam gdzie jest posłana, i grzmi tam gdzie Bóg posyła, mówiąc, nawracając i ukazując prawdę.
Iz 21:12: \”Stróż odrzekł: «Przychodzi ranek, a także noc. Jeśli chcecie pytać, pytajcie, nawróćcie się, przyjdźcie!»\”
Rozpocznie się całkowicie nowa przestrzeń, głęboka zmiana wymiaru, ona teraz się dzieje, nie można tego powstrzymać, można tylko w tym mieć udział – albo dobry, albo niedobry – lepiej mieć dobry udział w tym wszystkim. Jak jest powiedziane, Bóg da tysiąc lat na naprawienie, jeśli te tysiąc lat przeminie w taki sposób, że nie naprawią się, to wtedy zlikwiduje i tych, którzy dostając szansę nie skorzystali z niej.
Jr 21:8: \”Do tego narodu zaś powiedz: To mówi Pan: Oto stawiam przed wami drogę życia i drogę śmierci.\”
Następuje czas odsiania – jedni udaremniają Łaskę Boga względem siebie, a drudzy tą Łaskę przyjmują. Jedni mówią: dobrze o tym wiedzieć, ale niekoniecznie stosować, inni stosując wznoszą się ku doskonałości Bożej. Ci, którzy słuchają, a nie wybierają się, mają dylemat dlatego, że mają za dużo do stracenia, są bardzo przywiązani do swojej natury dzisiejszej fizycznej – są przyzwyczajeni do posiadania, do tego kim są, i do kłopotów, do grzechów, do osobowości – i nie chcą jej porzucić, bo oni bardziej nią są, niż duchową prawdziwą istotą, nie uwierzyli Chrystusowi. Każdy musi dokonać tego wyboru. Gdy tego nie uczyni, przychodzi czas ostateczny zlikwidowania materii, i ci którzy nie przemienią się, po prostu są zlikwidowani razem z materialną naturą, ponieważ ona przestaje istnieć jako pewien element utrzymywany przez jakąś energię ciemności. Bo cała Ziemia i człowiek przechodzi do przestrzeni, w której tej natury utrzymującej nie ma, i naturalnym miejscem życia człowieka jest Niebo, jest światłość, jest prawda – to jest natura przeznaczona dla człowieka i wcale nie jest odległa, bo jest w człowieku razem z tchnieniem, jest w nim. I żeby mógł tam zaistnieć, to aby istnienie w naturze prawdy go nie zabiło, musi uwierzyć Bogu, stać się nową istotą, i wtedy to co ginie, było tym co zginąć musiało, tak jak Jezus Chrystus uśmiercił ducha złego człowieka, i ze śmiercią ducha złego, człowiek nie umarł, bo otrzymał Ducha Boskiego Żywego, i dzięki Niemu żyje.
Jr 22:3: \”To mówi Pan: Wypełniajcie prawo i sprawiedliwość, uwalniajcie uciśnionego z rąk ciemięzcy, obcego zaś, sieroty i wdowy nie uciskajcie ani nie czyńcie im gwałtu; krwi niewinnej nie rozlewajcie w tym miejscu!\”
Zstępujemy do stworzenia, które cierpi bóle rodzenia, zstępujemy do głębin, które są w dalszym ciągu w nas, ale nie my je otwieramy, otwiera je Chrystus i nas tam posyła. Tam jest pierwszy świat ze swoimi niecnymi pomysłami, przeciwstawianiem się Bogu – jest to inny wymiar, który jedynie może Bóg przeniknąć. Tam odwiecznie Bóg synów Bożych przeznaczył do ratunku praduszy, uczynił ich jednością, ściśle z nią zjednoczył. Odczuwamy jej problem jako swój i mamy świadomość tego, że stany, które w nas istnieją, że cierpienie tak naprawdę nie jest cierpieniem, to jest po prostu posłanie synów Bożych w zbroi pełnej, do staczania bitwy w głębinach, o wolność wyżyn niebieskich. Ta bitwa nasza w głębinach, ona może albo być cierpieniem, albo zwycięskim bojem, który jest radosnym zwycięstwem.
Jr 33:15: \”W owych dniach i w owym czasie wzbudzę Dawidowi potomstwo sprawiedliwe; będzie wymierzać prawo i sprawiedliwość na ziemi.\”
Ci, którzy żyją w prawdzie Bożej, wchodzą w nowy świat z radością, ponieważ moc Ducha Świętego jeszcze silniej ich przenika i są coraz bardziej jaśni, blaskiem jaśniejący, otoczeni światłością, której ciemność nie ogarnia, stoją w prawdzie i stają się niewidoczni dla zła, ponieważ zło ich nie postrzega. Każdy człowiek jest zdolny do tego, aby uwierzyć, że jest bez grzechu i czerpać z tej czystości. Ale to czerpanie z tej czystości jest dlatego, ponieważ jest w nim Chrystus, i Chrystus obdarowuje go doskonałym postępowaniem. Gdyby tak nie było, nie miałby możliwości być czystym i doskonałym, mieć postępowanie doskonałe, nie byłoby to możliwe, dlatego że nie byłoby ku temu podstaw, ponieważ zły duch nie potrafi postępować dobrze, ponieważ nie ma w nim dobra, on może być tylko przebiegły.
Jr 33:16: \”W owych dniach Juda dostąpi zbawienia, a Jerozolima będzie mieszkała bezpiecznie. To zaś jest imię, którym ją będą nazywać: \”Pan naszą sprawiedliwością\”.\”
Tam gdzie początek, tam jest i koniec. Świadomość człowieka powróciła do miejsca początku, i tam właśnie jest ten początek stworzenia sięgający aż pierwszego świata, gdzie ówczesne siły sprzeniewierzyły się potędze Bożej i zawłaszczyły siłę dostępu do głębin, i zaczęły wykorzystywać ją jako naturę, dzisiaj byśmy to nazwali – kwantowej manipulacji, jeszcze głębiej niż powstaje świadomość człowieka. I stamtąd, jak przedtem była emanacja, tak emanacja ta nie ustała. Tylko przedtem Lucyfer wykorzystał ten punkt do emanacji przemocy, więzienia i zniewolenia, hipnozy, ułudy, iluzji i złudzenia i wyobraźni. A w tej chwili ten punkt jest punktem wolności, prawdy, synowie Boży nad tym punktem panują i chwała Boża w tym punkcie istnieje i się rozszerza.
Link do nagrania wykładu – 30.10.2021r.
Link do wideo na YouTube – 30.10.2021r.
„Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki.” Hbr. 13.8
Jesteśmy w tym świecie jako cielesność, w której jest uwięziona duchowość, natura duchowa człowieka. Ale Chrystus przychodzi i otwiera nam zdolność bycia jednocześnie zjednoczonym z Niebem i On otwiera nam zdolność wejścia do głębin. Jezus Chrystus przyszedł duchową naturę przebudzić.
Hbr 13:4: \”We czci niech będzie małżeństwo pod każdym względem i łoże nieskalane, gdyż rozpustników i cudzołożników osądzi Bóg.\”
Nie chodzi tutaj o rozumienie, chodzi o miłowanie, chodzi o tą tajemnicę obcowania duszy – komnata weselna, komnata małżeńska i łoże małżeńskie – gdzie dusza wzniosła się ku Chrystusowi i weszła do komnaty małżeńskiej i tam została przyodziana darami Męża. Łoże małżeńskie jest to tajemnica przyjęcia obrazu Chrystusowego, obrazu Bożego w miejsce natury śmiertelnej, która została uśmiercona i usunięta przez Chrystusa Pana. Chrystus wzywa nas Miłością, a posłuszeństwo Miłości otwiera nas na Dar Boży. To tylko może zrozumieć dusza, która znalazła Chrystusa i zanurza się w Nim, tam wdzięczność się zradza, i posłuszeństwo jest to porzucenie świata, bo świat to za mało, to Chrystus jest Życiem i dopiero może ukazać temu światu sens istnienia. I wtedy możemy spojrzeć na świat oczami Boskimi i zobaczyć, że w nim od zarania dziejów jest Boska obecność, która czeka na odkrycie tych, którzy przez posłuszeństwo nieustannie są ożywieni Miłością, są obrazem Miłości.
Hbr 2:5: \”Nie aniołom bowiem poddał przyszły świat, o którym mówimy.\”
Bóg stworzył praduszę, która jest centrum materii, centrum materialnego życia, która ma powrócić do blasku i do pełni, aby przywrócić materii zdolność właściwego istnienia. Materia nie taka jaka jest będzie oglądała Niebo, ale przemieniona przez wewnętrzną naturę, i to jest rozszerzanie się Królestwa Bożego, czyli tej mocy i potęgi wewnętrznej.
Hbr 13:14: \”Nie mamy tutaj trwałego miasta, ale szukamy tego, które ma przyjść.\”
Obraz Boży w nas istnieje i ten obraz jest w nas rozszerzającym się Królestwem Niebieskim. A żeby on w nas istniał, musimy przyjąć ten obraz, czyli uwierzyć Bogu. Uwierzyć – oznacza uruchomić naszą duchową naturę, która jest nieustannie gotowa do dzieła. Dzisiejszy świat nie wierzy Chrystusowi, dlatego że opiera się na tym co widzi, opiera na widzeniu grzechu; nie wierzy Chrystusowi, że jest wolny, bo nie kieruje się wiarą, ale kieruje się widzeniem. A nikt nie doświadcza wolności swojej duszy inaczej jak przez wiarę, ponieważ ani rozum, ani umysł, ani jego wola, ani jego sumienie, nie doświadczają wolności duszy. Wolność duszy doświadcza Chrystus. Chrystus doświadcza wolności duszy naszej, bo jest radosna w Nim i raduje się w Nim.
2P 1:12: \”Oto dlaczego będę zawsze wam przypominał o tym, choć tego świadomi jesteście i umocnieni w obecnej [wśród was] prawdzie.\”
Dziewica, to ta, która jest wolna od skazy tego świata, od grzechu. A jest wolna dlatego, że stała się obrazem tego, który ją przeniknął, i wdzięczna jest temu, który ją przeniknął. Czyli jest to odnalezienie odwiecznej natury posłuszeństwa tej w głębinach, która jest tylko posłuszna, i gdy znajduje tego, który jest Boską naturą, jej posłuszeństwo przynosi jej właściwe czerpanie, czerpanie z Miłości, i dlatego wypełnia się obrazem Światłości, obrazem Życia.
2Kor 2:15-16: \”Jesteśmy bowiem miłą Bogu wonnością Chrystusa zarówno dla tych, którzy dostępują zbawienia, jak i dla tych, którzy idą na zatracenie; dla jednych jest to zapach śmiercionośny – na śmierć, dla drugich zapach ożywiający – na życie. A któż temu sprosta?\”
Prawda, o której mówi Chrystus, ona jest całą naturą sięgającą aż do samego jestestwa początku istnienia, aż do upadłych aniołów, którzy sięgają aż do przestępstwa, które sprzeciwia się samemu Bogu, decyzji wyrzeczenia się Boga z powodu nieposłuszeństwa, z powodu chęci bycia tym, co nie przynosi im chluby. Głębiny tak naprawdę istnieją w innym wymiarze, ale została nam dana władza nad tym wymiarem niższym przez wymiar wyższy. Chrystus mówi: pochodzę z innego świata, Moje Królestwo nie jest z tego świata. Więc jest to inny całkowicie wymiar, inny świat.
Flp 3:20-21: \”Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone, na podobne do swego chwalebnego ciała, tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować.\”
Ciało jest dane duchowemu człowiekowi po to, aby to co w naturze cielesnej jest uwięzione, aby mogło zostać wydobyte przez człowieka duchowego, który jest świadomym, mimo że przebywa w ciele, że nie jest cielesny, dociera do głębin, a gdy dociera do głębin, staje się nową istotą wolną od natury cielesnej, bo natura cielesna była mu tylko potrzebna do wykonania dzieła, a ma naturę cielesną całkowicie inną – duchową, tą prawdziwą, którą zawsze jest, bez względu na to czy jest wewnątrz czy na zewnątrz, został stworzony przez Boga, na wzór Boży, na podobieństwo Boga, więc ma naturę Boską wszechobecną.
Hbr 10:29-31: \”Pomyślcie, o ileż surowszej kary stanie się winien ten, kto by podeptał Syna Bożego i zbezcześcił krew Przymierza, przez którą został uświęcony, i obelżywie zachował się wobec Ducha łaski. Znamy przecież Tego, który powiedział: Do Mnie [należy] pomsta i Ja odpłacę. I znowu: Sam Pan będzie sądził lud swój. Straszną jest rzeczą wpaść w ręce Boga żyjącego.\”
Ten, który ma życie wieczne nie idzie na sąd, a życie wieczne ma dlatego ponieważ ma Życie Chrystusa, które jest życiem wiecznym. Jeśli nie ma życia Chrystusa, nie ma życia wiecznego, więc idzie pod sąd.
Link do nagrania wykładu – 26.10.2021r.
Link do wideo na YouTube – 26.10.2021r.
„Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg” Iz.35.4
Chrystus przyszedł na Ziemię jako Dar dla ludzkości.
Iz 35:1: \”Niech się rozweselą pustynia i spieczona ziemia, niech się raduje step i niech rozkwitnie!\”
Żyjemy z mocy Chrystusa, przez duszę, która jest wcielona w naturę Żywego Boga, Żywego Ducha. Mimo, że nie powinniśmy żyć, bo został nasz duch uśmiercony, to żyjemy tylko z powodu Chrystusa. On duszę ludzkości wydobywa, wznosi ją ku doskonałości Bożej, i w Ojcu odzyskuje ona tożsamość, w Świętym Ciele, które w Chrystusie Panu istnieje. Jest to tajemnica wewnętrznego istnienia, doskonałej inkarnacji, jedynej dla duszy, która przez wcielenie, czyli przez to, że człowiek oddaje się Chrystusowi, wierzy – jest chrzczony tym samym chrztem co Chrystus.
Mk 10:38-40: \”Jezus im odparł: «Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja mam pić, albo przyjąć chrzest, którym Ja mam być ochrzczony?» Odpowiedzieli Mu: «Możemy». Lecz Jezus rzekł do nich: «Kielich, który Ja mam pić, pić będziecie; i chrzest, który Ja mam przyjąć, wy również przyjmiecie. Nie do Mnie jednak należy dać miejsce po mojej stronie prawej lub lewej, ale [dostanie się ono] tym, dla których zostało przygotowane».\”
Śmierć Jezusa Chrystusa na Krzyżu jest chrztem. Jest to całkowite przyjęcie chwały niebieskiej dla ludzkości. Na ludzkość zstępuje Bóg Ojciec, do ludzkości wstępuje – to jest właśnie rozdarcie zasłony Przybytku – i wraca chwała Boża do serc wszelkiego człowieka, jego duch jest uśmiercony, a żyje Życiem Chrystusa.
Iz 35:2: \”Niech wyda kwiaty jak lilie polne, niech się rozraduje, skacząc i wykrzykując z uciechy. Chwałą Libanu ją obdarzono, ozdobą Karmelu i Saronu. Oni zobaczą chwałę Pana, wspaniałość naszego Boga.\”
Każdy kto postępuje niezgodnie z Chrystusem jest synem buntu, ponieważ nie o swoim życiu decyduje, tylko decyduje o Życiu Chrystusa, wykorzystując je i je sprzeniewierzając.
Iz 35:4: \”Powiedzcie małodusznym: «Odwagi! Nie bójcie się! Oto wasz Bóg, oto – pomsta; przychodzi Boża odpłata; On sam przychodzi, by zbawić was».\”
Czy mam za co być wdzięczny Chrystusowi? Przez pytanie i zrealizowanie tego pytania – przez wdzięczność Chrystusowi – budzi się dziecięctwo, budzi się relacja, żywa relacja z Chrystusem, i przez tą relację ufność, a przez ufność posłuszeństwo, bo ten który jest wdzięczny, także jest posłuszny. W ten sposób budzi się dziecięctwo Boskie.
Iz 35:8,10: \”Będzie tam droga czysta, którą nazwą Drogą Świętą. Nie przejdzie nią nieczysty, ‹gdy odbywa podróż>, i głupi nie będą się tam wałęsać. … Odkupieni przez Pana powrócą, przybędą na Syjon z radosnym śpiewem, ze szczęściem wiecznym na twarzach: osiągną radość i szczęście, ustąpi smutek i wzdychanie.\”
Człowiek to wielka natura, stworzona przez Boga na wzór Boży i podobieństwo Boga. I praca wewnętrzna w głębinach, nie jest to praca ciała, jest to praca człowieka. A człowiek to natura doskonała, przed którą drży cały wszechświat, gdy się przebudza, bo jest to natura prawdziwej światłości, której wszechświat oczekuje, a jednocześnie drży ze strachem ta część, która go zniewala i rozszerza swoje zniewolenie.
Iz 52:1-2: \”Przebudź się, przebudź! Przyodziej moc twą, Syjonie! Oblecz się w szaty najokazalsze, o Święte Miasto, Jeruzalem! Bo już nie wejdzie nigdy do ciebie żaden nieobrzezany ani nieczysty. Otrząśnij się z prochu, powstań, o Branko Jerozolimska! Rozwiąż sobie więzy na szyi, pojmana Córo Syjonu!\”
Prawdziwą tożsamość daje człowiekowi Chrystus. On tożsamość grzechu usunął i dał tożsamość świętości. I wszyscy ludzie są zdolni do tego, żeby uwierzyć, że nie mają grzechu, bo nie mają żadnych ograniczeń przez Boga danych, sami sobie je stawiają przez pierwiastki zła na wyżynach niebieskich. Szatan broni niezmiernie mocno wyżyn niebieskich, żeby były miejscem ciemności, aby człowiek sam siebie wyniszczał nawet za najmniejszą myśl o wolności, o najmniejszą myśl o bezgrzeszności, że Chrystus Pan mógł dokonać tego dzieła i to dzieło jest faktem we mnie.
Iz 52:3-5: \”Albowiem tak mówi Pan: «Za darmo zostaliście sprzedani i bez pieniędzy zostaniecie wykupieni. Tak bowiem mówi Pan Bóg: Mój lud udał się niegdyś do Egiptu, aby tam zamieszkać; następnie Asyria uciskała go nadmiernie. A teraz, cóż Ja mam tutaj [zrobić]? – wyrocznia Pana.\”
Natura pięknej córki ziemskiej, czyli praduszy należy do człowieka, ponieważ Bóg złączył tą naturę praduszy razem z człowiekiem przy stworzeniu, aby był za nią odpowiedzialny i żeby stan jej wpływał na niego, a on przez doskonałą naturę, aby wpływał na nią, a ta doskonała natura wpływała na niego, dając mu radość, prawdę, osadzenie.
Iz 52:5-6: \”Ponieważ lud mój został bez powodu wzięty i ci, co panują nad nim, wydają okrzyki zwycięstwa – wyrocznia Pana – moje zaś imię stale, każdego dnia bywa znieważane, dlatego lud mój pozna moje imię, zrozumie w ów dzień, że Ja jestem Tym, który mówi: Otom Ja!»\”
Chrystus nie przyjdzie na Ziemię, tak jak przyszedł, tylko przyjdzie na Ziemię tak jak odszedł. Czyli nie narodzi się ponownie. Przyjdzie tak jak wstąpił, przyjdzie w chwale w tym samym Ciele Zmartwychwstałym doskonałym.
Iz 26:19: \”Ożyją Twoi umarli, zmartwychwstaną ich trupy, obudzą się i krzykną z radości spoczywający w prochu, bo rosa Twoja jest rosą światłości, a ziemia wyda cienie zmarłych.\”
Link do nagrania wykładu – 22.10.2021r.
Link do wideo na YouTube – 22.10.2021r.
„Wy, choć nie widzieliście, miłujecie Go” 1 P.1.8
Istnieje Święte Ciało – Inkarnacja Święta. Wszystkie inne inkarnacje, które istnieją na Ziemi, są inkarnacjami wynikającymi z błędów, szatana, i z tego że szatan przedstawia je jako sens poszukiwania Boga, że musimy się spotkać z naszymi kłopotami, z naszą ciemnością, z naszym problemem, musimy wziąć je na siebie i musimy staczać z nimi bitwę. Ale Chrystus mówi w ten sposób: Ja przyszedłem po to, żebyście właśnie tego nie robili. Jedyna inkarnacja Jezusa Chrystusa w naturę cielesną, która już nigdy nie nastąpi więcej, była dlatego, abyśmy my byli zdolni do inkarnowania się w Ciało Święte, które jest zdolne do jednoczenia się z Bogiem. Inkarnacja ze Świętym Ciałem jest tak głęboka, ponieważ dusza odzyskuje tożsamość – jest, istnieje, chce być do samego końca. Więc jednoczy się z tym Ciałem bez reszty, tak ściśle, tak głęboko, tak mocno, do samego końca, że nie ma nic co by się nie zjednoczyło. I w ten sposób jednoczy się całkowicie z Duchem tego Ciała, gdzie poznaje pełnię prawdy, pełnię doskonałości, pełnię sensu, i wie od zawsze dokąd zmierza, nie od tej chwili, od zawsze, bo w tym Ciele było to znane od zawsze; a ona wtedy – już jej nie ma, jest tym Ciałem, które wie, zna tą drogę, i ona rusza w tą drogę mocą Ducha, który jest teraz jej mocą jej jedności, wyboru, decyzji, mocą Ducha Chrystusowego, Ducha Żywego Boga.
1 P 1:5: \”Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeżeni mocą Bożą dla zbawienia, gotowego objawić się w czasie ostatecznym.\”
Człowiek wierzący w Boga otoczony jest światłością, której ciemność nie ogarnia, a jest nią Chrystus. Faryzeusze, oni do dzisiaj uważają, że ludzie którzy uwierzyli w Chrystusa niewłaściwie postepują, że są wrogami Boga. I ta zajadłość przeciwko Chrystusowi przetrwała tylko w głębinach. W głębinach jest to przestępstwo, ta nienawiść i ta chytrość i przebiegłość, którą dzisiaj widać właśnie w narodzie, który całkowicie wyrzucił, wyrzekł się i nie chce w ogóle Chrystusa. A Chrystus Pan przyszedł na Ziemię, i wziął na siebie wszelką naturę grzechu człowieka, czyli ducha, aby w nim sprzeciwić się naturze ludzkiej, naturze adamowej pod którą człowiek w dalszym ciągu był, aby duch sprzeciwił się ciemnościom, a w ten sposób dusza została wyrwana z jedynej natury, którą zna. Duch człowieka i dusza są tak silnie zintegrowane, że dusza łączy się z daną rzeczą tak ściśle, że stają się jedną naturą, a duch może temu się sprzeciwić lub nie. I dlatego dusza, ona walczy o to ciało, bo nie zna innego świata. To duch zna inny świat, bo słucha Chrystusa, który objawił mu tajemnice i kieruje się innymi zmysłami wydobywając duszę z tego stanu, a ona nie może się temu oprzeć, ponieważ jest całkowicie związana z duchem, tam gdzie dusza, tam i duch. I dlatego gdy mamy Ducha Bożego, duch się nasz sprzeciwia temu co poznaje dusza, a ma władzę ku temu, bo to jedynie Duch Boży może uczynić, czyli mając Ducha Chrystusowego, Duch Chrystusowy oddziela, jak oddzielił duszę naszą od złego ducha, tak my oddzielamy praduszę od złego ducha mocą Chrystusa w nas. Pradusza – ona jest tą która daje istnienie.
1P 1:8-9: \”Wy, choć nie widzieliście, miłujecie Go; wy w Niego teraz, choć nie widzicie, przecież wierzycie, a ucieszycie się radością niewymowną i pełną chwały wtedy, gdy osiągniecie cel waszej wiary – zbawienie dusz.\”
Ewa poznała drzewo poznania dobrego i złego kosztem posłuszeństwa, a tego chciał właśnie szatan, aby przestała być otoczona światłością i żeby zaczęła na nią wpływać wszechobecna emocja. Emocje przenikają wszystko i dlatego ze świata podziemnego, one wpływają na świat ten i światy wyższe bez problemu. Tylko wtedy, gdy jesteśmy posłuszni Bogu, jesteśmy w naturze Boskiej otoczeni światłością, której ciemność nie obejmuje, i w ten sposób emocje nie są w stanie dotknąć człowieka, i żyje człowiek prawdą i miłością Bożą. To właśnie Boska natura, która jest nieuległa tym emocjom i nieuległa tym wpływom, ona jedynie pozostaje niezachwiana, i tylko ona w nas jest jedynym oparciem i podparciem, jedynym sensem i celem, nawet jeśli jest okruszyną, to jest więcej niż wszystko, bo ona mówi jedynie prawdę. Musimy stać się głuchymi na działanie szatana i pozostawać w nadrzędnej naturze powołania, czyli mieć świadomość celu do którego Bóg nas powołał, czyli – światłość, życie wieczne, czyli wypełnienie, wydobycie pięknej córki ziemskiej, czyli praduszy z głębin, odebranie szatanowi dostępu do punktu teraźniejszego, czyli działania wszechobecnego. Wybraliśmy Boga, któremu jesteśmy wdzięczni i mamy za co być wdzięczni i jesteśmy z tego powodu Jemu ufni i posłuszni.
Link do nagrania wykładu – 16.10.2021r.
Link do wideo na YouTube – 16.10.2021r.
„Wejrzeć w te sprawy pragną aniołowie.” 1P.1.12
Człowiek światłości jest Boską istotą, która ma wszystko w sobie, bo jest w nim Bóg, który go stworzył. A my jesteśmy częścią świadomą Boskiej natury, gdzie całkowicie ta moc w nas istnieje, tylko że człowiek siebie sam ogranicza i osacza, czyni to z powodu lęku emocjonalnego przed śmiercią. Emocje jest to stan panujący nad naturą wewnętrzną praduszy, tym punktem, który jest poza czasem i przestrzenią, w którym jest wszystko skupione w jednym miejscu, cały wszechświat bez czasu i przestrzeni – i przez to szatan wpływa na cały czas i przestrzeń, organizując ją w sposób niewłaściwy, tworząc iluzję, złudzenie i ułudę. Tam się to dzieje. I dlatego szatan zaciekle nie pozwala pojawić się nawet bardzo niewielkiej myśli o synach Bożych. Dzisiejszy świat dąży do świata przedpotopowego, aby ten świat przedpotopowy zagarnął ten świat dzisiejszy przez napadanie wyżyn – wolności duchowej człowieka, która należy tylko do człowieka, do osobistej decyzji, do osobistego postępowania. Więc tworzy się siły, które będą manipulowały umysłem, aby człowiek postępując w sposób jakoby zgodny, czynił przeciwko sobie. Manipulacja umysłem człowieka z zewnątrz i od wewnątrz, działania związane z technologią wpływają i wywołują w człowieku różnego rodzaju potrzeby, których tak naprawdę on nie ma. Ratunkiem jest prawdziwa natura synów Bożych, która rodzi się tylko z powodu wiary. Synowie Boży zstępując do głębin, staczają bitwę z ciemnością, a Chrystus w nich jest mocą ich siły i wspólnie z Nim staczają wewnętrzną bitwę w tym ciele w tym świecie o to, aby dotrzeć do miejsca gdzie wszystko jest w jednym miejscu, gdzie nie ma czasu i przestrzeni, gdzie jest miejsce, gdzie wszytko się poczyna, rozpoczyna, gdzie jest początek i gdzie musi nastąpić kres, ohydy kres.
1P 1:12 \”Im też zostało objawione, że nie im samym, ale raczej wam miały służyć sprawy obwieszczone wam przez tych, którzy wam głosili Ewangelię mocą zesłanego z nieba Ducha Świętego. Wejrzeć w te sprawy pragną aniołowie.\”
Gdy jesteśmy w pełni oddani Chrystusowi i w pełni jesteśmy świadomi Boskiej natury, w pełni wierzący i trwający w nadziei i w życiu Chrystusowym, następuje sytuacja tak potężnej mocy w głębinach, której głębiny nie widziały od czasu, kiedy Chrystus zstąpił do głębin i obwieścił wolność. Od czasu zstąpienia nikt nie widział tej światłości, takiej światłości, która teraz się dopełnia, teraz się wypełnia, teraz się staje. I nie jest dla nas drogą nieznaną, Chrystus powiedział: idźcie Moimi śladami, nie złorzeczcie tym, którzy wam złorzeczą, nie szukajcie sprawiedliwości własnej, bo osąd i pomsta należy do Boga, zostawcie ją Bogu, wy zdążajcie ku chwale, On sam to uczyni. I w ten sposób jesteście w pełnej mocy ochronieni, bo jesteście w miejscu teraźniejszości i przestajecie być widoczni dla zła, jesteście niewidzialni. My czynimy to z powodu miłości, którą Bóg nam dał, i ta miłość w nas jest miłością do tej, która w głębinach jest światłością i mocą, prawdą i doskonałością, naszą doskonałością, mimo że w dalszym ciągu jest przyczyną naszego złego postępowania, czyli knowania można powiedzieć przeciwko nam i przeciwko Bogu, na co nie możemy pozwolić. Mając świadomość właściwej postawy, musimy zaprzeczyć knowaniom natury wewnętrznej, aby nie sprzeciwiała się Bogu. Ludzie są świadomi tej sytuacji, że coś wewnątrz nich sprzeciwia się dobru, prawdzie, miłości, Bogu, Chrystusowi, Duchowi Świętemu, więc muszą to zwalczać, ponieważ Chrystus dał Ducha Świętego, który nam przypomina, uczy i dba. Duch Święty właśnie daje nam siłę działania tam wewnątrz. Dzieje się wszystko w głębinach, ale widoczne jest na zewnątrz przez dzieła, które nie przemijają. Więc musimy żyć, aby nie przeminęło, a nie przemija wewnętrzny człowiek, uczucie, miłość i miłosierdzie.
1Kor 15:58 \”Przeto, bracia moi najmilsi, bądźcie wytrwali i niezachwiani, zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim, pamiętając, że trud wasz nie pozostaje daremny w Panu.\”
On jest naszym życiem, my o tym wiemy, jesteśmy świadomi Jego istnienia, świadomi Jego życia, jesteśmy w pełni świadomi bezgrzeszności. W pełni świadomi jesteśmy natomiast także, z powodu bezgrzeszności, staczania potężnej bitwy z grzechem w głębinach, gdzie Chrystus obiecał nasze przyjście tej przedpotopowej praduszy, która była stworzona dla ocalenia, objawienia całemu światu materialnemu Boga, przez to że ujawnia duchową naturę człowieka i uzdalnia do poszukiwania chwały niebieskiej. Chrystus nam objawia tajemnice, których świat nie widział, które przekraczają ludzkie pojęcie, które mówią o naszej prawdziwej naturze, która skrywana była przez ten świat, który skrywa ją dlatego, ponieważ boi się człowieka ogromnie mocno, bo człowiek jest ogromem i potęgą, i dlatego szatan wszystko czyni, aby się nigdy nie przebudził, bo przebudzony człowiek jest mocą chwały niebieskiej, która ten świat przywraca do potęgi odwiecznej przeznaczonej temu światu.
Link do nagrania wykładu – 12.10.2021r.
Link do wideo na YouTube – 12.10.2021r.
„Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia.” J.16.12
J 16:8-11 \”On zaś, gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu – bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś – bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie – bo władca tego świata został osądzony.\”
Jezus Chrystus odpuścił grzechy wszystkim ludziom i oni ich nie mają. Człowiek jest zdolny do tego, aby to przyjąć i być bez grzechu już w tym momencie, aby nie ciążyła na nim przeszłość, jakakolwiek ona by nie była, i nie ciążyła nad nim przyszłość wynikająca z jego rozumienia, ale tylko stan Chrystusowy, który jest dla niego nadzieją, czyli działa w nim z mocy Boga i prowadzi go ku prawdzie. Szatan natomiast dba o istnienie grzechu i wpływa na sumienie, czyli prawo. Sumienie jest prawem, ale Prawo Boże jest właściwym prawem, które przez wiarę wyzwala człowieka ze wszelkiego zła. Dzisiejszy establishment duchowny trzyma ludzi w zwątpieniu, aby ich duchowość nie była zdolna do wznoszenia się ku doskonałości Bożej. Została ukryta całkowicie prawda prawdziwej natury duchowej.
J 16:12-15 \”Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi.\”
Prawda jest tak odległa od pamięci człowieka, że człowiek uważa ją za herezję. Ale przyszedł czas i Bóg ją ukazuje, aby człowiek stał się ponownie istotą, którą jest, bo Bóg go przywraca do chwały. Ta prawda nie jest ujawniana z ksiąg, ona nie jest ukazana na podłożu tego, co zostało napisane. Są to prawdy objawione, prawdy ujawnione. I nawet gdyby wszystkie księgi spłonęły na tej Ziemi, to nie spłonie prawda Boża, bo przychodzi czas, kiedy Bóg chce, aby tajemnice zostały przywrócone przez Ducha, którego sam On daje, aby to się wszystko objawiło i wyraziło się w działaniu i prawdzie. Aby człowiek ponownie uświadomił sobie kim jest. I nie jest to kierowane do ludzi niezdolnych, ale do wszystkich zdolnych do czynienia, ponieważ wszyscy są zdolni. Wiara to narodzić się w duchu, narodzić się do nowego życia. Wiara to jest także uwierzyć Chrystusowi, który powiedział: Oto Matka twoja. Ci którzy wierzą Chrystusowi, przyjmują Matkę, a Matka jest wewnętrznym przewodnikiem synów.
Kol 3:1-2 \”Jeśliście więc razem z Chrystusem powstali z martwych, szukajcie tego, co w górze, gdzie przebywa Chrystus zasiadając po prawicy Boga. Dążcie do tego, co w górze, nie do tego, co na ziemi.\”
Otwarta jest droga do głębin, a droga do głębin odbywa się przez drogę do góry. Im bardziej jesteśmy zjednoczeni z Chrystusem, tym bardziej schodzimy do głębin. Im bardziej człowiek zbliża się ku prawdzie Bożej, tym bardziej wie, gdzie musi iść, gdzie jest jego droga. Tam w głębinach jest pradusza. Pradusza jest to czysty doskonały aspekt Boga i ma w sobie tajemnice Boga – miłość, miłosierdzie, wieczność, teraźniejszość. Teraźniejszość powoduje tą sytuację, że kto panuje nad teraźniejszością, panuje też nad wszelkimi wydarzeniami, nad wszelkim stanem, nad wszystkim co istnieje. Szatan przez dostęp do tego miejsca wpływa na wszystkich, który nie uwierzyli; na wszelki stan wewnętrzny człowieka, kontrolując jego stan behawioralny i kontrolując jego potrzeby i zmysły w czasie rzeczywistym. I dlatego walczy niezmiernie mocno o to miejsce, które daje mu podobieństwo władzy do Boga nad wszystkim w tym samym czasie; a w to miejsce wtargnął podstępem i nieposłuszeństwem. Ale Bóg stwarza synów Bożych. I gdy synowie Boży całkowicie przenikną i wezmą w opiekę praduszę, to w tym momencie w jednej chwili stan teraźniejszości przechodzi do ich władzy, oni będą nad nim władać, a nie będzie władać już szatan. W jednej chwili zniknie ciemność i w jednej chwili pojawi się światłość. W jednej chwili zniknie smutek i pojawi się radość. W jednej chwili zniknie rozbicie i rozdrażnienie i pojawi się radość i miłość. Czy droga jest nieznana? Czy człowiek idzie w nieznane? Drogi są znane tym, którzy uwierzyli. A jeśli ktoś nie wie, to niech uwierzy – będą mu znane. Ponieważ nie pojawiają się one w rozumie, czy w głowie, czy w umyśle, ale pojawiają się w naturze Boskiej nowego istnienia, które jest przeznaczone dla człowieka i oczekuje na to, aby on je przyjął, a ono już jest.
Kol 3:3-4 \”Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.\”
Gdy ustąpi natychmiastowo stan zła, który działa, natychmiastowo stanie się doskonałość, ustąpi w jednej chwili cała ciemność, bo docieramy do miejsca, które nie jest postrzegane przez logikę i światło zewnętrzne – korpuskularne i falowe, elektromagnetyczną falę, ale dostrzegamy przez stan wewnętrznego istnienia, duchową prawdę Bożą, bo jesteśmy nią, i stamtąd cała tajemnica objawia się jawna dla wszystkich tych, którzy chcą i także nie chcą. Dla jednych jest radością, a dla innych ciężarem i trudem.
Link do nagrania wykładu – 08.10.2021r.
Link do wideo na YouTube – 08.10.2021r.
Wprowadź mnie, królu, w twe komnaty!
Pnp 1:4: \”Pociągnij mnie za sobą! Pobiegnijmy! Wprowadź mnie, królu, w twe komnaty! Cieszyć się będziemy i weselić tobą, i sławić twą miłość nad wino; słusznie cię miłują!\”
Wewnętrzna natura naszego życia uczuciowego jest bardzo głęboko, na samym dnie. Bóg stwarzając człowieka, stworzył go w jedności z Bogiem i w jedności z dziełem na dnie człowieka, tam w głębinach, gdzie został on połączony z tą naturą tak ściśle, że nikt tego rozerwać nie może. Jesteśmy odpowiedzialni za tą naturę wewnętrzną, głęboko ukrytą, o której mówił Henoch, tą naturę, która w głębinach naszych jest istnieniem pierworodnym, pierwszym, tym najdalszym i najbardziej doskonałym, gdzie Ziemia była doskonałą, a w owym czasie Bóg stworzył doskonałość, aby ta doskonałość rozszerzała się w świecie materialnym, który ma też poznać chwałę Bożą, ponieważ taka jest wola Boża. Prawdziwa natura głębin to jest inny świat. Tam wewnątrz jest brak miłości, miłość jest ukryta; miłością jest Bóg, więc miłość ukryta jest w tej naturze wewnętrznej. Piękna córka ziemska objawia się w rzeczywistości jako żona Boga, ale w największej głębinie otwiera się jako świadomość praduszy, czyli duszy, którą Bóg stworzył na samym początku dla wzrostu wszelkiej natury materialnej, aby ona objawiła tajemnice doskonałości. Stworzył ją na planie materialnym – czystą i doskonałą. A została ona zwiedziona. I ta natura jest wewnątrz nas i jest częścią naszej całości, bo pochodzi też od Boga, i w niej objawia się prawdziwa teraźniejszość. W teraźniejszości jest tylko ufność i posłuszeństwo, w którym się zradza wiara i miłość. Wszelkie cierpienie, które tam występuje, jest z powodu zniewolenia przez upadłych aniołów i przez demony; i nie jest ono odczuwalne jako cierpienie, tylko jako pewnego rodzaju zmysłowe gonienie za czymś, czego nie ma i cierpi, aż wreszcie przychodzi faktyczne cierpienie. Ale szatan buduje fałszywą osobowość, która przerzuca to cierpienie na kogoś innego w sensie; że znajduje przyczynę swojego cierpienia. A to cierpienie wynika z braku obecności w Bogu. Prawdziwa obecność Boga odbiera i usuwa tożsamość zmysłową i usuwa wszystko co jest naturą ego. Gdy dusza łączy się z Bogiem, zna tożsamość Boga tak głęboko, jak jest tylko możliwe, bo to jest jej tożsamość, i w niej jest cała tajemnica Boga, bo taka jest natura duszy. Z ciałem dzieje się tak samo. Dusza łącząc się z naturą ciała już nie zna swojej tożsamości, ale tożsamość zna tego, z czym się łączy. Gdy człowiek wierzy, Chrystus utrzymuje przy życiu duszę, aby ona mogła w pełni stać się tą, która może dostąpić Boga całkowicie. Wkłada ją do Ciała Świętego w Chrystusie Jezusie, i ona w tym momencie nie ma żadnej pamięci, jej wiedzą, i prawdą i tożsamością, jest Ciało Święte, i wie o Nim wszystko, i zna każdą chwilę przeznaczoną dla Jego istnienia. I ona wszystko wie dokąd ma zmierzać, i zmierza do głębin, tam ratować tą, która jej jest prawdą, jej Pełnią. Ona wypełnia tam dzieło swoje, bo tam jest posłana i tam odzyskuje swoją tożsamość Pełni, aby móc wypełnić wszelkie dzieło na początku zadane, które mówi, że wszelkie stworzenie i wszystko co istnieje musi ostatecznie oglądać Boga, także i materia, która też ma w sobie pierwiastek duchowości, aby się to rozszerzyło.
Pnp 8:12-13: \”Oto przede mną winnica moja, moja własna: tysiąc syklów tobie, Salomonie, a dwieście stróżom jej owocu. O ty, która mieszkasz w ogrodach, – druhowie nasłuchują twego głosu – o daj mi go usłyszeć!\”
Cała nasza niewinność, nasze uświęcenie, jest tylko z Chrystusa. Cały czas musi być pamięć o Chrystusie w nas, bo On jest naszą mocą wszelkiego postępowania i działania. Wystarczy, że człowiek pomyśli, że to sam robi – upada w jednej chwili. A gdy stoi niezłomnie wewnątrz w głębinach – wytryskują z niego strumienie wód żywych, poczucie bezpieczeństwa wynikające z ufności i posłuszeństwa Bogu jest mocą potęgi jego glorii, jego światłości, jego mocy, która ciemności się nie poddaje, której ciemność nie ogarnia i jest mocą burzenia świata fałszu. Wszystko musi być zanurzone w gorliwości. Gorliwość to jest wdzięczność Bogu i z całej siły oddawanie Jemu wszystkiego, nie zatrzymywanie sobie nawet najmniejszej części, bycie gorliwym w postępowaniu i w uczuciach całkowicie. Żyjemy na tej Ziemi po to, aby stać się żywym obrazem cnót Chrystusa, żywym wyrazicielem cnót Chrystusa – pełnej gorliwości wiary, pełnej gorliwości poznania, pełnej gorliwości powściągliwości, pełnej gorliwości cierpliwości, pełnej gorliwości pobożności, pełnej gorliwości przyjaźni braterskiej i pełnej gorliwości miłości. Bóg nas powołuje, a my wybieramy to powołanie. 2P 1:10 \”Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór!\” 1 P 2:7: \”Wam zatem, którzy wierzycie, cześć!
Link do nagrania wykładu – 02.10.2021r.
Link do wideo na YouTube – 02.10.2021r.