Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus.
Choć nadal prowadzę życie w ciele,
jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego,
który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie.
Ga 2, 20
Przez wiarę, kiedy ufamy Bogu z całej siły,
Chrystus Pan nieustannie naprawia
naszą naturę podświadomą.
On w niej działa, On ją naprawia,
On ją przemienia i On ją wznosi.
I gdy całkowicie uwierzymy,
łączymy się z naszą naturą doskonałą w Chrystusie
i wszyscy ludzie,
których spotkaliśmy w swoim życiu,
którzy istnieli w naszych wydarzeniach,
my łączymy się z doskonałą naturą w nich,
gdzie Chrystus Pan czyni w sposób doskonały.
Nie czujemy już ciężaru przeszłości,
ale radość przyszłości, która nas unosi,
ponieważ jest to rzeczywista zmiana tamtych sytuacji.
Chrystus je przemienił i tamtych już nie ma,
bo Chrystus przeżył je w sposób doskonały.
Pobierz plik
CHRYSTUS NAPRAWIA PRZESZŁOŚĆ NASZĄ
Dzisiejsze spotkanie mówi o jednej rzeczy:
Tak bardzo wierzę Bogu, że murem się stałam, a me piersi basztami, odkąd w oczach jego się stałam jako ta, która znalazła pokój.
Co to oznacza?
Oznacza to: świat mówił mi żem zła, wmawiał mi, że myślałam żem zła.
Ale On spojrzał na mnie i powiedział mi, że pokojem jestem. I uwierzyłam Jemu, że pokojem jestem i świat przestał mnie dręczyć, męczyć – bo murem jestem ja, a me piersi basztami, odkąd w oczach Jego stałam się jako ta, która znalazła pokój. I mam już własną winnicę, moją własną.
I wołają druhowie: o pozwól nam miła ma, przyjaciółko ma, pozwól nam słyszeć głos twój, abyśmy znaleźli drogę do ogrodu – ty która jesteś w ogrodach, pozwól nam słyszeć głos twój.
Czyli – pozwól nam radować się, żeby nasza natura wewnętrzna nie uległa znikomości ciała, ale radości tej wewnętrznej, którą już moc Ducha Bożego w nas czyni.
Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.
Pobierz plik
