Człowiek-cierpienie jest życiem w nas, który cały czas pozostaje w doskonałości Bożej i informuje cały czas człowieka o złej postawie, bólu psychicznym, fizycznym, duchowym.
CZŁOWIEK CIERPIENIE – CZŁOWIEK ŻYCIE
Co to jest ten człowiek cierpiący, człowiek-cierpienie?
Co to jest ten człowiek-cierpienie w nas?
To jest natura doskonała, która jest niczym nie zmącona, niczym nie zniekształcona,
która rozpoznaje doskonałość prawdy Bożej, która widzi jasno dobro i zło.
Nasze spotkania od pewnego czasu coraz bardziej ukazują bardzo ważną naturę człowieka, która musi się w pełni objawić i w pełni się wyrazić w działaniu – dziecięctwo – Święte Boże Dziecięctwo. Kiedyś o tym już rozmawialiśmy, to było wiele lat temu, ale teraz rozmawiamy o Świętym Bożym Dziecięctwie jako pragmatycznym stanie istnienia.
I możemy się zastanowić nad jedną sytuacją. Gdy spojrzymy na Jezusa Chrystusa, który chodził po ziemi 2000 lat temu, a w tej chwili nieustannie unosi się nad ziemią, bo powiedział przecież: pozostanę na ziemi aż do końca świata. Więc jest nieustannie, nie ukrywa się. Ludzie Go szukają i nie mogą Go znaleźć. Dlatego, że nie chcą Go znaleźć. Bo jak można nie znaleźć tego, który się w ogóle nie ukrywa i który jest jawny? A mówią, że Go nie mogą znaleźć. Bo nie chcą Go znaleźć, szukają Go tam, gdzie Go nie ma (on wszędzie jest oczywiście), ale szukają Go tam gdzie Go nie ma, w naj- ciemniejszym miejscu w swojej naturze, zamiast w najjaśniejszym miejscu.
I proszę zauważyć, gdy spojrzymy na Jezusa Chrystusa, który chodził po ziemi, to co jest najważniejsze w Jego życiu? Najważniejszą rzeczą, można było powiedzieć tak ogólnie, jest Jego postępowanie i Jego relacja z ludźmi. Widzimy Jego postępowanie takie, że Jego myśli są równe działaniu, Jego uczucie jest równe działaniu, Jego miłość do człowieka jest równa działaniu.
Czyli nie ma tam sytuacji, że On myśli, kombinuje jak tu zrobić, aby to zrobić czy to zrobić. Tam nie ma sytuacji takiej, że Jezus Chrystus myśli, zastanawia się co zrobić, tylko Jego myśli są wprowadzane w działanie, Jego uczucie jest wprowadzane w działanie, nie ma tam pośrednika.
A u człowieka pośrednikiem jest świadomość. Świadomość myśli, widzi tę sytuację i zastanawia się jak tutaj ubrać tę sytuację, aby ona wyszła na naszą stronę, aby była dla naszej korzyści. Bo jeśli przestaniemy myśleć o swojej korzyści, zaczynamy myśleć o korzyści drugiej osoby, to to, co myślimy wychodzi na zewnątrz. Ale jeśli myślimy, żeby to było dla naszej korzyści, to to co myślimy najczęściej są to myśli nie do końca dla korzyści drugiej osoby i chcemy aby ta sytuacja wyglądała tak, jakby tylko była dla korzyści drugiej osoby, wyglądała, ale chcemy spijać śmietankę z tej sytuacji.
Jezus Chrystus ukazuje bardzo prostą sytuację. Jeśli żyjemy dla drugiego człowieka i wybaczamy temu drugiemu człowiekowi dla jego zysku, nie dla swojego – czyli niech nie wie lewica co czyni prawica, oznacza: w żaden sposób nie myśl o tym, że będziesz miał z tego wybaczenia zysk, nawet nie myśl o nawet najdrobniejszym zysku z tego co robisz dla siebie, myśl tylko o zysku tej drugiej osoby. Jeśli wybaczasz, to wybacz jej dlatego ponieważ zależy ci na jego zbawieniu, zależy ci, aby poznał i był w tym Ojcu, w którym ty jesteś. Tylko z tego powodu to czyń. Jeśli kochasz, kochaj jego, aby on miał zysk w radości w Bogu. Jeśli wybaczasz i jeśli jesteś odpowiedzialny za życie drugiego człowieka, za jego zbawienie, to rób to dla jego zysku, a nie dla swojego, bo gdy czynisz dla swojego zysku, to nie czynisz dla jego zysku.
Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.
