Duch to wszystko, co nas otacza i co jest w nas. Jezus w Ewangelii mówi: „królestwo Boże jest wokół was i wewnątrz was, ale wy go nie widzicie…”.
Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię, a ziemia była chaosem i pustkowiem….Niebo i ziemia, dwa przeciwstawne sobie stany, niebo – jawna doskonałość i ziemia – niejawna doskonałość, doskonałość poddana w znikomość z powodu człowieka. Bóg stwarza człowieka na Własny wzór i podobieństwo i daje jemu całą ziemię w posiadanie mówiąc: „rozradzajcie się i rozmnażajcie, czyńcie sobie ziemię poddaną i panujcie nad wszelkim stworzeniem”.Ziemia i całe stworzenie zostało poddane w znikomość tylko na chwilę, aby człowiek dostrzegł w nim chwałę Ojca, ukazując w ten sposób swoją dorosłość i przez to je wyzwolił. Jeśli nie dostrzegamy doskonałości bożej w stworzeniu, nie mamy udziału w duchu Bożym, nie jesteśmy w Nim, ponieważ to czy widzimy ducha bożego w stworzeniu decyduje czy w nim jesteśmy czy nie. Przez grzech pierworodny przestaliśmy WIDZIEĆ Ducha bożego i przez to sami jesteśmy poddani znikomości, ale w sercu duszy jest zaszczepione przez Boga pragnienie powrotu do Niego. Całe Stworzenie oczekuje naszego spojrzenia, spojrzenia Prawdziwego Człowieka, które od początku świata jest obiecanym i wyczekiwanym wyzwoleniem.