Dziecięctwo Boże jest to natura, którą Jezus Chrystus ukazuje nam jako nieodzowną do zjednoczenia się z Bogiem. Musimy mieć naturę dziecięctwa Bożego, by się zjednoczyć z Bogiem.
Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. (Mt 18, 3)
Gdy byłem dzieckiem,
mówiłem jak dziecko,
czułem jak dziecko,
myślałem jak dziecko.
Kiedy zaś stałem się mężem,
wyzbyłem się tego, co dziecięce.
Teraz widzimy jakby w zwierciadle, niejasno;
wtedy zaś twarzą w twarz.
Teraz poznaję po części,
wtedy zaś poznam tak, jak i zostałem poznany.
Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość – te trzy:
z nich zaś największa jest miłość.
(Kor 13, 11-13)
DZIECIĘCTWO BOŻE
Dzisiejsze spotkanie, które ukazuje taką dziecięcą ciekawą naturę.
Głównym elementem jest właśnie dziecięctwo – dziecięctwo Boże.
Dziecięctwo Boże jest to natura, którą Jezus Chrystus ukazuje nam jako nieodzowną do zjednoczenia się z Bogiem.
Musimy mieć naturę dziecięctwa Bożego, by się zjednoczyć z Bogiem. Dziecięctwo Boże, każdy ma naturę dziecięctwa i każdy ma naturę swobody, i wolności.
Kiedy dziecko rodzi się, jako małe dziecko uczy się relacji z rodzicem. Rodzic głównie karmi, przytula, przewija, broni; i dziecko uświadamia sobie, że tutaj jest jego cała siła, jego poczucia bezpieczeństwa. Dziecko uświadamia sobie, nie jak dorosły człowiek, ale w naturalny sposób jego duch się zanurza.
Ciekawą sytuacją jest to, że dzisiejszy nasz stan, taki jaki jest; dziecka stan, właściwie można powiedzieć, z którego wyrastamy, a jednocześnie te natury dziecięctwa, dzieciństwa może bardziej powiem, kształt rodziców, później pokutują, wpływają na całokształt życia człowieka.
Ale chodzi głównie o tą sytuację, że mamy naturę dziecięctwa. Czyli naturę zdolną jednoczyć się jednakowoż z rodzicami, a jednakowoż ta sama natura jednoczyć się z Bogiem. Dokładnie ta sama natura, dokładnie ta.
Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.
Pobierz plik
