Bóg stworzył człowieka po to, aby wzniósł jęczące stworzenie,
bo i ono jest przeznaczone do oglądania chwały Bożej,
aby się nazywało dziećmi Bożymi
Rz 8,20 Stworzenie bowiem zostało poddane marności – nie z własnej chęci,
ale ze względu na Tego, który je poddał – w nadziei, 21 że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych.
TO JEST TO PRAWO ŚWIĘTE
Jesteśmy w tym momencie w głębi jęczącego stworzenia,
tam wchodząc w głąb przez moc Prawa Świętego,
tam gdzie zostaliśmy posłani,
wierząc w to, że jesteśmy doskonałymi i czystymi
z powodu samego Chrystusa, wierząc w Niego
ROZPOCZĘLIŚMY DZIEŁO ŚWIĘTE
Wierząc w Chrystusa Pana z całej siły,
że jesteśmy wolni, czyści, nowi, bez przeszłości,
mamy przywróconą chwałę Bożą, dziedzictwo Boże
JESTEŚMY NOWYM STWORZENIEM DLA WYPEŁNIENIA PRAWA
Jęczące stworzenie jest najważniejsze, a Prawo Święte musi zostać wykonane, bo dla Prawa Świętego został stworzony cały wszechświat. Bóg nie stworzył go dla siebie.
Pobierz plik
JESTEŚMY STWORZENI NOWĄ ISTOTĄ DLA WYPEŁNIENIA PRAWA ŚWIĘTEGO
Nasze spotkanie w tej chwili, coraz bardziej zagłębia się całkowicie w nową naturę. Tą naturę tajemniczą, o której mówi św. Paweł w Liście do Efezjan rozdz.3: 8 Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: ogłosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa 9 i wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy.
Czyli, czym jest tajemnicze Święte Prawo, które Bóg nakazał czynić, a które św. Paweł ma objawić. Św. Paweł objawia oczywiście to Prawo. Mimo że ono jest już przecież 2000 lat, w Piśmie jest dostępne, bo św. Paweł o tym mówił w latach 60-tych zerowego wieku, że tak mogę powiedzieć; to właściwie nie słyszy się o tym, w że tak mogę powiedzieć, dziele które ma być kontynuowane przez kapłanów, przez Kościół, przez ludzi.
Kapłani są po to, aby prowadzić ludzi ku świętości. Ale przyglądając się światu, nie widzimy żeby się świętość rozszerzała, rozszerza się natomiast bogactwo kapłanów. Jeśli kapłani mówią, że to jest nieprawda, no to przecież widzimy to na własne oczy, jak to jest; widzimy to, dostrzegamy to oczami.
A jednocześnie świętość wcale się nie rozszerza, rozszerza się natomiast grzeszność. Grzeszność jest coraz większa, i to nie grzeszność z tego powodu, że ludzie coraz bardziej stają się źli, tylko że coraz bardziej zapadają się w grzech, bo nakazuje się im szukać grzechu.
A świętość jest to poszukiwanie świętości, ale nie własnymi siłami, nie z powodu własnych umiejętności, ale mocą Tego, który już nas świętymi uczynił. Św. Paweł mówi takie słowa: jestem zgoła najmniejszym świętym. Dlaczego mówi, że jest najmniejszym świętym, w ogóle świętym?
Dlatego ponieważ, jakżeż może powiedzieć, że nie świętym, jeśli w nim istnieje Chrystus. To tak jakby dzisiaj powiedzieć że Kościół, to jest jakaś tam rudera z cegieł; ale nikt nie powie to w taki sposób, ponieważ jest tam Chrystus. Więc każdy człowiek, który jest świadomy przebywania Chrystusa w sobie, i wie, że Chrystus go odkupił, i że dał Siebie samego, i człowiek żyje dlatego, że Chrystus w nim jest – jest świątynią.
Więc jest święty, dlatego że przebywa w nim Święty, nie może tego inaczej powiedzieć. Dlatego św. Paweł mówi: jestem zgoła najmniejszym świętym. A pisząc listy do Tytusa, do Tymoteusza i do wielu innych swoich przyjaciół, współbraci, pisze: a piszę do świętego tego, do świętego tego.
Czyli można by było powiedzieć, że pisze o tym awansem, ale nie pisze awansem; bo dlatego mówi o nich – święci, ponieważ Chrystus w nich przebywa, to z powodu Chrystusa są świętymi.
Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.
Pobierz plik
