W ów dzień śpiewać będą
tę pieśń w Ziemi Judzkiej:
Miasto mamy potężne;
On jako środek ocalenia
sprawił mury i przedmurze.
Otwórzcie bramy!
Niech wejdzie naród sprawiedliwy,
dochowujący wierności;
jego charakter stateczny
Ty kształtujesz w pokoju,
w pokoju, bo Tobie zaufał.
Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze,
bo Pan jest wiekuistą Skałą!
(Iz 26,1-4)
Kiedy przyjmujemy całkowicie Matkę, Ona jest Miastem, otoczonym murem, który sam Bóg stworzył. Ją uczynił dla nas, i murem otoczył i przedmurzem. Nie jest w stanie nikt tego przejść. Żadna siła nie jest w stanie dotknąć tego, który jest sprawiedliwy, i wszedł do Miasta Judzkiego. Bo żadna siła nie jest w stanie tam dotrzeć, żadna siła nie jest w stanie tego zniszczyć, ponieważ to jest miasto sprawiedliwych. A sprawiedliwy to jest ten, który uznał Chrystusa całkowicie, a Matka w nim nieustannie dopełnia powstania synów.
Św. Maria Matka Boża jest potęgą wiary naszej i Ona w nas, gdy zachowujemy Św. Marię Matkę Bożą, jest mocą wiary i mocą doskonałości chwalenia Boga i dążenia do doskonałości ostatecznej.
Pobierz plik
MATKA BOŻA JEST POTĘGĄ NASZEJ WIARY
Nasze spotkanie objawia, ujawnia coraz głębiej tajemnice Św. Marii Matki Bożej, która nieustannie działa w naszym życiu.
I chcę tutaj na początku przedstawić taką tajemnicę, która zawarta jest w Liście św. Pawła do Rzymian rozdz. 3 werset 30, w którym jest ukazany bardzo ciekawy aspekt, że tak mogę to określić:
30 Przecież jeden jest tylko Bóg, który usprawiedliwia obrzezanego dzięki wierze, a nieobrzezanego – przez wiarę.
W Listach św. Pawła ukazana jest dwojakość Odkupienia.
Ono oczywiście ma jeden skutek, bo jest to skutek jedności z Bogiem.
Dlatego na początku św. Piotr mówi do św. Pawła, gdy św. Paweł przyszedł już po objawieniu, że Bóg dał Chrystusa i odkupił tylko samych Żydów.
Św. Paweł natomiast mówi: to nie jest prawda, bo Chrystus odkupił wszystkich ludzi na świecie, nie tylko Żydów.
I dlatego tutaj jest powiedziane, że Żydów, obrzezanych – dzięki wierze, a nie obrzezanych – przez wiarę. Jest tutaj różnica. I chcę ukazać jaka to jest różnica, która tutaj jest.
Św. Jan jest właściwie jedynym uczniem, który z całą miłością objawia tajemnice, że Jezus Chrystus jest Słowem Żywym, z całą radością, z całą jawnością. Zresztą jego Ewangelia – na początku było Słowo, Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo, i Słowo zamieszkało między nami – objawia właśnie tą tajemnicę, której św. Jan dostąpił.
Św. Jan przez to, że jest umiłowanym uczniem Jezusa Chrystusa, Jezus Chrystus mówi do Matki:
Niewiasto, oto syn Twój.
Do św. Jana mówi natomiast:
oto Matka twoja.
Proszę zauważyć, nastąpiła taka ciekawa sytuacja, św. Jan otrzymuje Matkę, i św. Jan wypełnia ten nakaz, przyjmuje Matkę Jezusa Chrystusa jako swoją Matkę. I jest powiedziane: od tej godziny uczeń zabrał Matkę do swojego domu.
U św. Pawła natomiast sytuacja jest całkowicie inna, św. Paweł jest całkowitym przeciwieństwem św. Jana. Bo św. Paweł został przemieniony, w momencie gdy jechał do Damaszku właśnie wyniszczać chrześcijan, i był zapalczywym wrogiem Chrystusa. Zresztą sam o tym mówi, że był zapalczywym wrogiem Chrystusa.
I dostrzegamy tę sytuację, że Chrystus w jednej chwili, jak błyskawica wyrywa ze św. Pawła złego ducha; tego ducha, który jest duchem złym, który jego duszę dręczy – czyli wyrywa władzę Adama. Adamowi wyrywa duszę św. Pawła, czyli można powiedzieć wyrywa Baalowi. I Chrystus sam tą duszę porywa, i skrywa duszę św. Pawła w sobie.
I aby św. Paweł zachował całkowicie słowo Ducha Chrystusa, daje także moc, która to czyni – daje św. Pawłowi Matkę.
Św. Jan jest świadomy otrzymania Matki.
Św. Paweł jest nieświadomy otrzymania Matki.
Jest tylko świadomy tego, że błyskawica jego przeniknęła.
Chrystus do niego woła: Szawle, Szawle dlaczego Mnie prześladujesz?
I w tym momencie Chrystus odmienił jego życie.
Co to znaczy odmienił?
Właściwie nie odmienił, wyrwał zło i sam zaistniał w nim jako prawowita władza, prawowita moc.
A żeby ta moc prawowita w św. Pawle istniała, dał mu Matkę, która jedynie, jedynie, jedynie jest w stanie zachować Ducha Chrystusa w człowieku.
Nie może człowiek własnymi siłami zachować Chrystusa w sobie.
To Święta Niewiasta, to Matka zachowuje Chrystusa w człowieku.
Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.
Pobierz plik
