UZDRAWIANIE DUCHOWE

Ireneusz Wojciechowski

Ojcze Nasz

Ojcze nasz, któryś jest w niebie
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi;
chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie wódź nas na pokuszenie;
ale nas zbaw od złego.Amen

Ojcze Nasz

Ojcze nasz, któryś jest w niebie
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi;
chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie dopuść abyśmy ulegli pokusie;
ale nas zbaw od złego.Amen

Ojcze Nasz

Ojcze nasz, któryś jest w niebie
święć się imię Twoje;
przyjdź królestwo Twoje;
bądź wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi;
chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj;
i odpuść nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i (Ty, Ojcze Nasz) nie wodzisz nas na pokuszenie;
ale nas zbawiasz od złego.Amen

Trzecia modlitwa nie różni się od pierwszej, jeśli chodzi o użyte słowa, oprócz czasu teraźniejszego, który jest użyty w szóstym i siódmym wersecie, a nie przyszłego. W takim oto stosunku do Boga modlitwa ewoluuje, zmieniając nasz stosunek i obecność Boga w nas. Czy tak naprawdę obecność Boga w nas nie powinna być stanem obecnym, TERAZ, a nie kiedyś, w przyszłości.

Modlitwa Uwielbiająca Boga

Ojcze Nasz

Ojcze nasz, któryś jest w niebie
święci się imię Twoje;
przychodzi królestwo Twoje;
jest wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi;
chleba naszego powszedniego dajesz nam dzisiaj;
i odpuszczasz nam nasze winy,
jako i my odpuszczamy naszym winowajcom;
i nie wodzisz nas na pokuszenie;
ale nas zbawiasz od złego.Amen

Ojcze mój,
który jesteś w niebie
uświęciło się imię Twoje,
przyszło Królestwo Twoje,
jest wola Twoja jako w niebie tak i na ziemi,
chleba naszego powszedniego dałeś nam dzisiaj
i odpuściłeś nam nasze winy,
jako my odpuściliśmy naszym winowajcom
i nie dopuściłeś abyśmy ulegli pokusie
dodania czy ujęcia czegokolwiek
z drogocennej Krwi Jezusa Chrystusa Syna Bożego,
czy dodania czy ujęcia czegokolwiek
ze Świętej Twojej Woli Boże Ojcze,
jak zrobiła to Ewa i Adam, przez swoje nieposłuszeństwo;
uwolniłeś nas od tego zła.

Święta Mario Matko Boża,
Gwiazdo poranna, jutrzenko,
która świecisz w naszych sercach
rozkazując ciemnościom aby zajaśniały światłością,
która modlisz się za nami odkupionymi
drogocenną Krwią Jezusa Chrystusa
i prowadzisz nas, synów Swoich,
synów Jutrzenki, potomków Niewiasty,
którzy przyobleczeni w zbroję Bożą,
miażdżą głowę szatanowi,
a do tego celu zostali stworzeni na początku świata,
prowadzisz nas do zbawienia.
Amen

Modlitwy można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

 


Każdy werset Modlitwy Pańskiej „Ojcze Nasz”, począwszy od „Ojcze Nasz, który jesteś w niebie”, jest odzwierciedlony, wręcz odwiecznie przypisany do każdego dnia pobytu Jezusa Chrystusa w Jerozolimie, począwszy od Niedzieli Palmowej, przez osiem dni do samego Zmartwychwstania.

Ojcze nasz, który jesteś w niebie –

Ew.J.12.12 Wielki tłum, który przybył na święto, usłyszawszy, że Jezus przybywa do Jerozolimy,
13 wziął gałązki palmowe i wybiegł Mu naprzeciw. Wołali: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie oraz «Król izraelski!»
14 A gdy Jezus znalazł osiołka, dosiadł go, jak jest napisane:
15 „Nie bój się, Córo Syjońska!
Oto Król twój przychodzi,
siedząc na oślęciu”.
44Jezus zaś tak wołał: «Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał.
45 A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał.

Jezus Chrystus wjeżdża do Jerozolimy. Wszyscy zgromadzeni wzdłuż drogi, którą przejeżdża na osiołku rzucają płaszcze, wymachują gałązkami palmowymi wołając „Hosanna na wysokości”.
W ten sposób radują się, że wypełnia się proroctwo. Bóg dał im Jedorodzonego Syna, który wybawi ich ze zła i wyzwoli od śmierci.

Święć się imię Twoje –

Ew.J.12.28 Ojcze, wsław Twoje imię!». Wtem rozległ się głos z nieba: «Już wsławiłem i jeszcze wsławię».

29 Tłum stojący [to] usłyszał i mówił: «Zagrzmiało!» Inni mówili: «Anioł przemówił do Niego».
30 Na to rzekł Jezus: «Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was.

Jezus Chrystus uzdrawia, wskrzesza, wyrzuca złe duchy, głosi Słowo Boga Ojca. Czyni to wszystko w Święte Imię Ojca, które w Nim znalazło pełne Uświęcenie.

Przyjdź Królestwo Twoje –

Jezus Chrystus Mówi – Niemi odzyskują mowę, głusi słyszą, niewidomi odzyskują wzrok, dzieją się wielkie cuda. Zaprawdę dzisiaj przybliżyło się do was Królestwo Boże.

Bądź wola Twoja jako w Niebie tak i na Ziemi. –

Jezus Chrystus Mówi – Nic Syn sam z Siebie nie czyni tylko Ojciec czyni i Syn czyni wtedy, gdy widzi jak Ojciec czyni. I nie Mówię wam niczego od Siebie, ale to co słyszę od Ojca i Czynię to co widzę u Ojca Mojego w Niebie.
Ew.J.12.49 Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ten, który Mnie posłał, Ojciec, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić.

50 A wiem, że przykazanie Jego jest Życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział

Daj nam dzisiaj chleba naszego powszedniego. –

Jezus Chrystus ustanawia Eucharystię. Karze uczniom iść za człowiekiem, który niesie dzban z wodą. Zmierza do gospody i tam wynajmują salę na Górze karczmy jak powiedział. Gdy już wszyscy się zebrali powiedział: „Tak bardzo pragnąłem spożywać z wami tę Paschę, zanim zacznę cierpieć. Bo mówię wam, że już nie będę jej spożywał, aż się dopełni w królestwie Bożym. A potem wziął kielich, odmówił modlitwę dziękczynną i powiedział: „Weźcie go i podzielcie między siebie. Bo mówię wam, że odtąd już nie będę pił z owocu winnego szczepu, dopóki nie przyjdzie królestwo Boże.”
a potem gdy wziął chleb aby go połamać powiedział: „To jest ciało moje wydane za was. Czyńcie to samo na moją pamiątkę”
podobnie po wieczerzy:
„Ten kielich jest Nowym Przymierzem we krwi mojej, która będzie za was wylana”.

Odpuść nam nasze winy jako my odpuszczamy naszym winowajcom

Nie ma większej miłości jak oddać życie za przyjaciół swoich. Jezus Chrystus oddaje życie za grzechy człowieka. Jest okupem za życie wszystkich ludzi.
Ew.J.12.47 „A jeżeli ktoś posłyszy słowa moje, ale ich nie zachowa, to Ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat sądzić, ale aby świat zbawić.”

48 Kto gardzi Mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym.
„Wyszliście z mieczami i kijami jak na zbójcę? Gdy codziennie bywałem u was w świątyni, nie podnieśliście rąk na Mnie; lecz to jest wasza godzina i panowanie ciemności. Schwycili Go więc, uprowadzili i zawiedli do domu najwyższego kapłana.
Jeśli Ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam.
On im odrzekł:
Jeśli wam powiem, nie uwierzycie Mi, i jeśli was zapytam, nie dacie Mi odpowiedzi. Lecz odtąd Syn Człowieczy siedzieć będzie po prawej stronie Wszechmocy Bożej.
Zawołali wszyscy:
„Więc Ty jesteś Synem Bożym?
Odpowiedział im:
Tak. Jestem Nim.
A oni zawołali:
Na co nam jeszcze potrzeba świadectwa? Sami przecież słyszeliśmy z ust Jego. Arcykapłani i uczeni w Piśmie stali i gwałtownie Go oskarżali. Na Krzyż, na Krzyż.”

Córki jerozolimskie, nie płaczcie nade Mną; płaczcie raczej nad sobą i nad waszymi dziećmi! Oto bowiem przyjdą dni, kiedy mówić będą: Szczęśliwe niepłodne łona, które nie rodziły, i piersi, które nie karmiły.
Wtedy zaczną wołać do gór: Padnijcie na nas; a do pagórków: Przykryjcie nas! Bo jeśli z zielonym drzewem to czynią, cóż się stanie z suchym?

Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią.
Potem rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając losy.
A lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wielkiej Rady drwiąco mówili:
„Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym.
Było już około godziny szóstej i mrok ogarnął całą ziemię aż do godziny dziewiątej. Słońce się zaćmiło i zasłona przybytku rozdarła się przez środek. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem:
Ojcze, w Twoje ręce powierzam ducha mojego.
Po tych słowach wyzionął ducha
Na widok tego, co się działo, setnik oddał chwałę Bogu i mówił:
Istotnie, człowiek ten był sprawiedliwy.”

Nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie

Jezus Chrystus zstępuje do piekieł. Przebywa tam w Wielki Piątek i Wielką sobotę. Rozbija bramy piekieł, więzi Lucyfera, wyzwala dusze z pokolenia Dawidowego 3 razy po 14 pokoleń, aż do Adama i Sam jest ostatnim Adamem; Duchem Ożywiającym. „W Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy będą ożywieni, lecz każdy według własnej kolejności. Chrystus jako pierwszy, potem ci, co należą do Chrystusa, w czasie Jego przyjścia”. JEZUS CHRYSTUS JEST NASZYM OBROŃCĄ I WYBAWIENIEM Z WSZELKIEGO ZŁA, W NIM MAMY CAŁĄ NADZIEJĘ.

Kol 1:26-27: „Tajemnica ta, ukryta od wieków i pokoleń, teraz została objawiona Jego świętym, którym Bóg zechciał oznajmić, jak wielkie jest bogactwo chwały tej tajemnicy pośród pogan. Jest nią Chrystus pośród was – nadzieja chwały.”

Zbaw nas od złego

Jezus Chrystus Zmartwychwstał w niedzielę. W ósmy dzień pobytu w Jerozolimie. Stał się Drogą i Bramą do Ojca Boga naszego. Na Jego Imię zgina się wszelkie kolano na Niebie i na ziemi i pod ziemią. W TEN DZIEŃ WYPEŁNIA SIĘ WOŁANIE JEROZOLIMY PIERWSZEGO DNIA
„OJCZE NASZ, KTÓRY JESTEŚ W NIEBIE – ZBAW NAS OD ZŁEGO”

Faryzeusze nienawidząc Jezusa Chrystusa, i jednocześnie bojąc się Go, rozpowszechniali kłamstwo, że uczniowie wykradli Ciało Jezusa Chrystusa, w nocy, gdy żołnierze spali. Na tym nie koniec, rzucili także klątwę zamętu na wydarzenia w Jerozolimie, w szczególności na poznanie duchem Zbawienia i Zmartwychwstania na każdego, kto będzie chciał poznać w duchu te wydarzenia.

J 4:24: „Bóg jest duchem: potrzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie».”

Dlatego wszystko skupiło się na zamęcie wokół MODLITWY PAŃSKIEJ, ukazując Boga jako zwodziciela, co nie pozwala w NIM widzieć OBROŃCY, BRAMY I DROGI DO OJCA I CZERPAĆ ZE ZMARTWYCHWSTANIA – siódmego i ósmego dnia Jerozolimy i Modlitwy Pańskiej. Wszystko kończy się w świadomości większości ludzi na cierpieniu, ich duch nie może przekroczyć tej bariery z powodu zamętu klątwy.

J 7:49: „A ten tłum, który nie zna Prawa, jest przeklęty».”

Gdy na światło dzienne wychodzą wydarzenia Jerozolimy według Modlitwy Pańskiej klątwa przestaje działać, JEST ZRZUCONA PRZEZ CHRYSTUSA JEZUSA. AMEN

Ciąg dalszy jest w każdym z Was…

Będą jako synowie pokolenia Lewi,
którzy dobrze oczyszczeni ogniem wielkich utrapień, a ściśle zjednoczeni z Bogiem,
nosić będą złoto miłości w sercu,
kadzidło modlitwy w duchu
i mirrę umartwienia w ciele.

Wszyscy możni narodów, że użyję za św. Bernardem wyrażenia Pisma św. [Ps 45,13], z błaganiem upadać będą przed Twym obliczem po wszystkie wieki, zwłaszcza przy końcu świata; najwięksi święci, dusze najbogatsze w łaskę i cnotę, modlić się będą najusilniej do Najświętszej Dziewicy, i ciągle wpatrywać się będą w Nią jako w doskonały wzór do naśladowania i potężną pomoc we wszystkich potrzebach.

Powiedziałem, że stanie się to zwłaszcza przy końcu świata, i to wkrótce, gdyż Najwyższy wraz z Najświętszą Matką Swoją winien ukształtować wielkich świętych, którzy świętością innych świętych przewyższą tak dalece, jak cedry Libanu niskie przewyższają krzewy, jak to Bóg objawił pewnej świętej duszy, której życie opisał Renty [Gaston JanChrz., markiz Renty, świtobliwy szlachcic z Normandii (1611—1649)].

Wielkie te dusze, pełne łaski i gorliwości, będą powołane do tego, by opór stawiły nieprzyjaciołom Bożym, którzy zewsząd podniosą zajadle głowy. Zapalają one szczególniejszym nabożeństwem do Najświętszej Dziewicy, będą oświecone Jej światłem, będą karmione Jej mlekiem, kierowane Jej duchem, wspierane Jej ramieniem i otoczone Jej opieką tak, iż jedną ręką będą walczyć, a drugą budować [2 Ezd 4,17].

Jedną ręką będą zwalczać, powalać, miażdżyć heretyków wraz z ich herezjami, odszczepieńców wraz z ich schizmami, bałwochwalców wraz z ich bałwochwalstwem, grzeszników z ich bezbożnością; a drugą ręką będą budować prawdziwą świątynię Salomona i tajemnicze miasta Boże, tzn. Najświętszą Pannę, zwaną przez Ojców Kościoła „Świątynią Salomona” i „Miastem Bożym” [Św. Augustyn, Enarr. in Ps. 87].

Pobudzą oni świat cały słowem i przykładem do prawdziwego nabożeństwa do Najświętszej Panny, co im wprawdzie mnóstwo przysporzy nieprzyjaciół, ale też wyjedna dużo zwycięstw i wiele chwały dla Boga. Bóg objawił to św. Wincentemu Ferrariuszowi, wielkiemu apostołowi swego wieku (XV), jak to on sam wyraźnie zaznacza w jednym ze swych dzieł.

Zdaje się, jakoby Duch Św. był to wszystko przepowiedział w Psalmie 58: „I poznają (wszyscy), że Bóg panuje nad Jakubem, aż do krańców Ziemi; co wieczór powracają oni i przymierają głodem jak psy, i krążą wokoło miasta, szukając zdobyczy” [Ps 59,4-16].
Owym miastem, które ludzie znajdą przy końcu świata, by się nawrócić i zaspokoić pragnienie sprawiedliwości, jakie odczuwać będą, jest Najświętsza Maryja Panna, którą Duch Św. nazwał „Miastem Bożym” [Ps 87,3].

Apostołowie czasów ostatecznych

Lecz któż to będę owi słudzy, niewolnicy i dzieci Maryi?

To będą kapłani Pańscy, co jak ogień gorejący rozpalać będą wszędzie żar miłości Bożej.

Będą „jako strzały w ręku mocarnej” [Ps 127,4] Maryi, by przebić Jej nieprzyjaciół.

Będą jako synowie pokolenia Lewi, którzy dobrze oczyszczeni ogniem wielkich utrapień, a ściśle zjednoczeni z Bogiem, nosić będą złoto miłości w sercu, kadzidło modlitwy w duchu i mirrę umartwienia w ciele.

Dla biednych i maluczkich będą oni wszędzie dobrą wonią Chrystusową [2 Kor 2,15]; dla „wielkich” zaś tego świata, dla bogaczy i pysznych, będę wonią śmierci.

Będą jakoby chmury gromonośne, które za najmniejszym powiewem Ducha Św. polecą hen, by rozsiewać słowo Boże
i nieść życie wieczne, nie przywiązując się do niczego, nie dziwiąc się niczemu, nie smucąc się niczym.

Grzmieć będą przeciw grzechowi, huczeć przeciwko światu, uderzą na diabła i jego wspólników i przeszyją obosiecznym mieczem słowa Bożego [Ef 6,17] na życie lub śmierć wszystkich, do których Najwyższy ich pośle.

Będą to prawdziwi apostołowie czasów ostatecznych, którym Pan Zastępów da słowo i siłę działania cudów i odnoszenia świetnych zwycięstw nad Jego nieprzyjaciółmi.

Będą spoczywali bez złota i srebra, a co ważniejsze, bez troski pośród innych kapłanów i duchownych, „inter medios cleros” [Ps 68,14, a jednak będą mieli „srebrzące się skrzydła gołębicy”, by z czystą intencją chwały Bożej i zbawienia dusz pójść wszędy, dokąd Duch Św. zawoła.

A wszędzie, gdzie głosić będą słowo Boże, pozostawią po sobie tylko złoto miłości, będącej dopełnieniem wszelakiego prawa [Rz 13,10].

Wiemy wreszcie, że będą to prawdziwi uczniowie Jezusa Chrystusa, idący śladami Jego ubóstwa, pokory, wzgardy dla świata, a pełni miłości bliźniego.

Będą nauczali jak iść wąską drogą do Boga, w świetle czystej prawdy, tj. wedle Ewangelii, a nie według zasad świata, bez względu na osobę, nie oszczędzając nikogo, bez obawy przed kimkolwiek ze śmiertelnych choćby najpotężniejszym.

Będą mieli w ustach obosieczny miecz słowa Bożego; na ramionach nieść będą zakrwawiony proporzec krzyża, w prawej ręce krucyfiks, różaniec w lewej, święte imiona Jezusa i Maryi na sercu, a skromność i umartwienie Jezusa Chrystusa zajaśnieje w całym ich postępowaniu.

Takimi oto będą owi wielcy mężowie, którzy się pojawią, a których Maryja ukształtuje i wyposaży na rozkaz Najwyższego, by Królestwo Jego rozprzestrzeniali nad krainą bezbożnych, bałwochwalców i mahometan.

Kiedy i jak to się stanie?… Bogu to Jedynemu wiadomo.
Co do nas, milczmy, módlmy się, prośmy, wyczekujmy; „Exspectans exspectavi: Z upragnieniem wyglądałem” [Ps 40,2]

( Św. Ludwik Maria Grignion de Montford “ Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Marii Panny, wyd.2 1983)

2P 1,19: „Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, a dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach.” Niech w was świeci lampa, dzisiaj – proroctwa jak lampa, aż do czasu, aż przyjdzie gwiazda poranna – Święta Maria Matka Boża, która objawia tajemnice, gdzie Duch Święty mi objawił Modlitwę, która brzmi:

ŚWIĘTA MARIO MATKO BOŻA
GWIAZDO PORANNA JUTRZENKO
KTÓRA ŚWIECISZ
W NASZYCH SERCACH
I ROZŚWIETLASZ MROKI ZIEMSKIEJ NATURY
ROZKAZUJĄC CIEMNOŚCIOM ABY ZAJAŚNIAŁY ŚWIATŁOŚCIĄ
KTÓRA MODLISZ SIĘ
ZA NAMI ODKUPIONYMI
DROGOCENNĄ KRWIĄ
JEZUSA CHRYSTUSA
I PROWADZISZ NAS
SYNÓW SWOICH
SYNÓW JUTRZENKI POTOMKÓW NIEWIASTY
PROWADZISZ NAS DO ZBAWIENIA
KTÓRZY PRZYOBLECZENI
W ZBROJĘ BOŻĄ
MIAŻDŻĄ GŁOWĘ
SZATANOWI
A DO TEGO CELU
ZOSTALI STWORZENI
NA POCZĄTKU ŚWIATA.

Ty prowadzisz nas do zbawienia, prowadzisz nas ku tej prawdzie, ku wypełnieniu dzieła Pańskiego, które zostało zadane na początku świata. A Chrystus nas ponownie przywrócił do tej chwały, przywrócił nas do życia, przywrócił nas, stwarzając. Bóg stworzył nas w Chrystusie Jezusie nowym stworzeniem, abyśmy dzieło to dokonali, ponieważ piękna jest córka ta, która przez Boga została stworzona i ma Życie Jego. Dla niej to stworzył nas, abyśmy z nią jedno ciało stanowili, jedno życie, jedną prawdę. (Fragment webinarium z 30.04.2020r)

OJCZE NASZ, KTÓRY JESTEŚ W NIEBIE – „Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje.Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie”.Jan 14.21

DAR MĄDROŚCI – DZIECIĘCTWOCHRZESTŚWIĘĆ SIĘ IMIĘ TWOJE
Świadomośc obecnasci Boga we wszystkim i wychwalanie Go we wszystkim.” Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa. On nam zapoczątkował drogę nową i żywą, przez zasłonę, to jest przez ciało swoje. Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym, przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą. Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę. Troszczmy się o siebie wzajemnie, by się zachęcać do miłości i do dobrych uczynków.” Heb.10.19-24

DAR ROZUMU – UFNOŚĆ – BIERZMOWANIE – PRZYJDŹ KRÓLESTWO TWOJE
Chrzest z Ducha -„Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją
naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i będziemy w nim przebywać. Kto Mnie
nie miłuje, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego,
który Mnie posłał, Ojca.To wam powiedziałem przebywając wśród was. A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem”.Jan 14.23-26

DAR RADY – ODDANIE – NAMASZCZENIE CHORYCH
BĄDŹ WOLA TWOJA JAKO W NIEBIE TAK I NA ZIEMI
Poddanie się woli Boga.Sakrament chorych służy umocnieniu duchowemu, psychicznemu a także fizycznemu.W liście św. Jakuba czytamy: „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone” (Jk 5, 14-15).

DAR ODWAGI – POSŁUSZEŃSTWOEUCHARYSTIA – I KOMUNIA ŚWIĘTA CHLEBA NASZEGO POWSZEDNIEGO DAJ NAM DZISIAJ
„Jam jest chleb życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: kto go spożywa, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata”. Sprzeczali się więc między sobą Żydzi mówiąc: „Jak On może nam dać [swoje] ciało do spożycia?”
Rzekł do nich Jezus: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił – nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki”.Jan 6.48-58

DAR UMIEJĘTNOŚCI – WIARASAKRAMENT POJEDNANIA I POKUTY I ODPUŚĆ NAM NASZE WINY JAKO I MY ODPUSZCZAMY NASZYM WINOWAJCOM
Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka!”Jan 14.27

DAR POBOŻNOŚCI – SŁUŻEBNOŚĆKAPŁAŃSTWONIE WODZISZ NAS NA POKUSZENIE
Ustanowieni w Duchu Nadziei do objawiania tajemnic Bożych! „W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, którą się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy” Św.Paweł Rz.8.24-25 – „Czego ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują” (1 List św. Pawła do Koryntian 2:9). Jezus Chrystus Pierwszy i Najwyższy Kapłan dany przez Ojca na okup za grzech człowieka i na świadectwo.”Jeśli przyjmujemy świadectwo ludzi – to świadectwo Boże więcej znaczy, ponieważ jest to świadectwo Boga, które dał o swoim Synu. A świadectwo jest takie: że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu. „1 J 5.9,11)

DAR BOJAŹNI BOŻEJ – POŚWIĘCENIEMAŁŻEŃSTWO ALE ZBAWIASZ NAS OD ZŁEGO
Zjednoczenie z Bogiem, abyśmy byli jedno z Bogiem.” W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was.”Jan 14.20