UZDRAWIANIE DUCHOWE

Ireneusz Wojciechowski

„Ocknijcie się naprawdę i przestańcie grzeszyć!” 1Kor 15.34

Rz 10:9: „Jeżeli więc ustami swoimi wyznasz, że JEZUS JEST PANEM, i w sercu swoim uwierzysz, że Bóg Go wskrzesił z martwych – osiągniesz zbawienie.” Nasza wiara nie polega na tym, że my siebie widzimy doskonałymi, nasza wiara polega na tym, że uwierzyliśmy Bogu. Względem Boga nasza sytuacja jest niezmiernie jasna – jesteśmy wolni od grzechów, bo to Chrystus uczynił; Bóg Ojciec Niebieski posłał Syna swojego, aby złożył ofiarę ze swojego życia, aby ludzie mogli poszukiwać Boga i żeby mogli się z Nim zjednoczyć. Jego dzieło jest doskonałe, nieskazitelne, Bóg wskrzesił Jezusa Chrystusa, i jest to świadectwo dokonania dzieła, że człowiek został przywrócony chwale Bożej, wskrzeszony Chrystus odzwierciedla dokonanie dzieła, które Bóg zapieczętował i powiedział: stało się, człowiek jest wolny.
1Kor 15:34: „Ocknijcie się naprawdę i przestańcie grzeszyć! Są bowiem wśród was tacy, co nie uznają Boga. Ku waszemu zawstydzeniu to mówię.”
Co jest przeszkodą, aby człowiek uznał dzieło Pańskie względem siebie, którym jest uwolnienie od grzechów człowieka i że człowiek wierzy Bogu, że został od grzechów wyzwolony? Co jest przeszkodą? Co człowiekowi przeszkadza w tym wszystkim? Czy to, że poczucie grzechu jest tak w nim silne, że on musi być grzesznikiem? Czy grzechy ciała przemawiają tak bardzo w człowieku, że nie jest on w stanie uwierzyć Bogu, że jednak grzechów nie ma? Jest jeszcze jedna rzecz – ponieważ tylko i wyłącznie myśli o sobie jako o naturze cielesnej, która przemawia grzechami, a nie chce uznać w sobie natury Boskiej, która powróciła do niego z mocy Bożej przez Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego, nie chce uznać w sobie istnienia mocy Bożej, która to uczyniła; bo to nie on uczynił, nie człowiek, ale moc Boża wyzwoliła go z grzechów, moc Boża dokonała tego dzieła. Kol 3:9-10: „Nie okłamujcie się nawzajem, boście zwlekli z siebie dawnego człowieka z jego uczynkami, a przyoblekli nowego, który wciąż się odnawia ku głębszemu poznaniu [Boga], według obrazu Tego, który go stworzył.”
Koh 9:10: „Każdego dzieła, które twa ręka napotka, podejmij się według twych sił! Bo nie ma żadnej czynności ni rozumienia, ani poznania, ani mądrości w Szeolu, do którego ty zdążasz.”
Jesteśmy Synami Bożymi i dzieło nasze to jest wypełnienie Prawa Bożego. Od dawien dawna została dla nas przygotowana inkarnacja święta. Jezus Chrystus inkarnował się w ciało ziemskie i dlatego my inkarnujemy się z ciała ziemskiego w Ciało święte. Chrystus Pan wyjął nas, swoją tylko mocą, wyjął naszą duszę z ciała ziemskiego – więc musiała nastąpić śmierć, bo to jest niemożliwe, aby nie nastąpiła, jeśli dusza opuszcza ciało ziemskie, ducha ziemskiego. Ale ta śmierć nie następuje w pełni, ponieważ sam Chrystus jest życiem tej duszy, więc On ją utrzymuje w stanie życia, aby włożyć ją ponownie do inkarnacji świętej – i w tym momencie otworzyło się dla nas jasne dziedzictwo Boskie, które Bóg daje Synom Bożym, abyśmy dla tej Ziemi przynosili światło Chrystusa, które świeci w Synach Bożych.
Ef 2:10: „Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.”
1Kor 15:35-36: „Lecz powie ktoś: A jak zmartwychwstają umarli? W jakim ukazują się ciele? O, niemądry! Przecież to, co siejesz, nie ożyje, jeżeli wprzód nie obumrze.”
Synowie Boży nie są to materialne istoty w rozumieniu materialnego ciała fizycznego. Tak jak uczniowie znają ciało Chrystusa, ale duchowa natura Chrystusa jest dla nich w tajemnicy, a Chrystus mówi: ją poznajesz przez dzieła Moje i przez Moją jedność z Ojcem. Także Synowie Boży mają tą samą naturę, czyli Synowie Boży są duchową naturą pozostającą nieustannie w Chrystusie, nigdy jej nie opuszczają, są Chrystusie Jezusie, bo Chrystus Pan dla nich jest światem, w Nim jest wszystko, w Nim jest miejsce pełnego uczestnictwa w całym wszechświecie, w całym widzialnym i niewidzialnym – duchowym Boskim uczestnictwie w Bogu przez Chrystusa: nikt do Boga nie przychodzi, jak tylko przeze Mnie. Jeśli człowiek nie odnajdzie w sobie Boskiego żywota, które jest żywotem Synów Bożych, nie może spotkać się Ojcem, ponieważ jest to niemożliwe – bo musi powstać z Ojca, aby spotkać Ojca. Mt 11:27: „Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić.” Trzeba, ażeby to co zniszczalne, przyodziało się niezniszczalność – czyli, aby wewnętrzny człowiek światłości, stał się światłością, przyodział szatę światła.
1Kor 15:42-44: „Podobnie rzecz się ma ze zmartwychwstaniem. Zasiewa się zniszczalne – powstaje zaś niezniszczalne; sieje się niechwalebne – powstaje chwalebne; sieje się słabe – powstaje mocne; zasiewa się ciało zmysłowe – powstaje ciało duchowe. Jeżeli jest ciało ziemskie powstanie też ciało niebieskie.”
Prawdziwa wiara opiera się na prostocie wiary w dzieła Boże, i nie ma tutaj rozprawiania, bo rozprawianie na temat czy człowiek ma grzeszną duszę czy nie ma grzesznej duszy, jest to rozprawianie czy Bóg w ogóle istnieje, czy Bóg cokolwiek zrobił, czy Bóg jakieś dzieła w ogóle dokonał i czy Jezus Chrystus jest w ogóle istniejący.
Łk 24:25-27: „Na to On rzekł do nich: «O nierozumni, jak nieskore są wasze serca do wierzenia we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż Mesjasz nie miał tego cierpieć, aby wejść do swej chwały?» I zaczynając od Mojżesza poprzez wszystkich proroków wykładał im, co we wszystkich Pismach odnosiło się do Niego.” Dzisiaj, mimo że Ewangelia jest znana od 2000 lat, to mimo że minęło tyle czasu, to ludzie w dalszym ciągu pozostają w tym, że grzech jest panującym i obowiązującym, a Odkupienie Chrystusa nie. Rz 3:21-24: „Ale teraz jawną się stała sprawiedliwość Boża niezależna od Prawa, poświadczona przez Prawo i Proroków. Jest to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa dla wszystkich, którzy wierzą. Bo nie ma tu różnicy: wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie które jest w Chrystusie Jezusie.” Świat ciemności wszystko robi, aby wykorzystać wiarę człowieka, aby przenikać zasłonę do grzechu, wykorzystuje św. Pawła nie bojąc się kary, gdzie św. Paweł mówi przecież o chwale Bożej, mówi że grzech dotknął wszystkich ludzi i śmierć dotknęła wszystkich ludzi, ale przyszedł Chrystus i wszystko uwolnił – to dzisiaj nie jest obowiązujące, uznają fałszywych bogów, którzy mówią takie słowa: zajmujemy miejsce Boga żywego na tej Ziemi. Ale to jest niemożliwe, ponieważ tylko Bóg sam to miejsce może zająć, bo dla Niego zostało zostawione, jest pozostawione dla Chrystusa, ponieważ Chrystus jest tym, który jedynie rządzi i jest prawdziwy, razem z Bogiem Ojcem i Duchem Świętym.
2Kor 2:14-15: „Lecz Bogu niech będą dzięki za to, że pozwala nam zawsze zwyciężać w Chrystusie i roznosić po wszystkich miejscach woń Jego poznania. Jesteśmy bowiem miłą Bogu wonnością Chrystusa zarówno dla tych, którzy dostępują zbawienia, jak i dla tych, którzy idą na zatracenie”
Jesteśmy tą prawdą, która powstaje na podłożu fundamentu Chrystusowego bezgrzeszności, gdzie uwierzyliśmy nie okiem, nie dotykiem, nie w ludzki sposób, ale uwierzyliśmy Bogu na słowo, jak powiedział Jezus Chrystus do św. Tomasza: uwierzyłeś bo zobaczyłeś, błogosławieni którzy nie widzieli, a uwierzyli. Uwierzyliśmy całkowicie, że jesteśmy wolnymi od grzechów i tak żyjemy i jesteśmy o tym przekonani, a Chrystus Pan objawia nam tajemnice bóstwa na sposób ciała, które jest człowiekiem światłości, który ma w sobie tajemnicę światłości, którą ożywia Pełnia, którą Chrystus Pan w Synach swoich objawia światu jak obiecał – tajemnica drugiego zmartwychwstania, czyli wiary, która się w nas coraz bardziej objawia. Rz 1:17: „W niej bowiem objawia się sprawiedliwość Boża, która od wiary wychodzi i ku wierze prowadzi, jak jest napisane: a sprawiedliwy z wiary żyć będzie.”
2Kor 2:16-17: „dla jednych jest to zapach śmiercionośny – na śmierć, dla drugich zapach ożywiający – na życie. A któż temu sprosta? Nie jesteśmy bowiem jak wielu, którzy kupczą słowem Bożym, lecz ze szczerości, jak od Boga mówimy w Chrystusie przed Bogiem.”
Dlatego ci, którzy naprawdę chcą uwierzyć, niech po prostu uwierzą Bogu, że On jest żywy i prawdziwy, i nie ma dla Niego granic, i jak powiedział w Pismach, że uwolnił nas od grzechów, a Bóg zaświadczył o tym, niech nie wątpią, ale uwierzą, a wiara otworzy się dla nich i staną się Synami Bożymi, bo Synami Bożymi są wszyscy ci, którzy uwierzyli.(Ga 3.26) Jesteśmy w tej radości Pańskiej, dlatego że uwierzyliśmy i dlatego przemówiliśmy.
2Kor 4:2 „Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka.”
W dzisiejszym świecie sytuacja jest taka, że ludzie w Chrystusa wierzą, w Boga Ojca wierzą, ale na podłożu własnych rozumowych dociekań i własnego rozumowego pojmowania, w ogóle się nie kierując Ewangelią, nie kierując się Listami, i nie kierując się prorokami. 2 Kor 5:7: „Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy.” Wiara nie opiera się na tym co widzimy, co dociekamy i co pojmujemy, tylko na objawieniach. Spotkanie nasze otwiera całkowicie nową przestrzeń chrześcijaństwa, które było całkowicie ukrywane przed człowiekiem; świadomie ukrywane.
Hbr 1:1-2: „Wielokrotnie i na różne sposoby przemawiał niegdyś Bóg do ojców przez proroków, a w tych ostatecznych dniach przemówił do nas przez Syna. Jego to ustanowił dziedzicem wszystkich rzeczy, przez Niego też stworzył wszechświat.”
Bóg jest wszechmocny, wszechdoskonały, co zamyśli potrafi uczynić i Jego ręka nie jest słaba. Synowie Boży to są ci, którzy powstali z wiary i są objawieniem nadziei, którą Bóg dał dla wewnętrznego świata, dla nas także, bo nasz świat został stworzony dla ratowania świata pięknej córki ziemskiej, bóstwa na sposób ciała, które jest udręczone. Rz 8:22-23: „Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując ‹przybrania za synów> – odkupienia naszego ciała.” Widzimy piękną córkę ziemską, która jest człowiekiem światłości, w którym istnieje ciemność, a musi być światłość. Jęczące stworzenie, pradusza, piękna córka, bóstwo na sposób ciała, a dzisiaj człowiek światłości – ujawnia się nasz wzrost wewnętrzny, Bóg nas prowadzi ku tajemnicy wewnętrznej ostatecznie. Chrystus w nas jest Pełnią, który niesie Pełnię do głębin, aby tam Pełnia się objawiła i Pełnia stamtąd wyszła, która jest światłem wewnętrznego świata. Nie może pójść tam nie wiadomo co, tylko Pełnia, czyli człowiek zrodzony z Boga, bo człowiek zrodzony z Boga jest Pełnią. Kol 2:9-10: „W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała, bo zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy.”
Hbr 1:3: „Ten [Syn], który jest odblaskiem Jego chwały i odbiciem Jego istoty, podtrzymuje wszystko słowem swej potęgi, a dokonawszy oczyszczenia z grzechów, zasiadł po prawicy Majestatu na wysokościach.”
Poganie zostali powołani do wiary, aby ocalić Żydów. Mówi o tym św. Paweł, że ci którzy są oliwką, czyli właściwie gałęzią z drzewa oliwnego, ze szlachetnego drzewa, którzy odpadli, Chrystus chce ich ponownie wszczepić, ale oni nie chcieli, więc powołał dziczki oliwne i wszczepił w drzewo szlachetne, i dziczki oliwne zaczęły żyć szlachetną mocą drzewa oliwnego i stały się szlachetną naturą z powodu drzewa, aby szlachetne gałęzie, które odpadły, aby mogły powrócić do szlachetnego drzewa.
Rz 11:17,23: „Jeżeli zaś niektóre gałęzie zostały odcięte, a na ich miejsce zostałeś wszczepiony ty, który byłeś dziczką oliwną, i razem [z innymi gałęziami] z tym samym korzeniem złączony na równi z nimi czerpałeś soki oliwne, … A i oni, jeżeli nie będą trwać w niewierze, zostaną wszczepieni. Bo Bóg ma moc wszczepić ich ponownie.”
2P 3:13-14: „Oczekujemy jednak, według obietnicy, nowego nieba i nowej ziemi, w których będzie mieszkała sprawiedliwość. Dlatego, umiłowani, oczekując tego, starajcie się, aby was zastał bez plamy i skazy – w pokoju”
Natura jęczącego stworzenia jest w człowieku aktywna, ona nieustannie cały czas domaga się swojego panowania, i człowiek musi nieustannie mocno trwać w chwale Bożej, aby nie ulec zmysłowości i nie postąpić tak jak ono chce, bo wtedy jest to grzeszne postępowanie człowieka. Ale u Synów Bożych takiego postępowania nie ma, bo Synowie Boży po prostu nie znają zła, ponieważ nie jest to natura cielesna, która została oczyszczona, jest to inny człowiek. I dlatego Synowie Boży zawsze są doskonali, ale świadomość człowieka nieustannie może przeskakiwać między Synem Bożym, a naturą zmysłową. Nie może tak być! Musi człowiek pozostawać nieustannie w posłuszeństwu Bogu, i to jest gwarancją że zawsze jest w prawdzie Bożej i zawsze pokonuje tą naturę złą. 1 Sm 10:6-7: „Ciebie też opanuje duch Pański i będziesz prorokował wraz z nimi, i staniesz się innym człowiekiem. Gdy ci się spełnią te znaki, uczyń, co zdoła twa ręka, gdyż Bóg będzie z tobą.”
J 14:1-2: „Niech się nie trwoży serce wasze. Wierzycie w Boga? I we Mnie wierzcie! W domu Ojca mego jest mieszkań wiele. Gdyby tak nie było, to bym wam powiedział. Idę przecież przygotować wam miejsce.”
W dalszym ciągu otwarte jest dla świata synostwo Boże. W dalszym ciągu jest ono otwarte. Gdy człowiek dotknie Boga, to Bóg go nie wypuści. Kiedy człowiek uwierzy chociaż troszeczkę, to jest już Boży. Ci, którzy się stają żywymi z Żywego – nie idą na sąd, ale już ze śmierci przeszli do życia i sąd ich nie dotyczy. Ci, którzy czekają na sąd, na pewno nie są żyjącymi, bo na sąd idą nie ci, którzy żyją, tylko ci którzy są śmiertelni, nie odnaleźli życia. W nas jest życie wieczne.
Mt 24:42-44: „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie.”
Synowie Boży są duchami Boga żywego, które niszczą wszelkiego ducha lucyferycznego, ducha ciemności, który nie może się oprzeć mocy Chrystusowej; a Synowie Boży nie są z ciała, ale są z Bożej mocy, z Bożej natury, z Bożego ciała, z Bożej chwały, i w tym świecie właśnie przemieniają się w tajemnicę człowieka światłości w głębinach, gdzie tam właśnie otwiera się cała tajemnica. Hbr 1:7: „Do aniołów zaś powie: Aniołów swych czyni wichrami, sługi swe płomieniami ognia.”

Link do nagrania wykładu – 07.02.2023r.
Link do wideo na YouTube – 07.02.2023r.