Moc Ducha Świętego jest nieustannie żywa i nieustannie objawia nowe tajemnice…
Pobierz plik
Werset szósty Modlitwy Pańskiej brzmi:
Odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom.
Jaki jest ogólnie w duchu, sens tej modlitwy?
Ojcze odpuść nam nasze winy, dlatego że my odpuszczamy naszym winowajcom. Odpuść nam nasze winy w takim stopniu, jak my odpuściliśmy naszym winowajcom. Tyle nam wybacz, ile my wybaczyliśmy. Odmierz nam według tej miary, nie więcej. Jak my innym czynimy, tak Ty nam uczyń. Musisz się ograniczyć do naszego ludzkiego pojmowania Twojego miłosierdzia……
Gdy się modlimy Odpuść nam nasze winy jako i my odpuszczamy naszym winowajcom, co czynimy?
Po pierwsze – nie uznajemy Odkupienia. A winniśmy.
Odpuszczenie win już się dokonało. Przez ofiarę Jezusa Chrystusa.
„(…) przez swą Krew uwolnił nas od naszych grzechów,
i uczynił nas królestwem – kapłanami dla Boga i Ojca swojego”.
(Ap 1,5-6)
Po drugie – podważamy darmowość Odkupienia.
„wszyscy (….) dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez Odkupienie, które jest w Chrystusie Jezusie.” (Rz 3, 24)
Podważając darmowość Odkupienia, ulegamy kuszeniu – abyśmy wykazali samodzielność i dołożyli. Dołożyli do doskonałego działania Bożego, dołożyli do doskonałej Mocy i Potęgi Bożej, dołożyli do pełni Bożego miłosierdzia, dołożyli do niepodważalnej mocy drogocennej Krwi – dołożyli do Odkupienia.
Moc Ducha Świętego jest nieustannie żywa i nieustannie objawia nowe tajemnice…
I werset 6 Modlitwy Pańskiej, w objawieniu Ducha Św. brzmi:
Odpuściłeś nam nasze winy jako my odpuściliśmy naszym winowajcom.
Ojcze nasz, odpuściłeś nam nasze winy.
Ojcze nasz, odpuściłeś nam nasze winy i naszym winowajcom.
Ojcze nasz, odpuściłeś nam nasze winy i odpuściłeś winy naszym winowajcom, tak jak byśmy to my odpuścili naszym winowajcom.
Ojcze nasz, odpuściłeś nam nasze winy jako my byśmy odpuścili naszym winowajcom, jako my byśmy to uczynili. To Ty w nas wybaczyłeś winy wszystkim tym, którzy je wobec nas zawinili, i wybaczyłeś wszystkie winy nasze, które zawiniliśmy wobec innych.
„Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą co czynią” (Łk 23,34).
Przyjąłeś Ojcze tą prośbę Syna Twego jako naszą i wybaczyłeś. Przyjąłeś ofiarę Syna Twego, jak byśmy to my złożyli ofiarę ze swojego życia i całkowicie wyrzekli się zła. Chrystus to uczynił, wszystkie nasze winy poniósł, ale Ty Ojcze przyjąłeś jego ofiarę jak byśmy to my uczynili, jako my byśmy ponieśli karę za winy. I wolność otrzymaliśmy taką, jak my byśmy ponieśli tą karę.
Pełen tekst dostępny jest w załączonym pliku:
Pobierz plik
