UZDRAWIANIE DUCHOWE

Jezus Chrystus pochodzi ze świata Nieba, który jest światem początku wszystkiego. Synowie Boży też są z innego świata; jesteśmy z nimi zjednoczeni przez wiarę, bo nie widzimy ich, ale nimi jesteśmy. Jesteśmy połączeni mocą Chrystusa, który łączy nas z mocą innego świata, mocą Nieba. Nim już żyjemy i tak postępujemy. Jesteśmy pod władzą Syna Bożego, który w nas myśli, kocha, pragnie i działa.
Ap 16:15: „‹Oto przyjdę jak złodziej: Błogosławiony, który czuwa i strzeże swych szat, by nago nie chodzić i by sromoty jego nie widziano>.”
Uczucia są tą naturą, która się ostaje w obliczu próby, to jest natura, która ma swój wzór w Odkupieniu, w Miłości Boga, w czystej naturze doskonałości samego istnienia Boskiego, która nie podlega rozdarciu, zniszczeniu, która się ostaje w Boskiej mocy, bo jest poza naturą i zasięgiem wszystkich tych, którzy myślą, że mają większą moc od Boga.
Ap 3:18: „Radzę ci kupić u mnie złota w ogniu oczyszczonego, abyś się wzbogacił, i białe szaty, abyś się oblókł, a nie ujawniła się haniebna twa nagość, i balsamu do namaszczenia twych oczu, byś widział.”
Chrystus człowieka uwolnił, i ten świat nie ma prawa człowieka zniewalać, chyba że człowiek daje mu takie prawo. Dzisiaj ludzie na tym świecie mówią, że wierzą w Boga, ale są tak naprawdę Jego wrogami. Bóg nie jest zadowolony z nich, gdy żyją wedle ciała, ponieważ jest to wroga natura Jemu, jest to pochwała ducha mocarstwa powietrza, który w tym momencie włada nad całą materią, a także jest duchem, tylko że duchem ciemności.
Mt 13:44: „Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę.”
Istnieje człowiek duchowy ciało, czyli natura cielesna wcale nie podobna do zasłony, ale pod zasłoną; jest to człowiek wewnętrzny, jest to natura doskonała, chwalebne ciało. Jezus Chrystus chodzi po Ziemi po Zmartwychwstaniu przez 40 dni w tym ciele przemienionym, tym ciele chwalebnym. On nas całkowicie przemienił i dał nam życie wewnętrzne, On nas ocalił, On nam dał prawdziwą naturę człowieczeństwa, On przywrócił nam prawdziwe Życie.
Ps 19:5-6: „ich głos się rozchodzi na całą ziemię i aż po krańce świata ich mowy. Tam słońcu namiot wystawił, i ono wychodzi jak oblubieniec ze swej komnaty, weseli się jak olbrzym, co drogę przebiega.”
W człowieku jest nieznane mu głębokie uczucie miłości, ogromnej ciszy i pełni. Jesteśmy pod zasłoną, do czasu ostatecznego przebudzenia tej, która jest ostatecznym stanem zrzucenia zasłony. Są dwie różne natury – jedna jest stworzona, – Ef 2:10: „Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili” – druga jest śpiąca; – Ef 5:14: „Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus” – stworzona w Chrystusie Jezusie jest jawna, jest z mocy Chrystusa niezasypiająca, powstała po to, aby przebudzić tą, która jest śpiąca. A w niej jest stan teraźniejszości, i gdy Synowie Boży przenikają ją, to człowiek z natury wiary przechodzi do stanu obecności, jawnej, świadomej natury istnienia, tak jak Chrystus, ponieważ jest całkowicie przemieniony.
Kol 1:23: „bylebyście tylko trwali w wierze – ugruntowani i stateczni – a nie chwiejący się w nadziei Ewangelii. Ją to posłyszeliście głoszoną wszelkiemu stworzeniu, które jest pod niebem – jej sługą stałem się ja, Paweł.”
Św. Paweł jest tym, który uwierzył Chrystusowi, jest tym który jest nowym stworzeniem. Dla ludzi, którzy nie wybierają Chrystusa, ta droga nie jest dostępna i pozostaje zamknięta do czasu aż uwierzą. W tym świecie panuje się nad ludźmi i doprowadza się ich do stanu degradacji mocą imienia Chrystusa, ale to tylko po to się dzieje, aby się dopełniła miara zła, i ci którzy są fałszywymi, aby po prostu się w pełni objawili. Świętych Bóg chroni, ci którzy są świętymi w świętości pozostaną, ponieważ świętość ich jest świętością pewną, czyli w pełni osadzoną.
Ps 139:9-10: „Gdybym przybrał skrzydła jutrzenki, zamieszkał na krańcu morza: tam również Twa ręka będzie mnie wiodła i podtrzyma mię Twoja prawica.”
Prawdziwa wiara nigdy się nie załamie, prawdziwa cnota zostanie ocalona, ta która naprawdę ma oparcie w Bogu i powstała z Boga. Wiara dla nas jest dużo silniejsza niż sumienie, wola, umysł i rozum, bo postępujemy wedle tej natury, która przychodzi z Nieba, Synowie Boży przez wiarę są nami, i oni są w nas obecni, a my żyjemy nimi.
Ps 63:4-5: „Skoro łaska Twoja lepsza jest od życia, moje wargi będą Cię sławić. Tak błogosławię Cię w moim życiu: wzniosę ręce w imię Twoje.
Piękna córka ziemska – pradusza, ma w sobie kryształową ciszę, ale nie wie że ona tam istnieje, nie ma pojęcia że ona tam jest. A gdy idą do niej ci którzy są posłani, aby przebudzić tą, która śpi, światłość i miłość, która jest w nich do niej, przebudza ją z głębokiego snu, ona się przebudza i zaczyna czuć oddech swojej prawdziwej natury.
Ps 63:7-9 „gdy wspominam Cię na moim posłaniu i myślę o Tobie podczas moich czuwań. Bo stałeś się dla mnie pomocą i w cieniu Twych skrzydeł wołam radośnie: do Ciebie lgnie moja dusza, prawica Twoja mnie wspiera.”
Nic nie może stawić oporu w przebudzeniu praduszy, jej wewnętrznej natury życia, gdy żywy, prawdziwy Syn Boży, obecny przez wiarę, staje się jawny obecnością, która objawia się w pięknej córce ziemskiej ciszą, łagodnością, odsunięciem emocji świata podziemnego.
Pnp 6:2-3: „Miły mój zszedł do swego ogrodu, ku grzędom balsamicznym, aby paść w ogrodach i zbierać lilie. Jam miłego mego, a mój miły jest mój, on pasie wśród lilii.”
Zaczyna się budzić natura prawdziwego uczucia w niej, w praduszy, a ona przebudzona, mówi: przyjdź, zanurz się we mnie, zanurz się w moją kryształową ciszę, przyjdź tu, gdzie mój płomień płonie, ledwo co płonie, przyjdź zanurz się i poznaj siebie, poznaj siebie całkowicie przeze mnie, we mnie jest Twoja tajemnica, Twoje powstanie, Twoje prawdziwe kochanie.
Pnp 6:10: „«Kimże jest ta, która świeci z wysoka jak zorza, piękna jak księżyc, jaśniejąca jak słońce, groźna jak zbrojne zastępy?»”
W niej jest od zarania dziejów tajemnica pierwocin duchowej materii, która odzyskuje świadomość Boskiego istnienia, Boskiego stworzenia, kierunek do Boskiego dążenia, i świadomość także Boskiego pochodzenia, ponieważ została stworzona przez Boga, a przez naturę doskonałości przywrócona, ukształtowana i przemieniona w naturę chwały, i odrzucone wszytko to co zewnętrzne.
Pnp 2:17: „Nim wiatr wieczorny powieje i znikną cienie, wróć, bądź podobny, mój miły, do gazeli, do młodego jelenia na górach Beter!”
Stają się anielską naturą, i żenić się już nie będą, bo są Synami Zmartwychwstania.

Link do nagrania wykładu – 01.02.2022r.
Link do wideo na YouTube – 01.02.2022r.

Synowie Boży, którzy uwierzyli całkowicie Bogu, są pełni Łaski, emanują światłością samego Boga, a Chrystus Pan jest ich Życiem. Oni powstali z jednego konkretnego powodu – Chrystus ich powołał, aby stali się jednością z piękną córką ziemską, czyli z praduszą, przez to dając jej pełne życie swoje. Więc Synowie Boży zstępują z mocy Bożej, do tej która jest im przeznaczona, i dotykają jej swoją duchową naturą wewnętrzną – w Boskiej naturze jest to obcowanie, obcowanie Boga z Synami Bożymi i obcowanie Boga z pięknymi córkami ziemskimi w Synach Bożych. Realizuje się plan Boski, który przenika do głębin Synów Bożych, tam gdzie na dnie piękna córka istnieje. Ona rozpala w nich ogień Miłości, objawia im swoją tajemnicę. Budzi się anielska natura, i nagle następuje przeniknięcie wszystkiego – Synowie Boży emanując blaskiem pięknej córki ziemskiej zrzucają zasłonę, zasłona tego stanu wytrzymać nie może, Miłość jest tak ogromna i taki blask, że przenika wszystko, stają się tymi, którzy otwierają całą tajemnicę Ziemi i poznają wszystko.
Iz 43:19: „Oto Ja dokonuję rzeczy nowej: pojawia się właśnie. Czyż jej nie poznajecie? Otworzę też drogę na pustyni, ścieżyny na pustkowiu.”
Wszyscy żyją dzięki Bogu, wierzący czy niewierzący – żyją tylko dzięki Bogu, który utrzymuje ich życie, dlatego że jest to nadzieja, która jest cały czas położona w człowieku. Jezus Chrystus zstępuje na Ziemię i widzi czyste dusze, mimo że ludzie nie dostrzegają w sobie tego i nie mają pojęcia o tym, On widzi czyste dusze i On dla nich to czyni. Przyjął ciało, stał się człowiekiem, przez pełną wiarę pomimo zasłony trwał w Bogu, i dla Niego było wszystko jawne, ponieważ zasłona nie stanowiła zapory dla Boskiej prawdy, przez wiarę jest dostęp pełny. Zostawia nam ślady i mówi, abyśmy szli całkowicie Jego śladami, nie chodzi o to żebyśmy rozumieli, tylko żebyśmy postępowali tak jak On, abyśmy mimo ciała, które jest zasłoną, byli w światłości prawdy Bożej i tak jak On uwolnił duszę, która upadła przez Adama, tak my musimy uwolnić tą duszę, która od zarania dziejów, od początku świata jest w stanie udręczenia przez upadłych aniołów. Postawił nas w głębinach, abyśmy w głębinach postępowali dokładnie w taki sposób, jak On postępował na Ziemi; nie wykorzystywał mocy Bożej tylko dlatego, aby dla nas Jego droga stała się możliwa, aby Jego posłanie i Jego ślady stały się dla nas możliwe. 1 P 2:21: „Do tego bowiem jesteście powołani. Chrystus przecież również cierpiał za was i zostawił wam wzór, abyście szli za Nim Jego śladami.”
Iz 43:21: „Lud ten, który sobie utworzyłem, opowiadać będzie moją chwałę.”
Są dwie zasłony. Pierwszą zasłonę usunął Jezus Chrystus – gdy Jezus Chrystus umarł na Krzyżu rozdarła się zasłona w Przybytku, i wtedy Chwała Boża wyszła z Przybytku i powróciła do serc ludzkich, do duszy, został duch zły całkowicie uśmiercony, zły duch, który dręczył człowieka został usunięty razem z grzesznym ciałem, w którym przebywał Jezus Chrystus.
Iz 43:18: „Nie wspominajcie wydarzeń minionych, nie roztrząsajcie w myśli dawnych rzeczy.”
Szatan zbudował osobowość człowieka z nieprawdziwych przekonań, nieprawdziwych wierzeń, z rytuałów i pewnych jakoby natur wiary, została zbudowana tożsamość fałszywa, która jest ukazywana jako tożsamość wierzącego. I w tym momencie diabeł się zabezpieczył w taki sposób, że jeśli człowiek będzie chciał odejść, zniszczyć, ukazać zło synów buntu, bo będzie je widział, to także będzie uderzał w swoją tożsamość; i dlatego będzie raczej bronił tych, którzy są złymi, bo będzie miał na myśli swoją tożsamość, a gdy broni tamtych, broni także siebie, czyli swoją tożsamość.
Jl 1:15: „«Ach, biada! Co za dzień! Bliski jest dzień Pański, a przyjdzie on jako spustoszenie od Wszechmogącego».”
Tylko prawdziwa wiara w Boga powoduje tą sytuację, że gdy tożsamość człowieka się rozpada, przestaje istnieć, to może przestać istnieć tylko dlatego, że odnajdujemy tożsamość Boskiej natury Synów Bożych, jesteśmy w pełni świadomi wolności, czystości i doskonałości Bożej, ponieważ jesteśmy świętymi nie z powodu uczynków czy jakiejś innej sprawy, ale z powodu tego, że mieszka w nas Bóg, bo uwierzyliśmy Bogu, że On swoją mocą, jedynie swoją, uwolnił nas od grzechów i mimo że powinniśmy być martwymi, bo uśmiercił ducha człowieka, to jesteśmy żywymi, tylko dzięki Jego mocy.
Jl 2:13: „Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana Boga waszego! On bowiem jest łaskawy, miłosierny, nieskory do gniewu i wielki w łaskawości, a lituje się na widok niedoli.”
Coraz bardziej oddalamy się od tego świata, który jest światem głównie obliczonym, merkantylnym, światem emocjonalnym, światem myślącym w sposób zasłony, czyli osobowości cielesnej jako osobnej natury, która chce zapanować nad wszystkim i wyprowadzić w pole duchową naturę, aby z niej korzystać pod pozorem że właśnie pomaga człowiekowi. Ale tam nie ma pomocy. Musimy być szczerzy względem Boga, czyli otwarci względem Boga. Synowie Boży nie mają w sobie kłamstwa. Jesteśmy Synami Bożymi tylko dlatego, że wierzymy Bogu, ufamy Chrystusowi, przyjmujemy Świętą Marię Matkę Bożą i poddajemy się Jej całkowitej przemianie.
Jr 33:6: „Oto podniosę je odnowione, uleczę i uzdrowię ich oraz objawię im obfity pokój i bezpieczeństwo.”
Synowie Boży zstępując do głębin widzą czystość dusz w pięknych córkach ziemskich, które oczekują na ich przyjście, mimo że piękne córki ziemskie, czyli pradusze tego nie widzą, nie dostrzegają tego, bo są skierowane na zewnątrz, nie do wnętrza. Dotykają ją światłością wewnętrznego istnienia, która jest dla niej niewidoczna, ale to jest jej światłość. I gdy dotykają jej światłości, ona doznaje zachwytu wewnętrznego, i zachwyt wewnętrzny rozpala ją i zaczyna jaśnieć światłością tak silnie, tak ogromnie, że staje się jaśniejącym blaskiem wewnętrznym, a ten blask wewnętrzny, który tam jest, rozprasza zasłonę, zasłona znika, przestaje istnieć. A ona jest tą naturą, która jest świętymi pierwocinami materii. Duch mocarstwa powietrza wszystko robi, aby to się nie stało, ponieważ z powstawaniem duchowej natury materii, on znika jak opar nad bagnem, które zostało wysuszone.

Link do nagrania wykładu – 28.01.2022r.
Link do wideo na YouTube – 28.01.2022r.

W świecie prawdziwej Miłości Syna do Ojca i prawdziwej Miłości Ojca do Syna, Oni zradzają się nawzajem, są rodzącymi siebie, Bóg zradza siebie w Synu, czyli Syn staje się świadomy Ojca, a Ojciec odzyskuje Syna.
1J 3:2: „Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.”
Jezus Chrystus daje nam to, co sam przeszedł i prowadzi nas swoimi śladami. Daje nam chwałę, radość i prawdę, daje nam życie, daje nam wzrost do doskonałości prawdziwej, drogi do siebie i do Ojca – do siebie, ponieważ jest bramą, drogą, prawdą i życiem, a wszystko od Ojca pochodzi i prowadzi do Ojca.
Hbr 6:17-19: „Dlatego Bóg, pragnąc okazać ponad wszelką miarę dziedzicom obietnicy niezmienność swego postanowienia, wzmocnił je przysięgą, abyśmy przez dwie rzeczy niezmienne, co do których niemożliwe jest, by skłamał Bóg, mieli trwałą pociechę, my, którzyśmy się uciekli do uchwycenia zaofiarowanej nadziei. Trzymajmy się jej jako bezpiecznej i silnej kotwicy duszy, która przenika poza zasłonę”
Dzieło Chrystusa jest i pozostaje cały czas w mocy, nie jest to dzieło widzialne, ale dzieło niewidzialne, tak jak Bóg jest niewidzialny i Chrystus jest niewidzialny – przyszedłem pod zasłoną, znacie zasłonę, ale znacie też Mnie przez Moje postępowanie, przez dzieła, przez ufność Ojcu. Raz odpuszczony grzech jest odpuszczony, nie można tego wycofać, człowiek może się temu sprzeciwiać, ale dzieło Chrystusa nigdy nie ustąpi, zawsze jest w mocy, i każdy kto się na nie powoła – będzie ono go chroniło.
Iz 26:20: „Idź, mój ludu, wejdź do swoich komnat i zamknij drzwi za sobą! Skryj się na małą chwilę, aż gniew przeminie:”
Jezus Chrystus miał też osobistą pracę, i nie jest to praca związana z uwolnieniem od grzechu siebie, bo On nie miał grzechu, nakazem Bożym jest uwolnienie nas od grzechu, ale Jego osobistą pracą jest zrzucenie zasłony. Zasłona nie może być usunięta w żaden inny sposób, jak tylko przez nieustanną ufność Bogu i zjednoczenie się z Bogiem tak ściśle, że stanowią jednego Ducha. 1 Kor 6:17: „Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem.”
Ez 37:3-5: „I rzekł do mnie: «Synu człowieczy, czy kości te powrócą znowu do życia?» Odpowiedziałem: «Panie Boże, Ty to wiesz». Wtedy rzekł On do mnie: «Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich: „Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana!” Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja wam daję ducha po to, abyście się stały żywe.”
Zasłona jest to dzieło pierwszego świata, to jest upadek aniołów – synów Bożych, którzy spowodowali, że piękna córka ziemska czyli pradusza została skierowana do oglądania zewnetrznego świata i skupiania się na zewnętrznym. W ten sposób powstała zasłona, która zasłania naturę wewnętrznego prawdziwego życia, prawdziwą naturę Boskiej doskonałości w materialnym świecie objawioną jako piękne córki ziemskie.
Iz 26:19: „Ożyją Twoi umarli, zmartwychwstaną ich trupy, obudzą się i krzykną z radości spoczywający w prochu, bo rosa Twoja jest rosą światłości, a ziemia wyda cienie zmarłych.”
Materia została stworzona jako zasłona, ale wewnątrz ma pierwociny doskonałości, a piękna córka ziemska została tą zasłoną zasłonięta, mimo że na początku tak nie było. Materialny świat ma pierwiastek duchowy w sobie i piękna córka ziemska jest tą właśnie naturą, która ten pierwiastek wydobywa, rozszerzając się, wznosząc ku doskonałości Bożej.
J 5:25-26: „Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym.”
Zasłona nie jest to ciało jako biologiczna natura, ale jest to sprzeniewierzenie wewnętrznej siły duchowej, która skierowała się do zewnętrznego świata, ku pięciu zmysłom, wedle zasad ducha mocarstwa powietrza, który wykorzystuje tą siłę przez kłamstwo i oszustwo, bo jest ojcem kłamstwa. Diabeł po prostu wymyśla różnego rodzaju miejsca, gdzie człowiek by się czuł dobrze bez Boga. Ale nie ma takiego miejsca. To co do Boga należy, należy do Boga.
Łk 1:78-79: „dzięki litości serdecznej Boga naszego. Przez nią z wysoka Wschodzące Słońce nas nawiedzi, by zajaśnieć tym, co w mroku i cieniu śmierci mieszkają, aby nasze kroki zwrócić na drogę pokoju.”
Synowie Boży powołani są do zrzucenia zasłony, to jest droga każdego osobista. Uczucie Syna Bożego przenika piękną córkę ziemską, a ona uczestniczy w jego uczuciu, i on uczestniczy w jej uczuciu, tam istnieje prawda, i tam ujawnia się prawda. Pnp 6:3: „Jam miłego mego, a mój miły jest mój, on [stado swoje] pasie wśród lilii.” Ta prawda jest prawdą wewnętrznego życia, wewnętrznego doświadczenia, wewnętrznego obcowania. Tam nie uczestniczy już zasłona, uczestniczy tylko wewnętrzny człowiek, w tej prawdziwej chwale tajemnicy przyobleczenia oblubienicy.
Joz 1:9: „Czyż ci nie rozkazałem: Bądź mężny i mocny? Nie bój się i nie lękaj, ponieważ z tobą jest Pan, Bóg twój, wszędzie, gdziekolwiek pójdziesz.”
Zasłona ostatecznie też ujawnia swoją duchową prawdę i zaczyna służyć Boskiej naturze, bo ostatecznie ciało także jest zdolne do chwalenia Boga, ale tylko wtedy kiedy wewnętrzna natura nad nim panuje. A przywracają tą naturę Synowie Boży, i tak naprawdę nie tylko przywracają, ale dają, bo w nich jest Chrystus.
1Krn 28:10: „Bacz teraz, ciebie bowiem wybrał Pan, abyś zbudował dom na sanktuarium. Bądź mocny i wykonaj to!”

Link do nagrania wykładu – 22.01.2022r.
Link do wideo na YouTube – 22.01.2022r.