J 1,9 Była światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.
Rzekli Mu uczniowie Jego: „Poucz nas o miejscu, w którym ty jesteś, ponieważ trzeba nam, abyśmy go szukali\”.
Rzekł im: „Kto ma uszy, niech słucha. Istnieje światłość w człowieku światłości i on oświetla cały świat. Gdy nie oświetla, jest ciemność\”.
Fragment z Ewangelii Tomasza (24)
Apokryfy Nowego Testamentu. Ewangelie Apokryficzne. Część 1
Red. ks. Marek Starowieyski
Wydawnictwo WAM Kraków 2003
PRAWDZIWA ŚWIATŁOŚĆ OŚWIETLA KAŻDEGO CZŁOWIEKA, GDY NA ŚWIAT PRZYCHODZI
Nasze spotkania coraz bardziej ukazują; właściwie to tak się przyglądając temu wszystkiemu – całkowity sens życia człowieka. Ponieważ ukazują człowieka światłości, ukazują syna Bożego – ukazują tych dwóch.
W Ewangelii Apokryficznej Tomasza znalezionej w Qumran 1947; jest napisane – gdy dwóch zejdzie się w jednym domu, powiedzą górze przesuń się, a ona się przesunie.
Rzekł Jezus: „Gdy macie zwyczaj czynić dwoje jednością, staniecie się synami człowieczymi i jeśli powiecie: \”Góro, przesuń się\”, ona się przesunie”. (Fragment z Ewangelii Tomasza (106), Apokryfy Nowego Testamentu. Ewangelie Apokryficzne. Część 1. Red. ks. Marek Starowieyski, Wydawnictwo WAM Kraków 2003)
I co to jest za dwóch ludzi, co to jest za dwóch?
To jest właśnie syn Boży, a jednocześnie człowiek światłości.
I proszę zauważyć, o ciekawej sytuacji mówi Jezus Chrystus do uczniów; uczniowie właściwie pytają się Jego:
– powiedz nam gdzie Ty jesteś, bo tego miejsca musimy szukać.
Czyli oni są świadomi całkowicie tego, że tego miejsca muszą szukać. Bo stoi przed nim Jezus Chrystus – ich mistrz, ich nauczyciel, Syn Boży, ale oni wiedzą że to jest Jego powłoka zewnętrzna, że to jest Świątynia, w której ON jest. Ale ON sam jest wewnątrz.
Pytają się: gdzie Ty jesteś? – Tam w środku.
Gdzie Ty się znajdujesz?
Jezus Chrystus mówi: istnieje światłość w człowieku światłości, on oświetla świat cały. Gdy nie istnieje jest ciemność.
Czyli Jezus Chrystus mówi, że ON jest w tym miejscu i jest światłością. A światłością jest przecież Syn Boży, a i światłością są także synowie Boży, którzy mają Ducha Św..
Więc tutaj Jezus Chrystus mówi – o wypełnieniu Prawa Starożytnego.
Prawo Starożytne to jest prawo mówiące o tym, że Bóg stworzył człowieka po to, aby wszelka natura na ziemi będąca otrzymała zbawienie, możliwość spotkania się z Ojcem.
Proszę zauważyć ciekawą sytuację, mówiliśmy już o tej sprawie, że gdy Jezus Chrystus odkupił wszystkich ludzi na ziemi, zresztą List do Hebrajczyków mówi bardzo wyraźnie: raz umiera i więcej się tego już nie czyni, bo jest raz odkupiony cały lud.
To bowiem uczynił raz na zawsze, ofiarując samego siebie (Hbr7,27)
Wiecie państwo, dlaczego raz odkupiony cały lud?
Ponieważ Jezus Chrystus jest Bogiem, w jedności z Ojcem, i Synem i Duchem Św., jest poza czasem, a jednocześnie Jego natura jest w czasie, ale nie podlegająca czasowi. Jezus Chrystus odkupuje człowieka poza czasem.
Czyli gdy spojrzymy na Jezusa Chrystusa, Jezus Chrystus w miejscu, gdzie jest poza czasem. Dla niego ludzie, którzy dla człowieka są kiedyś – dla Niego są teraz. I Ci, którzy będą kiedyś – są teraz. I ci, którzy są teraz dla tych ludzi, którzy są – dla Niego też są obecni. Tylko, że dla Jezusa Chrystusa wszyscy są obecni, wszyscy we wszystkich czasach.
Więc odkupuje z obciążenia adamowego wszystkich, którzy byli wcześniej, wszystkich tych którzy będą, i wszystkich tych którzy są.
Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.
Pobierz plik
