Rz 8,2 Albowiem prawo Ducha, które daje życie w Jezusie Chrystusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci.
Rz 8,5-8 Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha – do tego, czego chce Duch. Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha – do życia i pokoju. A to dlatego, że dążność ciała wroga jest Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna. A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą.
ŻYCIE WEDŁUG DUCHA BOŻEGO
Nasze spotkania ostatnio, coraz bardziej ukazują bardzo mocno fizyczną – duchową część człowieka.
Św. Paweł mówi przecież w Liście do Rzymian 8 w taki sposób: a nasze ciało czeka też na całkowite przemienienie. Oczekujemy całkowitego przemienienia naszego ciała.
Też mówi o takiej sytuacji, że ciało, które oczekuje na przemienienie jest pod nieustannym wpływem grzechu.
Inaczej to przedstawia w taki sposób, że mój wewnętrzny człowiek, czyli ja. I co to znaczy wewnętrzny człowiek?
Wewnętrzny człowiek, to ten człowiek, który został nabyty przez Chrystusa.
Proszę zauważyć, św. Paweł mówi: potrafię go poszukiwać, potrafię wybierać Chrystusa, umacniać się w Nim. Moje myśli i moje uczucia i cała moja natura, w Chrystusie żyć potrafi.
Co to oznacza?
Przed odkupieniem, nikt nie potrafił tego uczynić. Wszyscy byli poddani równo złu, ale kiedy zostali odkupieni, mój wewnętrzny człowiek to potrafi. Ja potrafię. Jestem wewnętrznym człowiekiem, bo jestem nabyty przez Chrystusa i uczynił mnie królestwem dla Boga i ja z całej siły czuję tą Jego obecność i człowiek wewnętrzny już dąży do Boga z całej siły. Ale jestem związany przez grzech z ciałem ziemskim i z jęczącym stworzeniem, w którym widzę skutki grzechu.
A tym skutkiem grzechu jest to, że w ciele nieustannie rządzi pożądliwość.
I jeszcze następna sytuacja. Jak on to nazywa dalej?
Pożądliwość, a jednocześnie prawo grzechu nieustannie walczy z moim umysłem. Mój umysł zmusza do innego działania. Co to oznacza?
I proszę zauważyć – jak pokonać umysł, wyzwolić umysł? Jak obronić umysł, jak poddać umysł właściwemu kształtowaniu?
Owoce Ducha Świętego – proszę zauważyć.
Św. Paweł mówi dokładnie o owocach Ducha Świętego w Liście do Galatów 5,22, a w Liście do Rzymian 7, 22-23 ukazuje:
„Albowiem wewnętrzny człowiek [we mnie] ma upodobanie zgodne z Prawem Bożym. W członkach zaś moich spostrzegam prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu i podbija mnie w niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich członkach”
tekst z IV wydania Biblii Tysiąclecia
Czyli – a czuję jak zmysłowość ciała, czyli grzech, prawo grzechu panujące w ciele, nieustannie stacza bitwę z moim umysłem.
Co znaczy stacza bitwę z moim umysłem, w jaki sposób? Czy tam mieczem walczy, młotem kowalskim czy czymś innym jeszcze?
Nie. Ta walka występuje w taki sposób, że:
Może być opanowany, ale jest nieopanowany.
Może być łagodny, a jest gwałtowny.
Może być wierny, a widzi, że do niewierności się skłania.
Może być dobry, a ku złu go kieruje.
Może być uprzejmy, a ku nieuprzejmości go to kieruje.
Może być cierpliwy, ale ku niecierpliwości go zmysłowość i prawo grzechu w ciele, go kieruje.
Może nieść pokój, ale widzi, że grzech w ciele zmusza go do tego, aby wprowadzał wojnę.
Może być radosny z obecności Chrystusa, ale grzech mu mówi, po co będziesz to robił, tylko samo cierpienie i niepotrzebne problemy.
Może mieć miłość Bożą, to kieruje go do miłości cielesnej.
Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.
Pobierz plik
