„Teraz zaś już nie ja żyję lecz żyje we mnie Chrystus”. (Ga 2,20)
NOWE ŻYCIE
Dzień dobry państwu w Murzasichle.
Rozpoczniemy nasze dzisiejsze spotkanie.
Nasze spotkania są, jak wiecie państwo, kontynuacją spotkań – Szrenica, w Łodzi, czy Przesieka, czy jakieś inne miejscowości. W każdym bądź razie dzisiejsze spotkanie jest związane z bardzo głębokim aspektem.
I tutaj jest to przestrzeń niebywale głęboka, niebywale mistyczna, i rzeczywiście dla wielu ludzi może okazać się kompletnie niezrozumiała i kompletnie niepojęta. O czym jest w ogóle mowa? O czym w ogóle mówimy i co jest poruszane?
Poruszana sprawa jest tak naprawdę dzieła, które musi zostać dokonane w pierwszym świecie.
Pierwszy świat jak państwo wiecie istniał dawno, dawno, dawno temu, istniał przed tym światem w którym w tej chwili żyjemy; jako ludzkość żyjemy w tym świecie.
Ten świat, w którym żyjemy rozpoczyna się: I Bóg stworzył niebo i ziemię, a ziemia była chaosem i pustkowiem.
Poprzedni świat został stworzony całkowicie inny.
Poprzedni świat został stworzony doskonałym światem, gdzie piękne córki ziemskie, które prorok Izajasz w Księdze Izajasza rozdz. 54 nazywa żoną Boga, czyli jest napisane: porzuciłem cię na krótko, a twoim mężem jest sam Stworzyciel. Co to znaczy?
Bo w pojęciu ogólnie, takim ziemskim, żona to jest ta, która gotuje i sprząta; bo tak można byłoby powiedzieć, rodzi dzieci. Ale z punktu widzenia Bożego jest to całkowicie inaczej.
Z punktu widzenia Bożego jest napisane: Mężczyzna odejdzie od ojca i matki, zjednoczy się ze swoją żoną i będą jednym ciałem. Nie są wtedy już dwojgiem, ale są jednym ciałem.
Więc żona to jest ta, z którą jest mężczyzna jednym ciałem.
O tym mówi również św. Paweł w 1 Liście do Koryntian rozdz. 6: 17 Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem.
Czyli, że człowiek zobligowany jest przez Boga do tego, aby był jednym duchem, jednym ciałem z Bogiem.
I dlatego w pierwszym świecie ziemia, którą Bóg stworzył jest centrum doskonałości wszech-istnienia, a jednocześnie piękne córki ziemskie, to jest natura, która dzisiaj w Starym Testamencie i Nowym Testamencie nazywana jest ogrodami i winnicami. Ogrody i winnice to jest tak naprawdę wszystko to, o czym mówi Powell, czy wielu innych ludzi, którzy nazywają to podświadomością i chcą nad tym zapanować. Zapanować nad podświadomością i chcą z tej podświadomości wyciągnąć jak najwięcej władzy i mocy. Ogromna pomyłka i ogromne niewłaściwe działanie!
Księga Hioba, Stary Testament, przez badaczy uznawana jako pierwsza w ogóle Księga Starego Testamentu; oczywiście pierwszą Księgą Starego Testamentu jest Księga Rodzaju czyli Księga Genesis, ale jeśli chodzi o badaczy i o powstawanie Ksiąg, to Księga Hioba jest pierwszą Księgą w ogóle jaka powstała, mówiąca o tajemnicy pierwszego świata, mówiąca jeszcze o tym, że aniołowie wstępowali przed majestat Pański. I diabeł z nimi szedł przed Oblicze Pańskie, razem z aniołami przysłuchując się tajemnicy Bożej.
W owym czasie jak wiemy, to Bóg pytał się diabła: A czy ty znasz Hioba? Nie, szatan pyta się: Znalazłem Hioba, czy dasz mi go trochę pokusić? Tak nie było. Tylko poszedł przed tron Boży, przed Majestat Pański; aniołowie, i też szatan poszedł. Szatan – tam znamy go jako Elihu.
Szatan stworzony jako Cherub, piękny Cherub o potężnej, wielkiej piękności, jak to jest napisane: skończonej piękności; a jednocześnie niezmiernie wielkim posłuszeństwie i oddaniu. Ale „woda sodowa mu do głowy uderzyła” z powodu tej piękności, i uważał że jak ludzie będą jemu służyli, to nic nie stracą; on jest tak piękny, tylko zysk będą mieli wielki.
Więc wyszedł przed Boga, chciał nawet komnaty, żeby Bóg dał mu komnatę obrad, aby mógł rządzić razem z Bogiem.
Ale Bóg strącił szatana. Ale najpierw szatan zniszczył ziemię, zniszczył ludzi, zdeprawował piękne córki ziemskie.
Mimo że Bóg stworzył 200 aniołów, aby strzegli tą doskonałość, którą stworzył, to oni pomyśleli sobie: a zwiążemy się klątwą i sprzeciwimy się Bogu. Zamiast ich pilnować, to sobie z nimi porobimy dzieci. I wzięli sobie je jako żony, zdeprawowali; porodziły się z tego olbrzymy. Olbrzymy zaczęły niszczyć ziemię, wszystko zaczęły niszczyć.
W rezultacie Bóg zobaczył ogromne zniszczenia na ziemi, sprowadził potop, zniszczył całą ziemię, zostało tylko osiem dusz, czyli Noe ze swoimi dziećmi i ich żonami. Bo Hiob jeszcze żył cztery pokolenia przed potopem, Hiob żył z tego co pamiętam 240 lat, bo 79 lat miał jak został poddany próbie, a żył jeszcze później 140 lat. Czyli gdy dopełnił tej całej chwały.
Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.
Pobierz plik
