UZDRAWIANIE DUCHOWE

Ireneusz Wojciechowski

J 13,6: Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» 7 Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział». 8 Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał». Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». 9 Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!». 10 Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty.

Pobierz plik
Rz 8, 17: Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga.
W tej chwili już wiem, co mam uczynić. Moją drogą jest pragnienie, a kijem tęsknota. One są wsparciem, abym doszedł do Ciebie i żebym mógł być wdzięczny Tobie. Aby pełnia Twoja, którą jesteś, doszła do mnie i żeby pełnia ze mnie wypłynęła, bo tylko wtedy poznaję żem dziedzic.


Pobierz plik
Każdy ma w sobie to pragnienie prawdziwe i wiarę, aby móc pić z Chrystusa - Kto pragnie i wierzy we Mnie, niech przyjdzie do Mnie i pije ze Mnie, a wypłyną z jego wnętrza zdroje wód żywych. Każdy ma w sobie to pragnienie, tylko musi uwolnić się od pragnień złudnych i usłyszeć to jedno pragnienie. A to jedno pragnienie jest to pragnienie miłości tak ogromnej, tak przenikającej i tylko mogącej być zrealizowaną w Chrystusie.

Pobierz plik
Wola Boga, którą nam daje, jest przepełniona po brzegi, w pełni cała wypełniona troską o nas. Jest wypełniona troską, więc gdy przyjmujemy wolę Bożą, przyjmujemy w pełni troskę, całkowicie zaprzeczając swojej naturze tej ziemskiej. Czyli całkowicie poddajemy się Jego trosce i pozwalamy się Bogu troszczyć o nas. Kusiciel wtedy odstępuje, bo nie ma dla niego miejsca.

Pobierz plik
Dusza Boga widzi swoim językiem. Język duszy to jest język uczuć. Jest to język, który jest w nas. Gdy mówimy językiem duszy, kiedy jesteśmy w relacji z Bogiem, kiedy język duszy jest naszym głównym językiem, przywracana jest nasza świadomość rajska i czujemy się u siebie, czujemy się takimi jakimi powinniśmy być. Jest to porzucenie tej tożsamości iluzji, tej tożsamości ludzkiej, tej tożsamości fałszywej wynikającej z wyobraźni, iluzji, złudzenia i ułudy. I zanurzenie się w naturze Słowa, języka duszy, które przywraca nam świadomość rajską, gdzie Bóg jest naszą głową, gdzie Chrystus jest nasza głową, gdzie mężczyzna zanurzony w Bogu jest głową kobiety, gdzie kobieta jest doskonałą pomocą dla mężczyzny, a mężczyzna jest doskonałym prawem wypełniającym wolę Bożą, jest doskonałą prawicą, doskonałym synem, który wypełnia wolę Bożą.
Nadrzędną wartością jest zawsze Bóg, zawsze życie wieczne. Żyjąc w tym świecie, postępujemy wedle prawa niebieskiego. Nasze serce już jest w niebie. Nasze serce już jest w jedności z Chrystusem. Już jest w jedności z Bogiem. Już jest w jedności z Duchem Świętym i ze Świętą Marią Matką Bożą. Już jest tam przez Ducha Świętego. I postępuje nasze serce wedle zasad, które nie uznają śmierci. Serce nasze już przeszło poza śmierć. Więc żyjąc w tym świecie, żyjemy już życiem wiecznym. Mimo że żyjemy w ciele, które jest śmiertelne. Ale po to w nim żyjemy, aby ono też się stało nieśmiertelne.
Każda dusza na dnie będąca, musi wypowiedzieć swoje Fiat: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twojego. Oto ja służebnica Pańska - czyli dusza, która jest na samym dnie, która mówi: przyjmuję Ducha Świętego. To jest nasze fiat, i to jest nasz Magnificat: Wielkie rzeczy uczynił mi mój Pan. Dusza moja wielbi Pana i duch mój raduje się w Bogu, Panu moim - bo stałam się brzemienna i mogę rodzić dobro, owoce Ducha Świętego. Do tego zostałam poczęta, stworzona.To jest właśnie tajemnica tej głębi, gdzie dusza w pełni porzuca prawo grzechu i zaczyna żyć prawem Nieba.
Adam i Ewa w raju są świadomi swojego życia. Ewa chodząc w raju miała świadomość tą, którą dzisiaj się nazywa podświadomością. I jej natura behawioralna nie była naturą zwodzącą ją i nieznaną, tylko jej natura była potęgą i mocą panującą nad rajem, panującą nad wszystkim co tam było, kształtującą tą naturę, którą dał jej Bóg - jej i Adamowi. A w tym momencie, kiedy nastąpił grzech, to wtedy diabeł przez grzech zaczął panować odwrotnie - prawo niższe zaczęło panować nad prawem wyższym. Zaczął wykorzystywać moc duszy, aby ta behawioralna natura zaczęła panować nad duszą. A jednak Chrystus ustanawia Świętą Marię Matkę Bożą, aby to miejsce zostało odnalezione, aby to miejsce zostało wydobyte na zewnątrz.
Gdzie jest dzisiejsza, ówczesna świadomość Ewy? Ta świadomość, która poznawała tajemnice Boga, tajemnice świata, była zdolna panować nad ziemią i nad całym stworzeniem, nad wszelkimi stworzeniami, gdzie ona dzisiaj jest? Gdzie jest to miejsce? To miejsce jest w dalszym ciągu: W miejscu, gdzie jest w tej chwili troska. W miejscu, gdzie w tej chwili jest kuszenie. W miejscu, gdzie w tej chwili jest natura behawioralna. W miejscu, gdzie są najciemniejsze ostępy podświadomości.

Pobierz plik
Każda dusza na dnie będąca, musi wypowiedzieć swoje Fiat: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twojego. Oto ja służebnica Pańska - czyli dusza, która jest na samym dnie, która mówi: przyjmuję Ducha Świętego. To jest nasze fiat, i to jest nasz Magnificat: Wielkie rzeczy uczynił mi mój Pan. Dusza moja wielbi Pana i duch mój raduje się w Bogu, Panu moim - bo stałam się brzemienna i mogę rodzić dobro, owoce Ducha Świętego. Do tego zostałam poczęta, stworzona.To jest właśnie tajemnica tej głębi, gdzie dusza w pełni porzuca prawo grzechu i zaczyna żyć prawem Nieba.

Pobierz plik
Rdz 1,27 Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę. A małżeństwo prawdziwe w Bogu jest nieskalane jest doskonale czyste jest jednością dwóch dusz - duszy, która jest naturą Nowego Adama i duszy, która jest naturą Nowej Ewy, które jednoczą się w naturę jednego człowieka, całego człowieka.

Pobierz plik
Na początku Bóg stworzył człowieka jako męża i żonę, tą jedność prawdziwą. Któż by chciał to rozerwać? Któż by chciał pozbyć się Miłości? Któż by chciał pozbyć się tej jedności dusz tak wspaniałej, tak doskonałej, tego razem oglądania chwały Bożej, tego razem wznoszenia i wzrastania? Któż by chciał się tego pozbyć? Któż?

Pobierz plik
Perła, będąc rzucona w błoto, nie stanie przez to pogardzaną. Jeśli zaś natrzeć ją balsamem, nie stanie się bardziej wartościową. Aczkolwiek jest zawsze cenna dla jej właściciela. Podobnie jest z Synami Bożymi: gdziekolwiek będą, zawsze są wartościowi dla Ich Ojca. [Ewangelia Filipa (48)] Jesteśmy perłami, mniej czy więcej w błocie, bardziej czy mniej w balsamie. Jedna nie jest bardziej wartościowa od drugiej, bo wszystkie są takie same, wszystkie tak samo warte w Bogu. Dlatego Bóg odkupił jednakowoż wszystkie, te w błocie i te w balsamie. Wszystkie odkupił jednakowo, bo wszystkie dla Niego są perłami, bez względu na to, gdzie zanurzone.
Miłość dwóch dusz, zjednoczenie dwóch dusz, odwieczna Miłość dwóch dusz, duszy tej - całego człowieka, jest tak głęboką naturą Miłości, że ona nie ogranicza się li tylko do trwania gdzieś tam w przestworzach nie wiadomo jakich. Ona tam będąc, przenika całego człowieka, aż do szpiku kości, wszystko biorąc w niewolę Miłości, przenikając Miłością do samego dna. A wtedy ciało już nie wyraża seksualności, ale chwałę Miłości i blask Tego, który blaskiem jest Jej. A blaskiem Miłości jest sam Bóg.
Jak przemówić do duszy, która jest tam głęboko zamknięta w tym ciele? Jak przemówić do tej natury Bożej, która zapomniała o tym, że jest Boża? Jak ukazać jej światło Boże, którego nie zna i nie pamięta? Jak zawołać ją do tego, co nieustannie dla niej jest hen daleko?
Będą jako synowie pokolenia Lewi, którzy dobrze oczyszczeni ogniem wielkich utrapień, a ściśle zjednoczeni z Bogiem, nosić będą złoto miłości w sercu, kadzidło modlitwy w duchu i mirrę umartwienia w ciele.
Bo człowiek prawdziwy to Prawo Miłości:
Miłuj Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem i bliźniego swego jak siebie samego
To jest cały człowiek, to jest człowiek Syn Boży i człowiek światłości, to jest jedno Prawo wypełnione.


Pobierz plik
1 Kor 13: 4 Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą. 7 Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. 8 Miłość nigdy nie ustaje... Jeśli zagubiliście Miłość bliźniego, gdzieś ją zakłóciliście, gdzieś ją zgubiliście, to na pewno ją odnajdziecie w Chrystusie. Bo Ona tam cały czas czeka na was. Ona tam jest. Nie musicie zastanawiać się gdzie Ona poszła. Ona nigdzie nie poszła. Ona pozostała tam, gdzie Ona ma swoje życie. Ona jest w Chrystusie. Ona jest w Świętej Marii Matce Bożej.
1 List do Koryntian, rozdział 13: Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest. Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą; nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą. Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma. Miłość nigdy nie ustaje.

Pobierz plik
Troska jest to oddanie serca, to jest najdoskonalsza relacja. I ta doskonała relacja – troska o Św. Marię Matkę Bożą jest to zabranie Jej do swojego serca. A Ona w sercu naszym dokonuje cudu przemienienia i obdarowania nas tajemnicą człowieka światłości, bo w naszym sercu staje się Nową Ewą. I wtedy my stajemy się człowiekiem światłości.

Pobierz plik
Modlitwa Pańska, czyli modlitwa OJCZE NASZ, to najbardziej znana i najważniejsza modlitwa chrześcijańska. Jest darem Ojca Niebieskiego dla swoich dzieci. A nauczył nas jej Syn Boży, Jezus Chrystus. Jest najpiękniejszą z modlitw, gdy mówimy ją w wersji ewangelicznej. Jest druzgocąca, gdy mówimy ją w wersji tradycyjnej. Ta diametralna różnica spowodowana jest przez werset siódmy. Analiza psychologiczna ukazuje, jak wymowa siódmego wersetu ma wpływ na duchowy rozwój chrześcijan.
Nie potrafimy się troszczyć o Świętą Marię Matkę Bożą, bo dla ludzkiej natury jest to niemożliwe. Ale jest to możliwe dla duchowej natury, która została przeznaczona do troski nad wszelkim stworzeniem, nad całą ziemią. Troska jest to pełna ufność Jezusowi Chrystusowi. I przez ufność Jezusowi Chrystusowi troszczymy się o Świętą Marię Matkę Bożą, co w ludzki sposób dla człowieka jest niemożliwe. On to w naszym sercu czyni. A gdy troszczymy się o swoją Matkę, czyli o Świętą Marię Matkę Bożą to Ona w naszym sercu staje się z nami jednością, bo troska to jest tak naprawdę jednoczenie.
J 19, 25-27: Testament z krzyża A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

Pobierz plik
… poczuciem ich tożsamości, poczuciem ich bezpieczeństwa jest Święta Maria Matka Boża. Ona to jest ich tożsamością. A jednocześnie oni stają się światłem, Światłością, którą mają się stać. Stają się człowiekiem Światłości, który oświetla świat cały. A stają się nim ponieważ w nich działa Święta Maria Matka Boża, w nich działa Chrystus Pan, w nich działa Duch Święty, w nich działa Bóg Ojciec. Oddają się Jemu i stają się prostym strumieniem Światłości płynącym prosto do jęczącego stworzenia, czyli do ich natury, za którą są odpowiedzialni …

Pobierz plik
W 418 roku, na synodzie w Kartaginie wprowadzono zapis nakazujący wierzyć, pod karą ekskomuniki, że dzieci rodzą się z grzechem pierworodnym, który zostaje usunięty przez chrzest w kościele. Efekty tego zapisu trwają do dnia dzisiejszego i determinują wiarę chrześcijan. Przedstawiona analiza psychologiczna, wszechstronnie ukazuje jakie oddziaływanie miał kartagiński zapis synodalny, jakie zostały zawarte w nim manipulacje, jakie zniekształcenia spowodował oraz co najistotniejsze - jakie zagrożenia sprowadził i sprowadza.
J 1,9: Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.
Ew. Tomasza 24: Rzekli Mu uczniowie Jego: „Poucz nas o miejscu, w którym ty jesteś, ponieważ trzeba nam, abyśmy go szukali". Rzekł im: „Kto ma uszy, niech słucha. Istnieje światłość w człowieku światłości i on oświetla cały świat. Gdy nie oświetla, jest ciemność".


Pobierz plik
Wewnętrzny człowiek ukryty to jest właśnie jęczące stworzenie zdolne do pojmowania, zdolne do odczuwania, zdolne do życia. To jest ta nasza natura wewnętrzna, która przemienia naszą cielesność. Nie ma możliwości dotknąć tego miejsca i w żaden sposób go poznać, ponieważ jak to Jezus Chrystus mówi w Ewangelii: Ani krew ani ciało nie dało wam tego poznania, tylko Mój Ojciec w niebie. To Bóg dotyka tego miejsca.

Pobierz plik
Bóg związał wszelkie istnienie, całą ziemię i wszelkie istnienie ziemskie związał swoją nadrzędną władzą z człowiekiem. Uczynił go odpowiedzialnym za ziemię i za wszelkie stworzenie.
Bądź opanowany, łagodny, wierny, dobry, uprzejmy, cierpliwy, nieś pokój, radość i miłość. Bądź doskonały, bądź radosny, bądź wierny. I wznoś wszystko ku doskonałości ostatecznej, ku Bogu samemu - ku niewinności. Bo uczyniłem cię niewinnym, usprawiedliwiłem. Więc gdy usprawiedliwiłem - uczyniłem cię niewinnym, i żyj jak niewinny, bo usprawiedliwiłem ciebie. Jeśli nie chcesz żyć jak niewinny, to nie wierzysz, że ciebie usprawiedliwiłem, ale kiedy wierzysz, że cię usprawiedliwiłem - żyj jak niewinny. Jesteś niewinny, bo ciebie usprawiedliwiłem.


Pobierz plik
Jeśli Chrystus mnie wykupił, a ja należę do Niego, to dlaczego jeszcze nie należę do Niego w całości? Dlaczego w całości jeszcze nie należę? Dlaczego nie czynię to, do czego mnie w tej chwili powołał i przystosował? Z jęczącym stworzeniem będę zawsze zjednoczony. Ale nie chcę przez grzech, tylko chcę przez Chrystusa. Chcę, aby w jęczącym stworzeniu odbiła się doskonałość Chrystusa. Tak jak we mnie się ona odbija i istnieje, tak chcę, aby ona w nim istniała. Tak jak we mnie zaistniała, tak żeby się we mnie nie zatrzymała, ale żeby w nim w pełni zaistniała. Żebym nie ograniczył jej w żaden sposób. Żebym w pełni pozwolił Chrystusowi czuć się u siebie, i czuć, że jestem królestwem Jego.

Pobierz plik
Kim jest człowiek wewnętrzny? Człowiek wewnętrzny - to sam Chrystus, który nas nabył.
Św. Paweł mówi: A chodziłem po tym świecie okazywać, że każdy ma człowieka wewnętrznego zdolnego do dobra, że jest doskonały w Chrystusie, że ma człowieka wewnętrznego doskonałego w Chrystusie, którego Chrystus nabył i jest zdolny do dobra.
Jęczące stworzenie - ono jest naszą prawdą o tym kim jesteśmy. A kim jest jęczące stworzenie? Jest naturą której obiecano, przez synów Bożych, oglądać chwałę Bożą.


Pobierz plik
Rz 8,2 Albowiem prawo Ducha, które daje życie w Jezusie Chrystusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci.
Rz 8,5-8 Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha - do tego, czego chce Duch. Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha - do życia i pokoju. A to dlatego, że dążność ciała wroga jest Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna. A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą.


Pobierz plik
Człowiek światłości jest ostatnim przeznaczeniem, ostatnim aktem ku doskonałości, ku zjednoczeniu się z Bogiem. Ostatnim aktem dla syna Bożego, dla człowieka, który został odkupiony przez Jezusa Chrystusa, a jednocześnie dla całej ziemi i dla wszelkiego stworzenia, które oczekuje na człowieka światłości, który oświetli całą ziemię, czyli da stworzeniu pełną światłość, wolność i ziemię uczyni przemienioną.
Wewnętrzny człowiek ukryty to jest właśnie jęczące stworzenie, zdolne do pojmowania, zdolne do odczuwania, zdolne do życia. To jest ta nasza natura wewnętrzna, która przemienia naszą cielesność. Nie ma możliwości dotknąć tego miejsca i w żaden sposób go poznać, ponieważ jak to Jezus Chrystus mówi w Ewangelii: Ani krew ani ciało nie dało wam tego poznania, tylko Mój Ojciec w niebie. To Bóg dotyka tego miejsca.
Syn Boży to jest człowiek ponownie odnowiony, który się narodził w Duchu, ma Ducha Bożego i ponownie przywrócona została mu doskonałość Boża, aby jako człowiek stworzony na początku świata, poszedł i panował nad ziemią, i nad wszelkim stworzeniem. I wtedy jest w relacji z jęczącym stworzeniem, ale już nie z powodu grzechu, tylko z powodu Prawa Starożytnego.

Pobierz plik
Syn Boży to jest człowiek ponownie odnowiony, który się narodził w Duchu, ma Ducha Bożego i ponownie przywrócona została mu doskonałość Boża, aby jako człowiek stworzony na początku świata, poszedł i panował nad ziemią, i nad wszelkim stworzeniem. I wtedy jest w relacji z jęczącym stworzeniem, ale już nie z powodu grzechu, tylko z powodu Prawa Starożytnego.

Pobierz plik
Rz 8,14 „Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są Synami Bożymi”
Synowie Boży muszą powstać. Nie zabraniajcie powstawać Synom Bożym.
Synowie Boży muszą powstać, bo jęczące stworzenie nieustannie jęczy, co coraz silniej słychać i widać.
I dlatego, nie zabraniajcie powstawać Synom Bożym, nie udręczajcie sumienia człowieka, nie zabraniajcie sumieniu człowieka przyjąć Chrystusa, nie zabraniajcie sumieniu człowieka zrozumieć i przyjąć, że w Chrystusie ma swój obraz doskonały, już w tej chwili - każdy.


Pobierz plik
W Bogu jest obraz ostateczny wszelkiego stworzenia i wszelkiej doskonałości. On już jest. W Bogu jest już ostateczny obraz nas doskonały.
Co chrzest czyni? Zanurza nas w Chrystusie, ale jednocześnie nie tylko w Chrystusie, ale w nas doskonałych, którzy w Chrystusie jesteśmy. W Chrystusie nasza doskonała część, przez Chrystusa Pana odkupiona jest z Nim zjednoczona i ma doskonały obraz. Kto jest w Chrystusie, to ma także obraz doskonały brata swojego w sercu swoim, ponieważ w Chrystusie ten obraz jest.Wszyscy mają doskonały obraz swój, czyli obraz człowieka zbawionego, oczyszczonego.


Pobierz plik
Kwarki mają taką zdolność, że mimo odległości, są bezpośrednio ze sobą połączone, mogą znikać, mogą pojawiać się, mogą się teleportować. Czy to są cuda? Nie. Dla kwarków jest to naturalny ich stan istnienia. One tak się zachowują. One tak istnieją. Dla nich to jest całkowicie naturalne, że one pojawiają się i znikają, są, nie ma ich, najczęściej nie istnieją, istnieją wtedy, kiedy chcą istnieć, albo ktoś je przywołuje do tego istnienia, a jeśli ich nie przywołuje, to nie istnieją i dobrze im jest bez istnienia - czyli istnieją w Bogu. Człowiek składa się z kwarków, a nie potrafi zachowywać się jak kwark, nie potrafi czynić cudów - dlatego, bo Bogu nie pozwala na to, aby się cuda działy w jego życiu, ponieważ zabrania to wolną wolą, swoją wolą...
Pięć mądrych to są wiara, miłość, radość, pokój, nadzieja. Jeśli mają je ci, którzy wierzą we Mnie, stają się one przewodnikiem dla wierzących we Mnie i w Tego, który Mnie posłał.
Kim są więc te głupie? Powiedział nam: Słuchajcie. Rozsądek, poznanie, posłuszeństwo, cierpliwość i miłosierdzie, one to zasnęły w nich, w tych, którzy wierzą i wyznają Mnie, lecz nie pełnią mych przykazań.


Pobierz plik
Odpocząłem w Bogu i teraz moje działanie ma sens; ma sens. Czyli znalazłem sens życia. Sensem życia jest miłosierdzie, które ma swoje źródło w miłości, która odpoczęła w Bogu.
I odwalił kamień od grobu, aby mogły wejść do miejsca życia, do grobu życia, do grobu, w którym jest życie i zmartwychwstanie, gdzie jest to rubież nieba, rubież królestwa, miejsce, gdzie królestwo Boże w pełni się objawia i się w pełni wypełniło. I nie weszły do grobu, ale wyszły z grobu do miejsca narodzenia, do miejsca powstania, do miejsca, gdzie zradzają się w Chrystusie, dla Chrystusa, gdzie stają się oblubienicami, stają się niewiastami w pełni.

Pobierz plik
To Chrystus wybawił nas, przywrócił nam odwieczną niebiańską doskonałość, tą którą mieliśmy ze zrodzenia. Przywrócił nam jedność z Bogiem, przywrócił nam łaski, przywrócił nam doskonałość, przywrócił nam czystość, przywrócił nam jedność z Bogiem przez Wieczne Przymierze.

Pobierz plik
Wszystko co nas otacza ulega entropii. Entropię świata widzialnego można przewidzieć z dużą dokładnością, pojmując tą dokładność entropią nieostateczną - niedoskonałą, natomiast duchowy - można powiedzieć kwantowy świat, cechuje nieznajomość entropii ostatecznej - doskonałej
Wspólne życie człowieka i Boga to wspólne dzieło dziesięciu panien, to wspólne zdążanie w jednym celu, to wspólne współistnienie, to wiara, miłość, łaska, pokój, nadzieja, które w pełni są objawiane w dziele człowieka na ziemi przez córki nawrócone, roztropne, te roztropne, które były nieroztropne, które poznały swoje oddalenie, odrzuciły oddalenie i przyjęły wiarę i stały się zanurzone w poznaniu, doznały poznania, doznały miłosierdzia, doznały mądrości, doznały pokoju Bożego przez posłuszeństwo Bogu i doznały cierpliwości, to przez nadzieję w pełni w nich znalazło pełne zrozumienie, pełne rozwinięcie, pełne ujawnienie.
Miłość – stawać się jednością, być zjednoczonym, być pełnią. Miłość – stawać się jednością, być połączonym. Miłość – to Jezus Chrystus przychodzi z Miłości do nas, abyśmy byli jednym z Nim, abyśmy byli w Niego włączeni, abyśmy mogli z Niego pić, abyśmy byli włączeni w jedną naturę doskonałego życia. Czyli Miłość jest to jedność z naturą życia. Więc prawdziwa Miłość do Boga to jest jedność z naturą życia – Jego życia. On jest życiem.
Jezus Chrystus mówi o aktach Jerozolimy w taki sposób: Teraz przychodzi Mój kres. Ten czas, który jest w Jerozolimie to jest kresem Mojego życia I kresem Mojej misji, którą mam wypełnić, Kresem Mojego pobytu na ziemi.
I odwalił kamień od grobu, aby mogły wejść do miejsca życia, do grobu życia, do grobu, w którym jest życie i zmartwychwstanie, gdzie jest to rubież nieba, rubież królestwa, miejsce, gdzie królestwo Boże w pełni się objawia i się w pełni wypełniło.
Działanie kościoła Adamowego podważa odkupieńczą moc Chrystusa, który jest kapłanem na wieki, który żyje i dzieła odkupienia dokonał w czasie i poza czasem. I nikt i nic nie może tego zmienić, ani Chrystusa Pana zastąpić.
Ap 5,9-10 «Godzien jesteś wziąć księgę i jej pieczęcie otworzyć, bo zostałeś zabity i nabyłeś Bogu krwią twoją [ludzi] z każdego pokolenia, języka, ludu i narodu, i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi»

Pobierz plik
Ap 3,7-8 To mówi Święty, Prawdomówny, Ten, co ma klucz Dawida, Ten, co otwiera, a nikt nie zamknie, I Ten, co zamyka, a nikt nie otwiera. Znam twoje czyny. Oto postawiłem jako dar przed Tobą drzwi otwarte, których nikt nie może zamknąć, bo ty chociaż moc masz znikomą, zachowałeś Moje słowo i nie zaparłeś się mego imienia.

Pobierz plik