UZDRAWIANIE DUCHOWE

Wyście przez Niego uwierzyli w Boga, który wzbudził Go z martwych i udzielił Mu chwały, tak że wiara wasza i nadzieja są skierowane ku Bogu”. (1P 1,21)

Pamiętamy z Apokryfów, gdzie Jezus Chrystus mówi: „Przyłóż ręce szaty do oczu duszy i spójrz”.
Co to znaczy?
Uwierz, wznieś ręce twojego ciała i przyłóż do oczu duszy, tam gdzie jest jasność w Bogu i prawdzie, a ujrzysz prawdę Bożą, którą Bóg jest i dostrzega w tym świecie; a będziesz żył.

Pobierz plik

WIARA DUCH JEDNOCZĄCY Z DOSKONAŁOŚCIĄ BOŻĄ
Proszę państwa nasze spotkanie rozpocznę od wersetu, który chciałbym przeczytać – to jest List do Rzymian 7,24, który w tej chwili bardzo, bardzo, bardzo mocno nas dotyczy i wszystkich ludzi na ziemi dotyczy.

Ponieważ ludzie na Ziemi zostali okłamani, oszukani i to najdziwniejszą rzeczą jest to – przez Kościół, który nazywa się rzymsko-katolicki, a który nim nie jest. Ponieważ Kościół rzymsko-katolicki to był Kościół, który był do III- IV wieku, który został zniszczony za czasów Zozyma – to jest 418 r.

Papież ten chyba w 417 r. został wybrany, był rok i po roku umarł. Był młodym papieżem, miał około 30 lat, czyli był pewnego rodzaju taką kukiełką na którą można było zrzucić wszystkie winy, jak to zawsze bywało; kozioł ofiarny, na którego można było zrzucić. Nie był on chrześcijaninem, był Żydem greckiego pochodzenia, a jednocześnie piastował urząd w stolicy rzymskiej.

Ale wiemy o tym, że do czasów wprowadzenia herezji w 320 r. kiedy to Konstantyn Wielki wprowadził religię państwową, o tak mogę powiedzieć, która miała przynosić już Konstantemu dochody, a nie ludziom wolność; jemu dochody. I tak się rzeczywiście stało – to za jego czasu zostały zbudowane pierwsze świątynie chrześcijańskie, na wzór świątyń pogańskich.

Czyli na wzór świątyń pogańskich, czyli zostały wewnątrz umieszczone skrzynki. No bo jak można niewidzialnego Boga wyrzeźbić? – więc trzeba zbudować skrzynkę. A w skrzynce był tam niewidzialny Bóg tych chrześcijan, którzy tak naprawdę mieli Boga w sobie, ponieważ to Bóg ich odkupił i nie ukrył się w skrzynce, ale wstąpił do nieba.

Wszyscy byli świadkami wstąpienia Jezusa Chrystusa do nieba, czyli apostołowie; a tu nagle On jest w skrzynce, wcale nie wstąpił tylko jest w skrzynce.

Ale wcale tak nie jest, ponieważ nie jest w skrzynce, bo jest w sercach człowieka.

Zresztą św. Paweł bardzo wyraźnie mówi: Bóg mieszka nie w kościele z kamienia, ale my jesteśmy żywymi kamieniami. I tutaj chciałem przeczytać werset, który dotyczy nas wszystkich:

Rz 7: 24 Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, tej śmierci?

To jest właśnie ta tajemnica, wszyscy byli w tej śmierci w ówczesnym czasie, ale w tej chwili zostali ponownie zmuszeni do tego, aby śmierci szukać. Bo śmierć była głodem zamorzona, więc chciała pożywienia; a pożywieniem śmierci jest handel duszami i ciałami.

Rz 7,24: Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, tej śmierci? Dzięki niech będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego!
Ef 3,6: To znaczy, że poganie są już współdziedzicami i współczłonkami Ciała – czyli Ciała Życia – i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię.

To jest dosyć ciekawa sytuacja, ponieważ tutaj mówi św. Paweł Ef 6: To znaczy, że poganie są już współdziedzicami i współczynnikami Ciała i współuczestnikami współdziedzicami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię. Co to oznacza? Poganie to są ci, którzy nie znali Boga, nie znali proroków, nie znali Jezusa Chrystusa, a św. Paweł poszedł do nich i przez swoją postawę wewnętrzną, Chrystusa który w nim działał i działa, objawia poganom Boga, który złożył za nich ofiarę ze swojego życia.

Oni mu uwierzyli, i poznali Chrystusa, poznali Ciało w którym mają życie.

I dlatego św. Paweł mówi: Nieszczęsny ja człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, tej śmierci?
Czyli zostali wyzwoleni z ciała śmierci i skierowani ku Ciału Życia.
I dlatego jest powiedziane, że poganie, czyli nie Żydzi.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

Chrystus jest dawcą doskonałego wcielenia i doskonałe wcielenie jest tylko w Chrystusie.
Chrześcijanie poszukują Chrystusa,
aby dokonać wcielenia w doskonałą naturę Bożą.
A wszyscy inni poszukują doskonałego wcielenia, by znaleźć Chrystusa.
Wszyscy dążą, bez względu na wszystko,
do jednego wcielenia,
do wcielenia Chrystusowego.
Do człowieka stworzonego przez Boga dla chrześcijan, dla taoistów, dla hinduistów, dla buddystów,
i dla wszystkich innych religii na tym świecie
I to jest to spojenie wszystkich religii w jedną religię, która ma takie same dążenie.
Bo wszyscy w jednym Duchu spotykają się
i w jednym Duchu mają jedno życie.
Bo ich życie jest w jednym Dawcy,
w jednym Bogu, w jednym Chrystusie.
Aby wszyscy mogli wykonać dzieło bez względu na to kim są.

Pobierz plik

DOSKONAŁE WCIELENIE W CHRYSTUSIE
Nasze spotkanie coraz głębiej rozszerza swoją świadomość w przestrzeni całego świata.

Dlatego, że nie jest to li tylko powołanie do Chrystusa chrześcijan, którzy to są tymi już, którzy wybrali Chrystusa; jakoby wybrali Chrystusa. Ale tak naprawdę chrześcijanami, którzy wybrali Chrystusa, są pierwsi chrześcijanie przez pierwsze III wieki.

Bo w IV w. czyli w roku 418 chrześcijaństwo zostało bez Chrystusa, dlatego że nazywali się chrześcijanami w dalszym ciągu, ale już nie mieli Chrystusa, ponieważ Chrystus został przez establishment duchowny całkowicie usunięty i porzucony w zapomnienie. Wykorzystane natomiast jest Jego imię, ale Jego dzieła całkowicie zapomniane i brukane, z całą siłą brukane. Co to znaczy?

Na ostatnim spotkaniu była poruszona bardzo ważna świadomość, pojęcie, świadomość, właściwie wiara.
Wierzymy, to się opiera na wierze, nie na widzeniu. Św. Paweł mówi:

Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy. (2 Kor 5,7)

Oznacza to, że – św. Paweł także mówi w Liście do Rzymian rozdz. 7, także używa słów – widzę swój grzech w ciele.
Ale wie o tym, że jest bezgrzeszny, ponieważ zaświadcza: jestem czysty, doskonały. Jestem człowiekiem wewnętrznym. Jestem przez Chrystusa uwolniony, a jednak grzeszę. Nie chcę tego czynić, a czynię. Jeśli nie chcę tego czynić a czynię, to nie ja to czynię, ale grzech w moim ciele czyni.

I w ten sposób przedstawia – wedle wiary jestem bez grzechu.
I dlatego jestem bez grzechu wedle wiary, bo nie ja w sobie grzech usunąłem.
I to, że wierzę, że jestem bez grzechu, jest to świadectwo o Chrystusie, który wedle proroctw przyszedł.

Spójrzmy na proroka Eliasza, który objawił się w Janie Chrzcicielu, który mówił:
Chrzcijcie się wszyscy na znak Tego, który przyjdzie po mnie i uwolni was wszystkich z grzechu i całą ziemię uwolni z grzechów.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

Dlatego jeśli kto uznał że umarł naprawdę w Chrystusie, to naprawdę też przyjmuje naturę życia – i to jest wcielenie w Ducha.

Proszę zauważyć, o tym chrześcijanie nie wiedzą i wszystko jest czynione aby nigdy się tego nie dowiedzieli, że Chrystus Pan dał im wcielenie w Siebie samego, a właściwie w ducha którego Bóg stworzył w Chrystusie Jezusie
List św. Pawła do Efezjan rozdz. 2: 10 Jesteśmy bowiem Jego dziełem, stworzeni w Chrystusie Jezusie dla dobrych czynów, które Bóg z góry przygotował, abyśmy je pełnili.
List do Kolosan 3: 9 Nie okłamujcie się nawzajem, boście zwlekli z siebie dawnego człowieka z jego uczynkami, 10 a przyoblekli nowego, który wciąż się odnawia ku głębszemu poznaniu [Boga], według obrazu Tego, który go stworzył.
I 2 List do Koryntian 5: 17 Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto stało się nowe.
– uwierzyć Chrystusowi, że jesteśmy bez grzechu oznacza dokonać, przyjąć wcielenie. Przyjąć wcielenie czyli wcielić się czyli przyoblec na siebie nowego człowieka, którego Bóg stworzył w Chrystusie Jezusie, który wciąż odnawia się wedle obrazu Tego który go stworzył.
– Dlatego jeśli kto uznał że umarł naprawdę w Chrystusie, to naprawdę też przyjmuje naturę życia – i to jest wcielenie w ducha.
– Bo umarł dla grzechu, a to że żyje, żyje dla Boga – słowa św. Pawła o Chrystusie: to że umarł, umarł dla grzechu tylko raz, a że żyje, żyje dla Boga.
Więc tu jest powiedziane, że śmierć która przychodzi, to jest śmierć dla grzechu – nasza śmierć dla grzechu. Czyli zmiana naszego życia, czyli wcielenie się w ducha ożywiającego, Ducha Bożego, którego Bóg Ojciec stworzył w Jezusie Chrystusie dla nas.

Pobierz plik

TAJEMNICA WCIELENIA
Proszę państwa, ta przestrzeń naszych spotkań i czasu który w tej chwili się objawia i ukazuje, nie jest możliwa do wykonania przez ludzi, którzy cały czas szukają grzechu. Nie jest to możliwe, po prostu nie jest.

Proszę zauważyć powiem tutaj tą prostą prawdę, która jest ukazana w 1 Liście św. Piotra rozdz.3,18-20 za chwileczkę go zacytuję tak z pamięci znacie go państwo dosyć dobrze.

Chcę tu powiedzieć o tym, że głównym elementem dzisiejszego życia chrześcijan i to nie tylko chrześcijan rzymsko-katolickich, ale wszystkich chrześcijan na świecie jest jakiś problem z Bogiem. Opisany on jest bardzo wyraźnie w Listach do Kościołów. Jezus Chrystus mówi takie słowa powiedzmy że tak w luźnym tłumaczeniu:
Nie mam pretensji, ani niczego do Kościoła z Filadelfii. On mimo, że małym jest Kościołem to zachowuje Moje słowa, zachowuje Moje nakazy. On mimo, że małym Kościołem, to trwa w miłości Mojej. Wszystkie natomiast inne mają jakieś problemy – jeden mówi, że Mnie kocha, a szuka głębin szatana, inny znowu mówi, że jest bogaty i nic mu nie potrzeba; inny znowu przestępuje Moje prawo i mówię do niego: wróć do pierwszej miłości i wróć dokąd spadłeś. Znowu inny ma jakieś inne problemy.

Tylko kościół w Filadelfii, to jest 6 list 3 rozdz. Apokalipsy werset 7 jest napisane: Napisz oto Ten, który zamyka, i nikt nie otworzy, i Ten, który otwiera, i nikt nie zamknie. Daję tobie w darze drzwi otwarte, których nikt nie zamknie.

To jest tajemnica Bożego proroctwa, tajemnica Bożej prawdy która jest pieczętowana w jaki sposób?
Dzieje się, dzieje się, jest objawiona i się dzieje, i się objawia i jest ona.

Jak to powiedział św. Piotr czytaliśmy 1 List św. Piotra rozdz.1: że prorocy oczekiwali na to, aby się działo to na ich oczach co mówią, ale było to przeznaczone dla naszego pokolenia – jak to mówi św. Piotr w ówczesnym czasie.

Mimo że św. Izajasz prorokował 700 lat wcześniej, to działo się to dla tych którzy żyli 700 lat po nim.

A dzisiaj jest taka sytuacja, że proroctwa które Chrystus objawia przez Eliasza, Henocha św. Piotra, św. Jana – zresztą jest napisane – Apokalipsa św. Jana rozdz.10,11: Janie idź i prorokuj ponownie o ludach, narodach i plemionach i językach. Potrzeba ci ponownie prorokować o językach, narodach, plemionach i ludach.

Czyli: idź i ponownie powiedz o tym wszystkim – i to Eliasz objawia.

Zresztą Chrystus mówi: Eliasz przyjdzie ponownie i wszystko naprawi.
Ponieważ za czasów Chrystusa, kiedy Jezus Chrystus chodził po ziemi został Jan Chrzciciel zabity; i uczniowie mówią w ten sposób: ale miał najpierw przyjść Eliasz, tak Pisma mówią.
A Jezus Chrystus mówi – to jest Ewangelia wg. św. Łukasza: Eliasz przyszedł, ale nikt go nie poznał, a jest nim Jan Chrzciciel i zrobili z nim co chcieli.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

Bądź prosty w relacji, bądź uczciwy, bądź radosny, kochaj drugiego człowieka, chwal Boga tym co potrafisz, jak potrafisz.
Tam prowadzi wiara, oddanie, ufność.

Alleluja.
Chwalcie Pana, bo dobry, bo Jego łaska na wieki.
Chwalcie Boga nad bogami, bo Jego łaska na wieki. Chwalcie Pana nad panami, bo Jego łaska na wieki.
On sam cudów wielkich dokonał, bo Jego łaska na wieki.
On w mądrości uczynił niebiosa, bo Jego łaska na wieki.
On rozpostarł ziemię nad wodami, bo Jego łaska na wieki.
On uczynił wielkie światła,
bo Jego łaska na wieki.
(Ps.136)
To jest pieśń miejsca Świętego Świętych, gdzie nieustannie dusza wielbi Pana,
abyśmy my, którzy w ciałach żyjemy, aby ciało w pełni objawiło tą chwałę.

Pobierz plik

MIEJSCE ŚWIĘTE ŚWIĘTYCH
Proszę państwa, jesteśmy w tej chwili w takim czasie bardzo wielkiej transformacji, którą myślę że wszyscy odczuwają na swój sposób. Bardzo dużo ludzi odczuwa niespokojne sny, konieczność jakiegoś dokonania wyboru. Odczuwa także stany ciała, które nagle się pojawiły, czy to jakieś puchnięcia, czy to jakieś nagłe zakłócenia, które nie istniały wcześniej.

Ale jeśli chodzi o takie wewnętrzne podświadome stany, to jest konieczność wyboru, jakiś stan niepokoju, stan konieczności dokonania zmiany w swoim życiu.

Tutaj jest ten okres (jak już rozmawialiśmy) po Intronizacji, który został wybrany przez Chrystusa, a ci którzy to wybierali, myśleli że robią to dlatego, że tak chcą – ale i tak dzieje się to, co Bóg chce.

Tak jak przecież Kajfasz, rozerwał szatę mówiąc: Lepiej żeby Jeden umarł za wszystkich, niż wszyscy za jednego – nie zdając sobie sprawy, że wypowiada słowa proroctwa Izajasza, aby się wypełniły słowa proroctwa Bożego. A myślał sobie, że wypowiedział on i że jest oryginalny, i że jest pierwszy. J

est pierwszy w owym czasie jako kapłan, ale pierwszy tych słów nie wypowiada, bo wypowiedział je już św. Izajasz 600 lat wcześniej.

Później jak wiemy, Żydzi usunęli te części księgi tj. 54 rozdz. Izajasza i 53, w którym jest mowa, mówiąc: My nie wiedzieliśmy o tym, bo tej strony nie mamy – nie mamy jej i nie wiemy co tam jest.
Udają Greka, mimo że są Żydami, no ale taka już jest natura. Natura ukazana (tu nie jestem oryginalny) w Starym Testamencie, aż sięgając do Abrahama, który jest założycielem państwa Izraelskiego.

Widzimy, że Bóg karci Żydów, ponieważ nieustannie chcą Go wykorzystać. Myślą że jak są narodem wybranym, to mogą już wszystko robić, wszystko robić, a Bóg im wybaczy wszystko, bo są ulubionym dzieckiem Jego.

Ale przecież powiedział Bóg bardzo wyraźnie: Tych, których kocham – karcę.
A oni myślą, że jeśli będzie ich kochał, to karcić w ogóle nie będzie – mogą robić co chcą, a On nic nie powie.

Ale w 50 Psalmie powiedział: Dajecie Mi mięso byków jakbym je potrzebował, do Mnie one należą, jakbym chciał je sobie wziąć, to bym sobie je wziął. Ale wy Mnie to mięso dajecie. I że nie grzmię, i nie krzyczę, to myślicie że jestem podobny do was, i że jestem taki jak wy.

Dlatego tutaj Chrystus ukazuje tą sytuację, że te dzisiejsze sprawy, które się dzieją (jeśli chodzi o Intronizację), to nie wydarzyły się one ot tak po prostu, one były już naznaczone. Naznaczone nie wiem jak dawno, ale myślę, że gdyby prześledzić pisma, to prawdopodobnie już bardzo, bardzo, bardzo dawno temu zostały już one naznaczone, że będą w tym czasie. A dzisiejszy świat myśli, że jest oryginalny i że uczynił to, bo chciał, ale Bóg wszystko to czyni.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

„Nie troszczcie się więc zbytnio i nie mówcie: co będziemy jeść? co będziemy pić? czym będziemy się przyodziewać? Bo o to wszystko poganie zabiegają. Przecież Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie.” (Mt 6,31-32)

Pobierz plik

WIERZCIE W BOGA Z CAŁEJ SIŁY
Nasze wykłady ostatnio coraz wyraźniej ukazują tak naprawdę prawdziwy cel całego człowieka, sens i ostateczny cel człowieka.

Eliasz i Henoch ukazują nam – jak Jezus Chrystus przedstawił o Eliaszu: Eliasz przyjdzie i wszystko naprawi.
Ale Henoch ujawnia nam prawdę o pierwszym świecie.

Bo bez prawdy o pierwszym świecie, sens życia człowieka jest niezrozumiały.
A jeśli zrozumiały, to tylko w taki sposób, że człowiek żyje tylko dla samego siebie, żeby istnieć, żeby nic nie zrobił, bo już wszystko zostało zrobione.

Więc w tym momencie kiedy nie istnieje pierwszy świat, kiedy nie znamy pierwszego świata i nie rozumiemy – tzn. oczywiście w Starym Testamencie jest o pierwszym świecie napisane, a jednocześnie jest napisane, że z pierwszego świata przeżył Noe, jako osiem dusz. Osiem dusz – mówimy tu o duszach; tzn. że upadli aniołowie nie mieli już dusz, ponieważ Bóg spalił ich dusze i stali się zwierzętami. Dlatego szatan nazywany jest zwierzęciem, które umie mówić, ponieważ został pozbawiony natury duchowej.

Proszę zauważyć ciekawą sytuację. Szatan jest nazywany zwierzęciem, które umie mówić.

Spoglądając na człowieka i na to, że człowiek kompletnie nie ma pojęcia o tym, że jest duszą, to jest bardziej zwierzęciem, które umie mówić. Rozumiecie państwo – jest zwierzęciem, które umie mówić.

A duchowa natura człowieka i dusza w tym świecie jest tak bardzo nieznana i tak bardzo nierozumiana, że dzisiaj są prowadzone dysputy, czy komputer który zacznie myśleć, będzie miał duszę.

Więc dusza jest związana z rozumieniem przyczynowości, skutkowości, inteligencją jest rozumiana.

Ale przecież szatan jest inteligentny, bardzo inteligentny; ale tą inteligencję wykorzystuje ku temu, aby zwodzić człowieka. Ale duszy nie ma, bo Bóg go pozbawił duszy.

Dusza nie jest to zdolność, nie jest to zdolność inteligencji.

Dusza to jest życie duchowe pochodzące z samego Boga i samo nie powstaje; to Bóg zradza duszę.

I dlatego ci którzy myślą, że dusza jest to zdolność pojmowania inteligentnego, to zastanawiają się czy robot będzie miał duszę i czy ten, który w 2017 r. w Arabii Saudyjskiej, albo w Emiratach Arabskich, robotowi zostały udzielone prawa obywatelskie i jest obywatelem. To czy ma duszę?
Na równi ze wszystkimi obywatelami jest traktowany robot, ponieważ mówi, że mu się tu nie podoba i ktoś go krzywdzi; więc to wystarczy.

Ale tu chodzi o inną sprawę. My musimy pamiętać o tym, że Bóg ukazuje nam szatana jako zwierzę, które umie mówić.
I człowiek, który umie mówić, jest inteligentny, jest bardziej podobny do szatana, ponieważ postępuje w podobny sposób.

Jezus Chrystus mówi do św. Piotra: Piotrze po ziemsku myślisz, nie po Bożemu.

Po Bożemu myślenie jest takie, że Bóg nas stworzył dla dzieła.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

Prawa Miłości
Kto kocha Boga, ten kocha braci.
Kto kocha braci naprawdę, to i kocha Boga.
Ponieważ nie ma miłości do braci bez miłości do Boga

Pobierz plik

CZŁOWIECZEŃSTWO TO KOCHAĆ JAK BÓG
Dzień dobry państwu 23.06.2019r. na Szrenicy. Ostatnie wykłady w tym miejscu były rok temu. Od tamtego czasu było wiele innych wykładów, ale myślę, że te wykłady ukażą całkowicie inną przestrzeń, a właściwie nie tylko inną przestrzeń, ale nasze miejsce w świecie, w sensie tym, co my dla świata mamy uczynić.

Najważniejszą rzeczą jest żyć według wiary, nie wedle widzenia.

Według wiary – co to znaczy żyć według wiary?

Żyć według wiary oznacza – Jezus Chrystus odkupił nas, nie mamy żadnego grzechu, siedzimy po prawicy Ojca, przywrócił nam dziedzictwo Boże – i to jest zrobione przez Niego.

Są ludzie, którzy mówią tak: nie zrobił tego, mamy mnóstwo grzechów i jak ktoś nam tego nie zrobi, to możemy „pokiwać palcem w bucie”.
Nie jest to prawda.
Są ludzie na tym świecie, którzy nieustannie rozszerzają plotki i zmyślone bajki o Chrystusie, że Chrystus nas zostawił w grzechach, a wiarę traktują jako prawo, które ktoś tam narzucił.

Wiara – św. Paweł bardzo wyraźnie mówi: Chrystus nas odkupił i nie mamy żadnego grzechu – to jest wiara.
Prawo – to znaczy, że musimy coś zrobić, żeby się pozbyć grzechu.

Musimy pamiętać o tym, czym jest wiara.
Wiara to jest to, że nie mamy żadnego grzechu, ale to żadnego, kompletnie żadnego; nie dlatego, że jesteśmy dobrymi, tylko dlatego że Chrystus Pan to uczynił.

I wszyscy, którzy uważają, że tego nie uczynił, że chodzą w grzechach – ujmują Jemu chwały, siebie traktują jako ludzi kompletnie nie związanych z Chrystusem, uważają że muszą inkarnować się ponownie w Adamie.
Inkarnować się ponownie w Adamie – proszę zauważyć, żeby to zrozumieć – gdy Bóg stworzył człowieka na początku świata wedle Biblii 6-7 tys. lat temu, stworzył Adama – pierwszą duszę.
Jest napisane: Bóg stworzył Adama pierwszą duszę.

Adam pierwsza dusza, ostatni Adam Duch Ożywiający – to jest Chrystus.

Chrystus przychodzi na ziemię, nie potrzebuje nikogo kto by pomógł Mu odkupić grzechy, bo takiego kogoś nie ma na ziemi, po prostu nie ma. Bóg posyła Syna swojego nie po to, żeby Go poddać karze, czy wystawić Chrystusa na próbę, ale po to aby szatan został wystawiony na próbę, żeby Chrystus Pan szatana całkowicie pokonał.

Do czego to jest podobne?

Gdy patrzymy na księgę Hioba, to w księdze Hioba jest napisane, że Hiob był człowiekiem bogobojnym, radosnym, oddawał się z całej siły Bogu, modlitwy jego były doskonałe i strzeliste, był bardzo bogaty, miał wiele osłów, wołów, wielbłądów, siedmiu synów, trzy córki, żonę, wielkie bogactwa, pola itd.

I jest napisane: zdarzyło się, że przed majestat Pański przyszli synowie Boży i przyszedł też szatan, stanął przed Bogiem.

Szatan jeszcze w owym czasie nie był tym, który został strącony, bo jeszcze nie uczynił tego, co później spowodowało upadek wszystkiego, to się później stało.

I zjawił się też szatan. I Bóg mówi tak: skąd przychodzisz.
A szatan mówi tak: chodzę po ziemi wszerz i wzdłuż.
– To chyba widziałeś tam Mojego sługę Hioba, który jest doskonały w modlitwie, doskonały w służeniu, jest doskonały we wszystkich sprawach, doskonały.
A co szatan mówi? – mówi tak: Panie Boże, każdego złamać można, daj mi go, pozwól mi go kusić, a ja złamię go i będzie Ci bluźnił w oczy, będzie Ci bluźnił w twarz i złorzeczył.

Bóg tak patrzy na szatana i mówi tak: dobrze, dobrze, to weź go na próbę.

Szatan za pozwoleniem Boga zabrał Hiobowi wszystko, cały majątek, wszystkie woły, oślice; czyli jest napisane: przyjechali jacyś ludzie i napadli jego zwierzęta, porwali jego woły, oślice, zabrali też cały majątek, zburzyli wszystko itd., dom zawalił się na jego dzieci i poumierały jego synowie i córki.

I Hiob mówi w taki sposób: nagi z łona matki wyszedłem i nagi tam wrócę.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

Iz 54: 4 Nie lękaj się, bo już się nie zawstydzisz, 
nie wstydź się, bo już nie doznasz pohańbienia. 
Raczej zapomnisz o wstydzie twej młodości. 
I nie wspomnisz już hańby twego wdowieństwa. 
5 Bo małżonkiem twoim jest twój Stworzyciel, 
któremu na imię – Pan Zastępów; 
Odkupicielem twoim – Święty Izraela, 
nazywają Go Bogiem całej ziemi. 
6 Zaiste, jak niewiastę porzuconą 
i zgnębioną na duchu, wezwał cię Pan. 
I jakby do porzuconej żony młodości 
mówi twój Bóg: 
7 Na krótką chwilę porzuciłem ciebie, 
ale z ogromną miłością cię przygarnę.

Pobierz plik

HAŃBA WDOWIEŃSTWA
Proszę państwa nasze spotkanie które się ostatnio odbyło, ukazało całkowicie nową przestrzeń naszego istnienia. Ukazało przestrzeń Kluczy Królestwa Bożego, które nie są wykute u tamtego kowala, czy tamtego kowala, czy gdzie indziej, nie są wcale podobne do kluczy tych, które wypalił sobie na piersiach Kamerling z pewnego filmu.

Klucze Królestwa – to jest związane z duszą, to jest dusza.

Jednocześnie nasze spotkanie ujawniło całkowicie nową przestrzeń naszego istnienia, czyli przestrzeń, jak jest napisane w Księdze Izajasza rozdz. 54: hańba wdowieństwa.

Chodzi o tą sytuację, że właściwie drugie biada, trzecie biada jest w tej chwili, ono ukazuję hańbę wdowieństwa.
Czyli ono ukazuje w człowieku, odkrywa w człowieku stan uśmiercenia w sobie istnienia Bożego i trwania w ciemnościach tego świata, czyli w związku z ciałem.

Proszę zauważyć, Jezus Chrystus mówi bardzo wyraźnie do Samarytanki, która przyszła do studni po wodę, która później po rozmowie zapragnęła wody, którą Chrystus chciał jej dać. Mówi, że dałby jej, gdyby poprosiła o nią.
Więc prosi o wodę – To daj mi tej wody, abym już więcej nie pragnęła po tej wodzie którą piję, bo ciągle po niej pragnę.
A Chrystus mówi: to przyjdź z mężem.
A ona mówi: nie mam męża.
Czyli jest tu sytuacja taka, że Chrystus Pan ukazuje jej inną tożsamość, czyli mówi do duszy, a mężem duszy nie może być ciało.
Mężem duszy jest Stworzyciel.

A dlaczego mężem?

To nie chodzi o to, że dusza Bogu gotuje obiad, przygotuje krawat i szykuje kanapki, czy jakieś inne rzeczy.

Małżeństwo to jest wspólny duch; tak jak Bóg Ojciec i Syn Boży są w nieustannej miłości, a tą miłością jest Duch Święty. Duch Święty jest świadectwem ich nie gasnącej miłości, trwającej ich miłości nieustannie.

Więc jest to sytuacja właśnie tej głębi, gdzie dusza jest zjednoczona z Chrystusem.

Tak mówi o tym św. Paweł 2 Kor 11:
2 Jestem bowiem o was zazdrosny Boską zazdrością. Poślubiłem (powierzyłem was jedynemu Chrystusowi) was przecież jednemu mężowi, by was przedstawić Chrystusowi jako czystą dziewicę. 3 Obawiam się jednak, ażeby nie były odwiedzione umysły wasze od prostoty i czystości wobec Chrystusa w taki sposób, jak w swojej chytrości wąż uwiódł Ewę.

Jak to uczynił? Mówił jej, że ona sama może coś uczynić, że sama może być zdolna, sama może umieć.

To jest największym błędem człowieka, że sam może umieć, sam może być zdolny, i sam jest w stanie coś naprawić, czy coś zrozumieć. Nie jest to możliwe.

Tutaj powiem taką jedną rzecz. Dusza, można by powiedzieć w taki sposób prosty i jasny – dusza nie myśli, dusza czuje.

Dusza czuje – to tak jak małe dziecko nie myśli, ale czuje. Czuje rodziców, czyli ducha ich.

Więc dusza, można by było powiedzieć, że czuje myśli ciała.
Dusza czuje myśli ciała i czuje jego emocje, i myśli, że jest tym ciałem.

Chrystus Pan natomiast duszę wyrwał z ciemności, wyrwał ją swoją mocą.

Tutaj proszę zauważyć, na tej kanwie chcę przedstawić to w taki sposób, żeby to zrozumieć – co to znaczy hańba wdowieństwa, co to znaczy wdowieństwo i co to znaczy Klucze Królestwa? I co to znaczy wejść ku doskonałości Bożej?

Jezus Chrystus na początku swojej działalności powołał uczniów. Oni pozostawili swoje żony, ojców, braci; wyszli po prostu z łodzi, były takie sytuacje że Jakub i Jan wyszli z łodzi, i zostawili ojca. A ojciec miał właśnie wypływać na połów, i mówi: jak ja teraz sam zrobię? Oni poszli, ale o nim historia już się nie dzieje. Historia jest w dalszym ciągu już o Janie i Jakubie; a ojciec wziął sobie innych pracowników i z innymi już sobie wypłynął na morze. A oni poszli łowić ludzi.

I tutaj chodzi o tą sytuację, że Jezus Chrystus nie nabył ludzi, nabył dusze. Ale oni w dalszym ciągu myśleli, że nabył ludzi, że nabył ciała, że nabył ludzi jako naturę cielesną. A Jezus Chrystus nabył duszę; czyli św. Piotr, św. Jan, św. Andrzej i inni apostołowie, to z powodu ich dusz nabył, nie z powodu ich ciał. Ale oni nie rozumieli tego, aż do samego końca, że zostali nabyci z powodu dusz, a nie ciał.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

A tu już nie ma Greka ani Żyda,
obrzezania ani nieobrzezania,
barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego,
lecz wszystkim we wszystkich Chrystus”.
(Kol 3,11)

2 maja skończyło się 1260 dni, gdzie została ujawniona Niewiasta, a jednocześnie skończyło się 100 lat działania szatana. I w tej chwili rozpoczął się okres 1000 lat szczęśliwości, który Chrystus w tej chwili otwiera. Ale, gdy rozpoczął się ten okres czasu od 3 maja końca działalności szatana, w sensie takiej, że szatan może kusić ile chce; w tej chwili już może to tylko czynić, jeśli człowiek się z tym zgadza.

Ci, którzy nie przechodzą w tej chwili – wybrali drogę trwogi; przez cierpienie, przez trudy zmagania się z ciemnością swojej natury. Będą mogli też uzyskać tę równowagę, pełną radość, tylko wybrali inny sposób.

Pobierz plik

CZAS PRZEJŚCIA
Rozmawialiśmy już jakiś czas temu, o tym że Intronizacja rozpoczęła się dokładnie, od 3 maja licząc, 1260 dni wcześniej.

Niewiasta przyobleczona w słońce, która pod stopami ma księżyc, a wokół głowy diadem z 12 gwiazd; została ukryta na pustyni, z dala od wszelkiego zła na 1260 dni.[Ap,12]

Jezus Chrystus w czasie Intronizacji został uznany Królem Polski przez establishment duchowny i establishment świecki, czyli całą Polskę; czyli księży, także sejm, rząd i wszystkich ludzi w całej Polsce wierzących, i nie tylko wierzących. Ponieważ prezydent jest prezydentem ludzi wierzących i niewierzących. Kościół przedstawia – wierzących i dążących ze słowami do niewierzących.

Ale mówimy tu o słowach Chrystusa Pana, nie kościele, który dzisiaj liczy straty zamiast liczyć ilość dusz chcących odnaleźć w Bogu swój spokój; liczy dzisiaj straty, jakie to straty Watykan ponosi, jeśli chodzi o sprawy braku dochodów.

Ale nie o tą sprawę chodzi; chodzi głównie o to, że Chrystus Pan żywy, prawdziwy, Ten który złożył ofiarę ze swojego życia, do którego establishment świecki i duchowny wołał 19 i 20 listopada 2016 roku o to, aby wziął we władzę całą Polskę i w opiekę swoją – uczynił to na przekór tym, którzy się tego nie spodziewali. Uczynił to. I w tym momencie rozpoczął jawne królowanie, przynajmniej w sercach, bo na zewnątrz ludzie przez chwilę chcieli to czynić, ale i tak establishment świecki i duchowny wszystko czynił, aby o tym nie pamiętać.

Dzisiaj, wręcz rękami i nogami broni się przed tym, aby Chrystus nie wdarł się głębiej niż pozwolono Mu wejść; ale to jest wszystko Jego. To tak jak Psalm 50 mówi: Dajecie mi mięso byków, ale ono do Mnie należy. Jeśli bym sobie chciał je wziąć, to bym sobie wziął, a wy mi dajecie. Różne rzeczy złe czynicie, i widzicie że nie grzmię. A jak nie grzmię, to myślicie, że jestem taki jak wy, i że podobają mi się wasze złe sprawy i złe wasze postępowanie.

Dlatego w 51 Psalmie woła Dawid: Wybiel mnie jak hizop, ożyw we mnie serce. Stwórz we mnie ducha nieśmiertelnego. Daj mi serce żywe. Nie odwracaj ode mnie swojego Ducha Świętego. Daj mi radość ze zbawienia. Naucz mnie dróg swoich, abym nauczał przestępców. I nawet gdybym ci dawał ofiarę z byków, czy jakąś inną, to nie przyjmiesz jej, bo Ty chcesz ofiary, którą jest serce oddane i duch pokorny.

Dlatego Intronizacja właśnie otworzyła jawną działalność Chrystusa Pana, jawną działalność Chrystusa Pana w Polsce.

I 3 maja właśnie została ujawniona Święta Maria Matka Boża, Królowa Polski, która została przez Jana II Kazimierza Wazę wyniesiona jako Królowa Polski do obrony przed potopem, we Lwowie przed obrazem Św. Marii Matki Bożej Łaskawej; która także obroniła Polskę – „cud nad Wisłą”. Oczywiście dzisiaj ten „cud nad Wisłą” przypisuje się komu innemu, przypisuje się bardzo wytrawnym politykom i że tak mogę powiedzieć wojskowym.

Ale nie mówi się o tym, że Święta Maria Matka Boża ukazała się na niebiosach z ogromem aniołów, z groźnym obliczem. A właśnie bolszewicy uciekali, bojąc się tego potężnego obrazu; o tym się dzisiaj nie mówi. Ale nie tylko nie mówi, ale wręcz gdy ukazuje się w internecie, zaraz jest usuwane.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

Rozpoczyna się czas wewnętrznego człowieka.
A właściwie ten czas już od dawna istnieje.
Ci którzy wierzą, całkowicie są wewnętrznym człowiekiem.
Człowiek wewnętrzny to jest człowiek zrodzony z życia Chrystusa.
To jest ten człowiek, który jest świadomy swojej doskonałości i czystości; nie z własnej siły, nie z własnej mocy, bo nie jest on zrodzony z matki i ojca, ale jest zrodzony przez Boga. I to sam Bóg go dochowuje. Sam Bóg go wzmacnia. I sam Bóg daje mu potęgę, siłę i moc.
To są synowie Boży.

Najbardziej lękamy się nie tego, że się nie nadajemy.
Najbardziej lękamy się tego, że jesteśmy niezmiernie potężni.
Najczęściej przeraża nas tkwiące w nas światło, a nie ciemność.
Zadajemy sobie pytanie: kim jestem, skoro jestem tak wspaniały?
A kim jesteś, żeby takim nie być?
Jesteś dzieckiem Boga.
Nie przysłużysz się światu jeśli będziesz się umniejszać.
Umniejszanie się tylko po to, by inni nie czuli się przy tobie niepewnie,
nie ma w sobie żadnej mądrości.
Urodziliśmy się po to, żeby objawiać wielkość Boga, który w nas jest.
Jest nie tylko w niektórych z nas. Jest w każdym.
I jeśli pozwalamy naszemu światłu świecić nieświadomie
dajemy innym przyzwolenie na to, żeby robili to samo.
Jeśli uwalniamy się od naszego własnego lęku,
nasza obecność autentycznie uwalnia innych.
Nelson Mandela (mowa inauguracyjna z 1994 roku)

Pobierz plik

CZAS WEWNĘTRZNEGO CZŁOWIEKA
Rozpoczniemy nasze spotkanie, które musi coraz głębiej objawiać nasze istnienie jako wewnętrzny człowiek.

Wewnętrzny człowiek jest to… dlaczego mówię o wewnętrznym człowieku?
Jest to po prostu naturalna droga, naturalny krok, naturalne zrodzenie w Chrystusie, kiedy jesteśmy w pełni świadomi tego, że nie mamy grzechu, bo Chrystus Pan nas uśmiercił.

Więc nie ma już starego człowieka, bo stary człowiek przestał istnieć z powodu tego, że Chrystus Pan swoją mocą go uśmiercił.

Proszę zauważyć jest to napisane bardzo wyraźnie w Pierwszym Liście św. Jana rozdz. 5:
10 Kto wierzy w Syna Bożego, ten ma w sobie świadectwo Boga, kto nie wierzy Bogu, uczynił Go kłamcą, bo nie uwierzył świadectwu, jakie Bóg dał o swoim Synu. 11 A świadectwo jest takie: że Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu.

Świadectwo jest takie, czyli mamy tak postępować, tak wiedzieć i mieć taką świadomość – że Bóg dał nam życie wieczne. Dał nam życie wieczne, to nie jest przenośnia. To jest fakt. – a to życie jest w Jego Synu.

I teraz przeczytam List do Kolosan rozdz. 3, werset od 3 jest to związane z Janem:
3 Umarliście bowiem i wasze życie jest ukryte z Chrystusem w Bogu. 4 Gdy się ukaże Chrystus, nasze życie, wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale.

Powiem państwu jedną ciekawą rzecz, że Listy św. Pawła zostały napisane wcześniej około wiek, albo nawet dwa wieki, niż Ewangelie. Nie istniały jeszcze Ewangelie kiedy św. Paweł to pisał. Więc nie odnosił się do Ewangelii pisanej; odnosił się do tego, w co wierzył. Odnosił się do tego czym żyli, kim żyli, jaką mocą żyli i że pełni byli tej chwały nie dlatego, że czytali. Tylko dlatego, że mieli w sobie pełną świadomość.

Pierwszy List św. Pawła został napisany w latach 50 – tych, to jest List do Tesaloniczan. On jest starszy około dwóch wieków od Ewangelii, co najmniej wiek, 100 lat, 150 lat starszy od Ewangelii.

Dlatego u św. Pawła pierwsi chrześcijanie odnosili się nie do Ewangelii bo takowej jeszcze nie było; ale oczywiście ona była, ale nie była spisana. I dlatego odnosili się do Starego Testamentu.

Tak jak my czytając Listy św. Pawła odnajdujemy w Starym Testamencie wszystko to, o czym mówi: Księga Judyty, Księga Barucha, Księgę Izajasza, Księgę Jeremiasza.

Doświadczamy tą tajemnicę pierwszych chrześcijan, ale to jest wszystko oparte na wierze.

Dlatego tutaj chcę powiedzieć, że człowiek wewnętrzny to jest człowiek zrodzony z życia Chrystusa. I nie jest to umiejętność człowieka; nie z umiejętności człowieka, nie z umiejętności bycia bezgrzesznym. Bo człowiek sam siebie nie może zrodzić wewnętrznym człowiekiem. Bo wewnętrzny człowiek, spójrzcie List do Efezjan rozdz. 3:

14 Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, 15 od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi, 16 aby według bogactwa swej chwały sprawił w was przez Ducha swego wzmocnienie siły wewnętrznego człowieka.

Odnosi się do człowieka, który zrodził się z mocy Chrystusa, o czym mówi św. Paweł w 2 Liście do Koryntian rozdz. 5:17 Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie… – pozostaje w Chrystusie, czyli uwierzył, że umarł i ma życie Jego.
Czyli pozostaje w Chrystusie oznacza dokładnie to.

17 Jeżeli więc ktoś pozostaje w Chrystusie, jest nowym stworzeniem. To, co dawne, minęło, a oto stało się nowe.

Jesteśmy nowym człowiekiem, ci którzy uwierzyli w Chrystusa Pana.
Ci którzy uwierzyli, że Chrystus Pan mocą swoją wyłącznie i wyłącznie i tylko wyłącznie mocą swoją uwolnił nas od grzechów.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

„Skoro zachowałeś nakaz mojej wytrwałości,
i Ja cię zachowam od próby,
która ma nadejść na cały obszar zamieszkany,
by wypróbować mieszkańców ziemi.
Przyjdę niebawem: trzymaj, co masz,
by nikt twego wieńca nie zabrał!”
 (Ap 3,10-11)

Jest to czas, który jest czasem odnowy, tylko my musimy rozumieć tą odnowę i wiedzieć, że tutaj potrzeba wołać Boga.

Pobierz plik

PRZYJŚCIE CHRYSTUSA
Jak już w poprzednim Webinarze została przedstawiona sytuacja, że czas jest trudny.
Ale proszę zauważyć Apokalipsę św. Jana rozdz.3, werset 10, w którym jest napisane bardzo jasno i wyraźnie, że nie dla wszystkich jest on trudny. Oczywiście jest trudny dla wszystkich, ale ci którzy będą świadomi tej sytuacji – bo jak to jest powiedziane: każdy człowiek, który ma cel, ma sens życia, jest w stanie przetrwać wszystko.

I w tym momencie otworzę właśnie Apokalipsę rozdz.3, i tu jest powiedziane o celu:
10 Skoro zachowałeś nakaz mojej wytrwałości, i Ja cię zachowam od próby, która ma nadejść na cały obszar zamieszkany, by wypróbować mieszkańców ziemi. 11 Przyjdę niebawem: trzymaj, co masz, by nikt twego wieńca nie zabrał!

Więc w tym momencie sytuacja jest taka, że rzeczywiście ci, którzy tak naprawdę poszukują prawdy Bożej, są umocnieni w Duchu Św. i wybrali Chrystusa, i są całkowicie świadomi swej bezgrzeszności…
Co to znaczy świadomi bezgrzeszności?
Świadomi bezgrzeszności oznacza to dokładnie, że uwierzyli Jezusowi Chrystusowi, że Bóg Ojciec Go przysłał, aby uwolnić wszystkich ludzi od grzechów.

To tak jak jest powiedziane w chrzcie Janowym. Św. Jan mówi:
Chrzcijcie się na znak Tego, który przyjdzie po mnie uwolnić wszystkich was od grzechu i całą ziemię uwolnić od grzechu.

I chrzest Janowy mówi o świadomości, o pełnej wierze, że to Chrystus nas z grzechu uwolnił, a nie my przez swoją umiejętność. I dlatego ludzka umiejętność uwalniania się od grzechów, tych które Chrystus miał usunąć, czyni Boga kłamcą i Chrystusa nieudacznikiem, Tym, który w ogóle nie przyszedł; a to jest niemożliwe – Bóg nie jest kłamcą, a Chrystus jest potęgą.

O tym mówi św. Paweł w Liście do Galatów rozdz.2, werset 17: A jeżeli kto mi poczytuje grzech z tego powodu, że uświęcam się w Chrystusie – czyli jestem pełen czystości i doskonałości tylko z Jego powodu – Jeśli kto mi poczytuje grzech z tego powodu, to trzeba by było uznać Chrystusa Pana za sprawcę grzechu. A to jest niemożliwe.

Św. Paweł mówi bardzo jasno: Kto wierzy w Chrystusa, nie ma grzechu, kto nie wierzy – ma grzech.

Więc nie mówi tutaj o własnych umiejętnościach człowieka, a wręcz one są zabronione, umiejętności człowieka, względem wolności samodzielnej. Ponieważ jest bardzo wyraźnie napisane w Liście do Rzymian o tej samodzielności ludzkiej – rozdz.8:
1 Teraz jednak dla tych, którzy są w Jezusie Chrystusie, nie ma już potępienia. 2 Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci.
I teraz jest ten werset, o który mi chodzi, gdzie jest powiedziane, że dla człowieka jest to niemożliwe, żeby sam się uwolnił z grzechów:
3 Co było niemożliwe dla Prawa, ponieważ ciało czyniło je bezsilnym, tego dokonał Bóg. On to zesłał Syna swego w ciele podobnym do ciała grzesznego i dla grzechu wydał w tym ciele wyrok potępiający grzech, 4 aby to co nakazuje Prawo, wypełniło się w nas, o ile postępujemy nie wedle ciała, ale według Ducha. 5 Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha – do tego czego chce Duch. 6 Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, (zawsze tak było po grzechu) dążność zaś Ducha – do życia i pokoju. 7 A to dlatego: ponieważ dążność ciała jest wroga Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna.

Więc tu jest ukazane, dlaczego człowiek nie jest w stanie uwolnić się sam od grzechów różnymi umiejętnościami i zdolnościami, do których jest nakłaniany, aby tylko nie uznać nadrzędności Chrystusa i wolności od grzechów.

Dlatego – bo nikt już, żadna Nierządnica i żadna Bestia, nie byłaby w stanie zawrócić człowieka z tej drogi, ponieważ Człowiek Światłości jest wyznaczony jako panujący nad Nierządnicą i panujący nad Bestią, i panujący nad upadłymi aniołami i demonami. Dlatego jest napisane, że nie jest zdolna:
8 A ci, którzy żyją według ciała Bogu podobać się nie mogą. Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka.
I dalej jest napisane: Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. Jeśli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na ze względu na [skutki] grzechu.

Na grzech właściwie, nie na skutki grzechu, bo tutaj jest taki wtręt, jest to nawias kwadratowy:[skutki] grzechu.
Grzech – ale ten, który jako synowie Boży mamy w ciele pokonać. Oczywiście nie nasz grzech, są to grzechy upadłych aniołów.

Więc nie możemy uznawać grzechu jako skutek grzechu ciała; bo byśmy uznawali, że Jezus Chrystus nie zdołał uwolnić człowieka od grzechów i w dalszym ciągu ciało człowieka jest w grzechu.

Ale Jezus Chrystus nie przyszedł uwolnić ciała z grzechu, ale człowieka, czyli duszę przyszedł wyzwolić z grzechu.
I to uczynił, i nasze dusze są wolne.

I jest napisane przecież bardzo wyraźnie:

Kto przebywa w Chrystusie jest nowym stworzeniem – stare przeminęło, jest nowe.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

Uświadamiamy sobie, że teraźniejszość jest związana
z czystą, doskonałą miłością Bożą,
która także musi istnieć w wymiarze cielesnym.
Bo ciało nie zostało pozbawione tej miłości.
Dlaczegóż miałby to Bóg uczynić, jest Miłością,
niczego nie pozbawił miłości,
wszystko wypełnił miłością.

Tak naprawdę w nas teraźniejszością są uczucia,
uczucia prawdziwej relacji miłości z Bogiem,
prawdziwej, najczystszej, najdoskonalszej –
w Komnacie Małżeńskiej w Małżeństwie Niepokalanym,
tam gdzie
Duch Boży,
Chrystus Pan,
Duch Święty,
Święta Maria Matka Boża
są w doskonałości,
w Mieście na Górze,
w Mieście, które zstępuje
i w Źródle z otchłani najniższych,
z którego wytryskują słowa Boga Żywego.
Pobierz plik

TERAŹNIEJSZOŚĆ
Ostatnie nasze spotkanie ukazało prawdę Boga w nas.

Proszę zauważyć, przedstawię tutaj werset św. Jana i spójrzmy na ten werset troszeczkę inaczej, też prawdziwie. Ewangelia wg św. Jana rozdz. 20:
23 Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone
– inaczej można byłoby powiedzieć: kto uwierzy, że jest światłością – jest światłością.

A dalej jest napisane: a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.
Oznacza to: nie wierzcie tym, którzy mówią, że nie jesteście światłością. Bo jesteście światłością. Nie wierzcie im, że nie jesteście światłością, bo możecie zostać w ciemności.

Dlatego jest powiedziane: 23 Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone
– oznacza to: jeśli uwierzą, że są światłością, są światłością, pozostają w światłości.

Tak jak św. Piotr uwierzył, że Jezus Chrystus powiedział: Piotrze, jesteś światłością, nie ma w tobie ciemności. Ja, to uczyniłem.

I co się tutaj dzieje?
Dzieje się to, że św. Piotr nie uwierzył sobie, nie uwierzył światu. Uwierzył Chrystusowi.

Chrystus powiedział:nie masz w sobie żadnej ciemności, jesteś światłością, Ja ciebie przeniknąłem światłością, mieszka w tobie światłość. Z woli Ojca światłość wstąpiła do ciebie i w tobie jest. Gdy uwierzysz, w pełni zamieszkasz, jesteś pełnią, jesteś światłością, gdy uwierzysz.

Dlatego jest powiedziane: kto uwierzy, że jest światłością – jest światłością.

Czyli: komu grzechy odpuścicie – są im odpuszczone.

Ludzie cytują: będą im odpuszczone.
Tam nie ma nic o tym co się stanie, tam jest o tym, co się już stało.

Możemy inaczej powiedzieć, bardzo jasno odnosząc się do odkupienia Jezusa Chrystusa: kto uwierzy, że jest światłością – jest światłością. Uciekajcie od tych, którzy mówią, że nie jesteście światłością, że jesteście ciemnością, bo może was ciemność pochłonąć.

Co to znaczy?
Tutaj chodzi o światłość. Gdy mówimy o prawdzie światłości – czym jest prawda światłości tutaj?

Prawda światłości jest całkowicie inną naturą niż światło, które jest światłem latarki czy światłem żarówki. Nie chodzi o to abyśmy coś zobaczyli, mocą tego światła, abyśmy zobaczyli w sobie to, co to światło ma oświetlać. Nie tak.

Jezus Chrystus mówi takie słowa: człowiek jest pełnią i cierpi z braku pełni.

W ostatnim wykładzie było powiedziane, że Bóg w nas widzi światłość i jesteśmy w Bogu światłością.
Co to znaczy?
To są te same słowa, które inaczej brzmią:
Bóg wszystko widzi, wszystko o nim wie i każdego zna. Przed Bogiem się nic nie ukryje.

Bóg zna człowieka do samego końca – oznacza, że przed Bogiem nie ma tajemnic.

A gdy przed Bogiem nie ma tajemnic, to światłość Boga wypełnia człowieka.

A gdy człowiek nie będzie miał przed sobą tajemnic i nie będzie miał przed Bogiem tajemnic, czyli nie będzie ukrywał siebie przed Bogiem i swoich różnych problemów przed Bogiem, to będzie światłością.

Bo ukrywając przed Bogiem swoje problemy, następuje sytuacja taka, że chce trzymać się ciemności.

A światłość, którą jest Bóg, nie jest światłością taką, która jest światłością podobną do żarówki czy do latarki; jest światłością, która jest pełnią.

Inaczej można byłoby powiedzieć, aby to zrozumieć; gdy światłość Boga was dotyka, to ta światłość wygląda w taki sposób, że gdy dotknie was światłość, gdy dotknie waszej głowy, przeniknie was całych, to wy w tym momencie wszystko wiecie o wszechświecie, wiecie wszystko o Bogu, wiecie wszystko o Chrystusie, wiecie wszystko o wszelkiej rzeczy, o wszystkim.
Znacie wszelką szerokość, głębokość i długość, znacie całą tajemnicę Chrystusa, tak jak Chrystus zna i całą tajemnicę Boga. Znacie wszystko, bo Bóg was przeniknął.

I nie jest to światłość, która ukazuje w was problem, tylko światłość, która ukazuje was nowych.

Ta światłość ma w sobie całą naturę waszą.

Ta światłość powoduje tą sytuację, że to co Bóg w was wie, staje się dla was jawne.

Czyli św. Paweł mówi w Liście do Efezjan rozdz. 5:
13 Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem.

Więc dla Boga jesteśmy światłością.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

„Teraz zaś już nie ja żyję lecz żyje we mnie Chrystus”. (Ga 2,20)

Pobierz plik

NOWE ŻYCIE
Dzień dobry państwu w Murzasichle.

Rozpoczniemy nasze dzisiejsze spotkanie.

Nasze spotkania są, jak wiecie państwo, kontynuacją spotkań – Szrenica, w Łodzi, czy Przesieka, czy jakieś inne miejscowości. W każdym bądź razie dzisiejsze spotkanie jest związane z bardzo głębokim aspektem.

I tutaj jest to przestrzeń niebywale głęboka, niebywale mistyczna, i rzeczywiście dla wielu ludzi może okazać się kompletnie niezrozumiała i kompletnie niepojęta. O czym jest w ogóle mowa? O czym w ogóle mówimy i co jest poruszane?

Poruszana sprawa jest tak naprawdę dzieła, które musi zostać dokonane w pierwszym świecie.

Pierwszy świat jak państwo wiecie istniał dawno, dawno, dawno temu, istniał przed tym światem w którym w tej chwili żyjemy; jako ludzkość żyjemy w tym świecie.

Ten świat, w którym żyjemy rozpoczyna się: I Bóg stworzył niebo i ziemię, a ziemia była chaosem i pustkowiem.

Poprzedni świat został stworzony całkowicie inny.

Poprzedni świat został stworzony doskonałym światem, gdzie piękne córki ziemskie, które prorok Izajasz w Księdze Izajasza rozdz. 54 nazywa żoną Boga, czyli jest napisane: porzuciłem cię na krótko, a twoim mężem jest sam Stworzyciel. Co to znaczy?

Bo w pojęciu ogólnie, takim ziemskim, żona to jest ta, która gotuje i sprząta; bo tak można byłoby powiedzieć, rodzi dzieci. Ale z punktu widzenia Bożego jest to całkowicie inaczej.

Z punktu widzenia Bożego jest napisane: Mężczyzna odejdzie od ojca i matki, zjednoczy się ze swoją żoną i będą jednym ciałem. Nie są wtedy już dwojgiem, ale są jednym ciałem.

Więc żona to jest ta, z którą jest mężczyzna jednym ciałem.

O tym mówi również św. Paweł w 1 Liście do Koryntian rozdz. 6: 17 Ten zaś, kto się łączy z Panem, jest z Nim jednym duchem.

Czyli, że człowiek zobligowany jest przez Boga do tego, aby był jednym duchem, jednym ciałem z Bogiem.

I dlatego w pierwszym świecie ziemia, którą Bóg stworzył jest centrum doskonałości wszech-istnienia, a jednocześnie piękne córki ziemskie, to jest natura, która dzisiaj w Starym Testamencie i Nowym Testamencie nazywana jest ogrodami i winnicami. Ogrody i winnice to jest tak naprawdę wszystko to, o czym mówi Powell, czy wielu innych ludzi, którzy nazywają to podświadomością i chcą nad tym zapanować. Zapanować nad podświadomością i chcą z tej podświadomości wyciągnąć jak najwięcej władzy i mocy. Ogromna pomyłka i ogromne niewłaściwe działanie!

Księga Hioba, Stary Testament, przez badaczy uznawana jako pierwsza w ogóle Księga Starego Testamentu; oczywiście pierwszą Księgą Starego Testamentu jest Księga Rodzaju czyli Księga Genesis, ale jeśli chodzi o badaczy i o powstawanie Ksiąg, to Księga Hioba jest pierwszą Księgą w ogóle jaka powstała, mówiąca o tajemnicy pierwszego świata, mówiąca jeszcze o tym, że aniołowie wstępowali przed majestat Pański. I diabeł z nimi szedł przed Oblicze Pańskie, razem z aniołami przysłuchując się tajemnicy Bożej.

W owym czasie jak wiemy, to Bóg pytał się diabła: A czy ty znasz Hioba? Nie, szatan pyta się: Znalazłem Hioba, czy dasz mi go trochę pokusić? Tak nie było. Tylko poszedł przed tron Boży, przed Majestat Pański; aniołowie, i też szatan poszedł. Szatan – tam znamy go jako Elihu.

Szatan stworzony jako Cherub, piękny Cherub o potężnej, wielkiej piękności, jak to jest napisane: skończonej piękności; a jednocześnie niezmiernie wielkim posłuszeństwie i oddaniu. Ale „woda sodowa mu do głowy uderzyła” z powodu tej piękności, i uważał że jak ludzie będą jemu służyli, to nic nie stracą; on jest tak piękny, tylko zysk będą mieli wielki.

Więc wyszedł przed Boga, chciał nawet komnaty, żeby Bóg dał mu komnatę obrad, aby mógł rządzić razem z Bogiem.
Ale Bóg strącił szatana. Ale najpierw szatan zniszczył ziemię, zniszczył ludzi, zdeprawował piękne córki ziemskie.

Mimo że Bóg stworzył 200 aniołów, aby strzegli tą doskonałość, którą stworzył, to oni pomyśleli sobie: a zwiążemy się klątwą i sprzeciwimy się Bogu. Zamiast ich pilnować, to sobie z nimi porobimy dzieci. I wzięli sobie je jako żony, zdeprawowali; porodziły się z tego olbrzymy. Olbrzymy zaczęły niszczyć ziemię, wszystko zaczęły niszczyć.

W rezultacie Bóg zobaczył ogromne zniszczenia na ziemi, sprowadził potop, zniszczył całą ziemię, zostało tylko osiem dusz, czyli Noe ze swoimi dziećmi i ich żonami. Bo Hiob jeszcze żył cztery pokolenia przed potopem, Hiob żył z tego co pamiętam 240 lat, bo 79 lat miał jak został poddany próbie, a żył jeszcze później 140 lat. Czyli gdy dopełnił tej całej chwały.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

Chrystus powiedział:
Jeśli kto nie kocha człowieka, którego widzi,
to jak ma kochać Boga, którego nie widzi.

Uczynki wiary jest to zaświadczenie o wolności,
o obecności Chrystusa w naszej postawie i miłości do bliźniego.
Bo miłość do bliźniego jest miłością do Boga,
i miłość do Boga jest miłością do bliźniego – bo to jest ten sam duch.

Nie rozum jest domeną wzrostu, ale unikalny duch,
który jest zdolny kochać człowieka i kochać Boga.
Dlatego poznajemy Ducha Bożego w sobie, kiedy potrafimy kochać człowieka i Boga tym samym duchem, bo to jest ta unikalna natura Ducha Bożego, która jest z nami od zawsze.

Pobierz plik

Kochajcie człowieka, którego widzicie, a będziecie kochać Boga, którego nie widzicie
Rozpoczniemy nasze spotkanie piątkowe, które ukazuje, tak jak już rozmawialiśmy na poprzednim spotkaniu, że dzisiejszy świat został, że tak mogę powiedzieć, został pochłonięty i pochłaniany jest w dalszym ciągu przez zło.

Na początku chrześcijaństwa były enklawy; one były silnym murem, potężnym murem, a jednocześnie potężną górą światłości, której nie było można w żaden sposób pokonać, to było niemożliwe.

I zauważamy, że Konstantyn Wielki w 320 r. zrobił taką sytuację, która spowodowała możliwość zniszczenia chrześcijaństwa; wydaje się że on przyczynił się do rozkwitu chrześcijaństwa, ale przyczynił się do upadku chrześcijaństwa jakim było chrześcijaństwo Chrystusowe.

Oczywiście dzisiejszy świat uważa, że w owym czasie nastąpił wielki rozkwit chrześcijaństwa, dlatego że chrześcijaństwo stało się wiarą państwową. Chrześcijaństwo wiarą państwową stało się nie dlatego, aby pomóc Chrystusowi, ale żeby wymieszać wszystkich tych którzy są chrześcijanami: i z mocy wyboru Chrystusa, i tych którzy rodzą się Rzymianami, a już od owego czasu rodzą się już chrześcijanami, nie mając pojęcia, co to oznacza.

Czyli proszę zauważyć, jest to podobne do chrztu dzisiejszego – jest chrześcijaninem, ale nie ma pojęcia co to oznacza. Dziecko małe, które jest podawane do chrztu staje się chrześcijaninem, ale nie ma pojęcia co to takiego oznacza. Ale oczywiście rodzice go wychowują w duchu nowożytnego chrześcijaństwa.

Nowożytne chrześcijaństwo to jest: inne Chrystusy, które chodzą po tym świecie, i mają się za większych od Boga, i Bóg ich słucha i robi to co chcą. To mówi św. Paweł bardzo wyraźnie:

2Kor 11: Jeśli ktoś przyjdzie i będzie wam dawał innego Chrystusa.

Chcę powiedzieć inaczej: uciekajcie, nie wierzcie, bo Chrystus jest jeden, nie ma innego Chrystusa; oni dają innego Chrystusa, innego ducha i inną Ewangelię. W tej ewangelii w ogóle nie jesteśmy odkupieni, w tej ewangelii Kościół ma władzę nad człowiekiem, i grzech mu zabrać i grzech mu dać; nie ma takiej sytuacji.

Najgorszą rzeczą jest to, że człowiek uzna, że to jest prawda, że ksiądz i Kościół ma władzę grzech zabrać i grzech dać.

Grzech zatrzymać – to wedle tej Ewangelii wg św. Jana rozdz. 20,23, gdzie pierwsza część mówi w taki sposób (która jest właściwa): kto uwierzy że jest bez grzechu, jest bez grzechu – a jeśli my uznamy, że komuś grzechu nie odpuścimy, to on będzie miał grzech, bo mu grzechu nie odpuściliśmy. I najgorszą rzeczą jest to, że ktoś w to uwierzy; co to znaczy?
Że jeśli uwierzy, że Kościół mówi: zatrzymuje mu grzech, bo tak chce; jest w tym momencie zmiana autorytetu, występuje zmiana autorytetu. Człowiek uznając, że Kościół ma władzę nad jego grzechem zmienił autorytet, i nie Kościół go trzyma, tylko jego sumienie, które uznało inny autorytet. O co tutaj chodzi?

Że wszystko co istnieje, jeśli chodzi o wiarę i każde działanie, jest związane ze świadomością.

Więc wiara jest związana ze świadomością.

Jezus Chrystus mówi do uczniów: Idźcie i głoście, że są wolni, niech się o tym dowiedzą, i niech wybiorą – związane ze świadomością.

Kościół mówi tak: Idźcie i powiedzcie, że mają w dalszym ciągu grzechy, bo my nie pozwalamy im być wolnymi.
A ludzie mówią: O jejku, powiedział, że nie jestem wolny, o jejku co teraz ze mną będzie?

– No jak to! – jesteś w dalszym ciągu wolny, oni mogą sobie mówić i niech sobie mówią, to jest ich możliwość, oni po prostu swoje piekło budują, bo taki mają cel, chcą zbudować piekło.
Wy nie idziecie do piekła, wy idziecie do nieba, oni budują miejsce dla swoich męk, wy budujecie miejsce dla swojej radości. Więc nie idźcie do tych miejsc męk ich, bo oni chcą budować miasto męk, abyście wy byli tam pracownikami. I pracowali w świecie ich męk, aby było im tak lekko w tym świecie męk, bo mają jakiegoś tam robotnika, który za nich pracuje.

I to jest ta sytuacja prawdziwa, ponieważ Ewangelia wg św. Jana, przeczytam rozdz. 20: 23 Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
Nie ma takiej sytuacji, żeby komuś grzech zatrzymać, ani komuś odpuścić grzech.

Kto uwierzy że Chrystus go odkupił, jest wolny, kto nie uwierzy jest oderwany od Chrystusa.

I na to właśnie jest Ewangelia wg św. Jana rozdz. 3:
17 Albowiem Bóg nie posłał swego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. 18 Kto wierzy w Niego, nie podlega potępieniu; a kto nie wierzy, już został potępiony, bo nie uwierzył w imię Jednorodzonego Syna Bożego. 19 A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło: bo złe były ich uczynki.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

Natura głębi, która została zablokowana przez grzech, gdy jest odblokowana kiedy wierzymy Chrystusowi, wszystkie części naszego ciała stają się częściami szczególnego poszanowania, a szczególnie te, które się powinno zakrywać z powodu szczególnego poszanowania.
Następuje wtedy sytuacja odrzucenia nadrzędnej władzy ciała, a panuje moc chwały Boga, który ujawnia świętość ciała.

Panie Boże,
nie ma we mnie niczego,
co byś Ty nie stworzył doskonałego.
We mnie jest wszystko doskonałe,
nie ma nic grzesznego, bo takiego nie stworzyłeś.
Uczyń mnie na nowo tą prostą naturą, dziecięcą naturą,
która nie widzi nic innego, jak tylko to co doskonałe.

Pobierz plik

ŚWIĘTOŚĆ CIAŁA
Rozpoczniemy nasze spotkanie, gdzie chciałbym tutaj przedstawić Psalm, który można właściwie uznać za skończony. Przeczytam ten Psalm, bo myślę, że on jest bardzo dobrą kanwą do naszego dzisiejszego spotkania, bo on właśnie o tym mówi:

ŚWIĘTA NIEWIASTO,
TY SKRYWASZ W SOBIE
POTĘŻNE SPRAWIEDLIWYCH MIASTO,
COŚ ZA MUREM I BASZTAMI SCHRONIONA.
BRAMĘ TWOJĄ OTWORZYŁ DAWCA OCALENIA
DLA LUDU WIERNEGO CHARAKTERU PRAWEGO KSZTAŁCENIA.
Z POKOJU BOŻEGO WYROŚLI ONI,
ZE SKAŁY WIEKUISTEJ SYNAMI POKOJU,
NA POCZĄTKU STOJĄ, KONIEC ZWIASTUJĄ,
TAM ICH NADZIEJA W PANU ZŁOŻONA, NA SKALE OSADZONA.
ZISZCZONA SKAŁĄ SIĘ STAŁA,
Z NIEJ WODA ŻYCIA TRYSNĘŁA
DLA CÓREK BOGA ŻYCIA PRZYWRÓCENIA.
W ÓW DZIEŃ NIE BYŁO W CAŁYM KRAJU
KOBIET TAK PIĘKNYCH JAK CÓRKI HIOBA,
DAŁ IM TEŻ OJCIEC DZIEDZICTWO MIĘDZY BRAĆMI.
W TEN DZIEŃ,
PAN SKAŻE WOJSKO NIEBIESKIE TAM W GÓRZE,
I KRÓLÓW ZIEMSKICH TU NA DOLE.

Ten Psalm odzwierciedla to wszystko, co się tutaj w tej chwili dzieje, ponieważ właśnie lud sprawiedliwy to są wszyscy ludzie, którzy poddają się kształtowaniu nie własnemu, wedle własnego pojęcia: jak to Bogu się podoba, jak my wyglądamy. To Bóg nas kształtuje. Czyli, gdyby dziecko zaczęło się kształtować jak jemu się podoba, to by nie wiadomo co by z tego było, bo ono ma różne pomysły na siebie. Ono musi słuchać mamy i wedle tego co mama mu mówi, może w jakiś sposób się odnajdywać w tej sprawie.

Więc tutaj powiem taką sytuację: jak w Psalmie jest napisane:
A była jeszcze taka mała, małymi rączkami Boga głaskała i tak dorastała.

Św. Maria Matka Boża, kiedy była jeszcze bardzo małą dziewczynką, została oddana do Świątyni jako serwa, czyli jako służka Boża. Wedle proroctw, gdzie Bóg miał narodzić się przez dziewicę i dlatego było tak dziewic dużo, ale wybrał Św. Marię Matkę Bożą. I Ona, gdy stanął przed Nią św. Archanioł Gabriel i mówi: Zdrowaś Mario, łaskiś pełna, Pan z Tobą. Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony Owoc żywota Twojego łona.
Ona mówi: A skąd to pozdrowienie?

I dlatego mówi: Błogosławionaś między niewiastami, poczniesz i porodzisz syna.
– Ale jak to się stanie, nie znam męża?
I św. Archanioł mówi do Niej: Duch Św. Cię ocieni i poczniesz.

Oznacza to, że On będzie mocą Twojej nadziei, On będzie, On się przyczyni do Twojej nadziei, On będzie mocą Twojej nadziei. Będziesz przy nadziei z Jego mocy, z mocy Ducha Św. On sam przeniknie Ciebie i będziesz przy nadziei.

Czyli Św. Maria Matka Boża jest przy nadziei przez Boga Ojca, przez Chrystusa Pana; Bóg Ojciec objawia się przez Ducha, który jest wspólny dla Ojca i Syna. Jest to miłość.

Duch Św. jest miłością między Ojcem i Synem, i między nami. Duch Św. jest miłością

Duch Św. objawia się nam miłością, dlatego owoce Ducha Św. nie mają innej natury, jak tylko naturę miłości: opanowanie wynikające z miłości,
łagodność z miłości,
wierność z miłości,
dobroć z miłości,
uprzejmość z miłości,
cierpliwość z miłości,
pokój z miłości,
radość z miłości
i miłość z miłości.

Miłość z miłości, Bóg z Boga, Światłość ze Światłości, Bóg prawdziwy z Boga prawdziwego, zrodzony a nie stworzony.
Czyli miłość z miłości, światłość ze światłości.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

„Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze,
bo Pan jest wiekuistą Skałą!”
Iz 26, 4

Pobierz plik

ZŁÓŻCIE NADZIEJĘ W PANU NA ZAWSZE
Proszę państwa nasze spotkania coraz bardziej objawiają naszą rzeczywistą prawdziwą pracę, prawdziwe dzieło, dzieło Pańskie. Ten świat tego dzieła Pańskiego znać nie chce. Wszystko robi, aby się to dzieło nigdy nie objawiło.

Np. taka sytuacja jest, aby się to dzieło Pańskie nie objawiło np. słyszę na kazaniu, że dzień Wszystkich Świętych jest to dzień poświęcony świętym, a on tak wygląda, że myje się figurki świętych i okadza się obrazy. To jest poświęcony dzień Wszystkich Świętych.

Dlaczego akurat w taki sposób?

Aby nikt nie odnalazł Boga, aby nikt nie odnalazł drogi do Boga. Z jakiego powodu? Bo jeśli Go odnajdzie, to nikt go już stamtąd nie zawróci. Więc jest utrzymywanie tylko w tej ludzkiej naturze.

Czym jest utrzymywanie człowieka?

W wersecie który jest w 1 Liście św. Pawła do Koryntian rozdz. 15 w. 19, utrzymywanie jest w tym stanie, mimo że ten świat uważa że nie – 19 Jeśli tylko w tym życiu, w Chrystusie nadzieję pokładamy, jesteśmy bardziej od wszystkich ludzi godni politowania.

Właśnie Kościół utrzymuje w tym stanie, nie pozwala nikomu znaleźć Chrystusa. Oczywiście On jest, On jest tylko w Kościele zamknięty w skrzynce, nie ma Go gdzie indziej. Jeśli ktoś chce znaleźć Chrystusa, to musi Go znaleźć w Kościele w skrzynce. I to nie za darmo do samego końca. Więc tu jest sytuacja tego rodzaju, że jest to kultywowanie Chrystusa w skrzynce.

Chrystus jest w Niebie, jest z nami, jest w naszym sercu.

Zresztą jest powiedziane bardzo wyraźnie: A zostaliście wykupieni przez Chrystusa. On Bóg Ojciec przysłał do serc waszych Ducha Syna Swojego, który woła w waszym sercu: Abba Ojcze. Nie jesteście już wtedy niewolnikami, ale wolnymi i dziedzicami Nieba.

O tym zapomnij! – Kościół mówi: zapomnij, nie ma czegoś takiego, jesteś człowiekiem – grzesznikiem. Jeśli nie będziesz uważał, że jesteś grzesznikiem to wyrzucimy cię z Kościoła i będziesz musiał … co?
No właśnie. Jest tutaj karmienie ludzi lękiem, aby ludzie uświadomili sobie, że wyrzucenie go z Kościoła jest to utrata wszelkiej prawdy.

Ale przecież jest sytuacja tego rodzaju, że Prawo Święte które w tej chwili odnajdujemy, Miasto Święte, Miasto na Górze, które jest miastem, jak to jest powiedziane u Izajasza w 26 rozdz.:

1 W ów dzień śpiewać będą
tę pieśń w Ziemi Judzkiej:
«Miasto mamy potężne;
On jako środek ocalenia
sprawił mury i przedmurze.
2 Otwórzcie bramy!
Niech wejdzie naród sprawiedliwy,
dochowujący wierności;
3 jego charakter stateczny
Ty kształtujesz w pokoju,
w pokoju, bo Tobie zaufał.
4 Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze,
bo Pan jest wiekuistą Skałą!

I dalej, co jest napisane? – gdy to się stanie; następne wersety:
Runie miasto potężne, którego grzechy aż urosły do nieba, zostanie całkowicie zniszczone, kurz tylko po nim zostanie. A w miejscu tego miasta będą chodzili ubodzy i biedni, deptać będą to miejsce. Dlaczego biedni i ubodzy?

Znamy przecież błogosławieństwa – Błogosławieni ubodzy, do nich ziemia należeć będzie.
Błogosławieni pokój czyniący, oni nazwani będą synami Bożymi.

A jest napisane właśnie: bo Ty kształtujesz ich charakter stateczny w pokoju, bo Tobie zaufał.
I tutaj wiemy o tym Św. Maria Matka Boża jest ujawniona jako Miasto Judejskie, w Judei.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

„Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie i niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”.(Rdz 3,15)
Pobierz plik

POTOMSTWO NIEWIASTY
Rozpoczniemy nasze spotkanie w Łebie, takie dłuższe spotkanie.
Ostatnie dłuższe spotkanie mieliśmy na Szrenicy i to dosyć dużo, bo było 33 godziny.

A w tej chwili mamy też bardzo ważne spotkanie; niezmiernie ważne, ponieważ jest to czas kiedy rozpoczęło się właściwie trzecie biada.

Właściwie może nie wszyscy wiedzą, co to znaczy trzecie biada. Apokalipsa św. Jana przedstawia siedem trąb, które dotkną świat. Piąta trąba, to już się nazywa pierwsze biada. Szósta trąba, to jest drugie biada, a siódma trąba jest to trzecie biada. Więc cztery trąby to są powiedzmy zwykłe trąby, ale już od piątej trąby to już jest pierwsze biada, drugie biada i trzecie biada.

I w tej chwili jesteśmy w okresie trzeciego biada. Trzecie biada rozpoczęło się właściwie dokładnie 10 dni temu, tj. 1, 2 września. Dało się już odczuwać bardzo wyraźnie jego działanie około dwóch tygodni wcześniej.

Ale czym jest to trzecie biada?

To jest istotne to o czym rozmawiamy; istotne dlatego, bo to jest bezpośrednio związane z rozwojem wewnętrznym, duchowym człowieka, a jednocześnie także z nasileniem się ilości osób, które korzystają z pomocy psychiatrów i psychologów, dlatego że dzieją się z nimi rzeczy, których nie są w stanie pojąć. Rozpadają się ich osobowości, rozpada się ich stan psychiczny, nie rozumieją, zaczynają doświadczać jakichś stanów psychicznych, depresyjnych, emocjonalnych, które nagle się w nich pojawiają. Tak jak nagle się pojawia trzecie biada, tak nagle się pojawiają te stany. To nie znaczy, że nagle się one w nich pojawiły, bo wcześniej ich nie było; one zawsze były, tylko zostały odsłonięte w tym czasie.

I proszę zauważyć, trzecie biada mówi o tej sytuacji, że musi zginąć – zostać usunięte, dwie trzecie człowieka. Ja dlatego mówię dwie trzecie człowieka, ponieważ w tłumaczeniu jest napisane, że to jest dwie trzecie ludzkości. Ale to nie chodzi o ludzkość, to nie chodzi o dwie trzecie ludzkości, to chodzi o dwie trzecie człowieka. Co to oznacza?
Nawet te dwie trzecie człowieka, to jest więcej niż dwie trzecie ludzkości, bo nie chodzi tutaj o liczebność ludzi na planecie, tylko chodzi o całkowicie inną rzecz. Człowiek z punktu widzenia duchowego, ale jednocześnie i psychologicznego, składa się z trzech części.

Jest to część emocjonalna nazywana w Ewangelii ogrodami. Bardzo wiele osób, a właściwie ogromna ilość ludzi, ogromna ilość ludzi, właściwie to są wszyscy ci, którzy do końca nie poznali prawdy o Ewangelii, uważają że Ewangelia w ogóle, ale to w ogóle, nie mówi nic o podświadomości. To jest okropny, kardynalny błąd, dlatego że Ewangelia mówi tylko o podświadomości.

A właściwie może nie tylko o podświadomości, ale skierowana jest głównie do przestrzeni podświadomości, aby ona została całkowicie usunięta, a właściwie nie – usunięta, ale – zaopiekowana. I przeczytam państwu werset, co się dzieje z podświadomością, wtedy kiedy Duch Boży, Bóg Ojciec zajmuje się właśnie tą przestrzenią.

O podświadomości jest napisane w 27 rozdz. Księgi Izajasza od wersetu 1 do 6. I proszę posłuchać co jest napisane o podświadomości, gdzie zajmuję się nią Murphy i wielu innych zajmuje się podświadomością, mówiąc różnego rodzaju dziwne rzeczy o podświadomości, Freud opowiada różne dziwne rzeczy o podświadomości. A podświadomość jest przeznaczona – właśnie do czego?

Proszę co Bóg mówi o podświadomości, jaki jest jej los, mówi w taki sposób: „W ów dzień”. Czyli kiedy uwierzycie i poznacie Mnie, staniecie się dziećmi, synami Moimi, kiedy uwierzycie w pełni.

Iz 27: 1 W ów dzień Pan ukarze swym mieczem twardym, wielkim i mocnym,
Lewiatana, węża płochliwego, Lewiatana węża krętego; zabije też potwora morskiego. 2 W ów dzień [powiedzą]: Winnica urocza! – podświadomość.
2 W ów dzień: Winnica urocza! Śpiewajcie o niej!
3 Ja, Pan, jestem jej stróżem; podlewam ją co chwila,
by jej co złego nie spotkało, strzegę jej w dzień i w nocy.
4 Nie czuję gniewu. Niech Mi kto sprawi [w niej] ciernie i głogi!
Wypowiem mu wojnę, spalę je wszystkie razem!
5 Albo raczej niech się uchwyci mojej opieki,
i zawrze pokój ze Mną, pokój ze Mną niech zawrze!

Czyli tutaj Bóg mówi: Ja sam wezmę ją w opiekę, wy nie jesteście w stanie nad nią zapanować. Nie jesteście w stanie nic uczynić z nią, ale Ja tak. Ale to nie znaczy, że nie dałem wam drogi, aby nad nią zapanować.

Powiedziałem: Trzymajcie się prawa miłości i proroków, oni mówią o Mnie. Kiedy będziecie Mnie wybierać, Ja was uratuję – czyli zaopiekuję się winnicą uroczą. Zaprowadzę w niej pokój, zaprowadzę w niej swoje panowanie. Rosą z nieba będę ją zraszał codziennie, aby nic złego jej się nie stało, będę w dzień i w nocy jej pilnował. I kto by chciał zrobić jej krzywdę, wojnę mu wytoczę i spalę razem ze wszystkim, ale wolałbym żeby ze Mną pokój zawarli.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

W ów dzień śpiewać będą
tę pieśń w Ziemi Judzkiej:
Miasto mamy potężne;
On jako środek ocalenia
sprawił mury i przedmurze.
Otwórzcie bramy!
Niech wejdzie naród sprawiedliwy,
dochowujący wierności;
jego charakter stateczny
Ty kształtujesz w pokoju,
w pokoju, bo Tobie zaufał.
Złóżcie nadzieję w Panu na zawsze,
bo Pan jest wiekuistą Skałą!
(Iz 26,1-4)

Św. Maria Matka Boża jest potęgą wiary naszej i Ona w nas, gdy zachowujemy Św. Marię Matkę Bożą, jest mocą wiary i mocą doskonałości chwalenia Boga i dążenia do doskonałości ostatecznej.

Pobierz plik

MATKA BOŻA JEST POTĘGĄ NASZEJ WIARY
Nasze spotkanie objawia, ujawnia coraz głębiej tajemnice Św. Marii Matki Bożej, która nieustannie działa w naszym życiu.
I chcę tutaj na początku przedstawić taką tajemnicę, która zawarta jest w Liście św. Pawła do Rzymian rozdz. 3 werset 30, w którym jest ukazany bardzo ciekawy aspekt, że tak mogę to określić:
30 Przecież jeden jest tylko Bóg, który usprawiedliwia obrzezanego dzięki wierze, a nieobrzezanego – przez wiarę.

W Listach św. Pawła ukazana jest dwojakość Odkupienia.
Ono oczywiście ma jeden skutek, bo jest to skutek jedności z Bogiem.

Dlatego na początku św. Piotr mówi do św. Pawła, gdy św. Paweł przyszedł już po objawieniu, że Bóg dał Chrystusa i odkupił tylko samych Żydów.

Św. Paweł natomiast mówi: to nie jest prawda, bo Chrystus odkupił wszystkich ludzi na świecie, nie tylko Żydów.

I dlatego tutaj jest powiedziane, że Żydów, obrzezanych – dzięki wierze, a nie obrzezanych – przez wiarę. Jest tutaj różnica. I chcę ukazać jaka to jest różnica, która tutaj jest.

Św. Jan jest właściwie jedynym uczniem, który z całą miłością objawia tajemnice, że Jezus Chrystus jest Słowem Żywym, z całą radością, z całą jawnością. Zresztą jego Ewangelia – na początku było Słowo, Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo, i Słowo zamieszkało między nami – objawia właśnie tą tajemnicę, której św. Jan dostąpił.

Św. Jan przez to, że jest umiłowanym uczniem Jezusa Chrystusa, Jezus Chrystus mówi do Matki:
Niewiasto, oto syn Twój.
Do św. Jana mówi natomiast:
oto Matka twoja.

Proszę zauważyć, nastąpiła taka ciekawa sytuacja, św. Jan otrzymuje Matkę, i św. Jan wypełnia ten nakaz, przyjmuje Matkę Jezusa Chrystusa jako swoją Matkę. I jest powiedziane: od tej godziny uczeń zabrał Matkę do swojego domu.

U św. Pawła natomiast sytuacja jest całkowicie inna, św. Paweł jest całkowitym przeciwieństwem św. Jana. Bo św. Paweł został przemieniony, w momencie gdy jechał do Damaszku właśnie wyniszczać chrześcijan, i był zapalczywym wrogiem Chrystusa. Zresztą sam o tym mówi, że był zapalczywym wrogiem Chrystusa.

I dostrzegamy tę sytuację, że Chrystus w jednej chwili, jak błyskawica wyrywa ze św. Pawła złego ducha; tego ducha, który jest duchem złym, który jego duszę dręczy – czyli wyrywa władzę Adama. Adamowi wyrywa duszę św. Pawła, czyli można powiedzieć wyrywa Baalowi. I Chrystus sam tą duszę porywa, i skrywa duszę św. Pawła w sobie.

I aby św. Paweł zachował całkowicie słowo Ducha Chrystusa, daje także moc, która to czyni – daje św. Pawłowi Matkę.

Św. Jan jest świadomy otrzymania Matki.

Św. Paweł jest nieświadomy otrzymania Matki.
Jest tylko świadomy tego, że błyskawica jego przeniknęła.
Chrystus do niego woła: Szawle, Szawle dlaczego Mnie prześladujesz?
I w tym momencie Chrystus odmienił jego życie.
Co to znaczy odmienił?

Właściwie nie odmienił, wyrwał zło i sam zaistniał w nim jako prawowita władza, prawowita moc.

A żeby ta moc prawowita w św. Pawle istniała, dał mu Matkę, która jedynie, jedynie, jedynie jest w stanie zachować Ducha Chrystusa w człowieku.

Nie może człowiek własnymi siłami zachować Chrystusa w sobie.
To Święta Niewiasta, to Matka zachowuje Chrystusa w człowieku.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik

Samoświadomość nie ma nic wspólnego z odkupieniem i zbawieniem.
Samoświadomość ciała człowieka jest skutkiem upadku człowieka.
Samoświadomość przyczynia się do grzeszności człowieka.
Szatan utrzymuje ten stan.
Samoświadomość jest wrogiem wiary i Boga.

Pobierz plik

SAMOŚWIADOMOŚĆ WROGIEM WIARY I BOGA
Rozpoczniemy nasze dzisiejsze spotkanie, spotkanie właściwie otwierające całkowicie nową przestrzeń.
Zastanowiłem się nad tą sytuacją, która się w tej chwili otwiera, że to jest sytuacja całkowicie nowa.
Tak bardzo nowa, że właściwie czyni nas umarłymi dla świata, mimo że jesteśmy w dobrym życiu.

Czyli czujemy się dobrze i żyjemy w tym ciele w sensie tym, że tak jak powiedział św. Paweł:
Mimo że żyjemy w tym ciele, nie jesteśmy cielesnymi.
Lub, św. Paweł mówi tak:
Umarłem, i żyję w Chrystusie – kiedyś byłem umarłym dla Chrystusa, w tej chwili umarłem z powodu Chrystusa i żyję dla Chrystusa; mimo że prowadzę życie w dalszym czasie w tym ciele, to moje życie nie jest podobnym życiem już do wcześniejszego życia, gdzie byłem umarły dla Chrystusa. W tej chwili żyję Chrystusem.

Św. Paweł przecież w Liście do Rzymian rozdz. 7 mówi w taki sposób:
Gdy nie znałem grzechu byłem martwy, aż gdy poznałem Prawo Boże uświadomiłem sobie, że jestem martwy. Aż zacząłem walczyć ze swoją martwotą, aż ożyłem i porzuciłem to co jest martwotą moją, aż zacząłem żyć. A nie ja zacząłem żyć, ale Chrystus Pan zaczął we mnie żyć.

I proszę zauważyć proszę państwa, chcę powiedzieć taką jedną bardzo ciekawą rzecz, która jest taką ogromną przełomową sprawą. Tak ogromnie przełomową, że jest ona wręcz wstrząsająca i załamująca właściwie system całego człowieka.
Dlaczego?
Dlatego, że okazuje się, że:
Głównym problemem człowieka jest samoświadomość.

Przecież proszę zauważyć, jest sytuacja tego rodzaju, że ten cały świat głównie funkcjonuje dlatego, że dąży do samoświadomości.

A okazuje się, że samoświadomość jest główną przyczyną rozdzielenia z Chrystusem, główną przyczyną rozdzielenia z Bogiem, główną przyczyną rozdzielenia z prawdą Chrystusową człowieka.

Całość wykładu można pobrać w załączonym pliku.

Pobierz plik